Szarota błotna

Szarota błotna

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	astrowce
Rodzina	astrowate
Podrodzina	Asteroideae
Rodzaj	szarota
Gatunek	szarota błotna
Nazwa systematyczna
Gnaphalium uliginosum L. Sp. pl. 2:856. 1753
Synonimy
Filaginella uliginosa (L.) Opiz.

Szarota błotna (Gnaphalium uliginosum L.) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych. Występuje w całej Europie i na znacznej części Azji, rozprzestrzenił się też gdzieniegdzie poza tym obszarem swojego rodzimego występowania^[3]. W Polsce jest dość pospolity na całym obszarze.

Kwiatostan

Morfologia^[4][5]

Pokrój

Krzaczkowaty. Roślina osiąga wysokość 5-20 cm. Cała roślina jest silnie wełnistofilcowata.

Łodyga

Wzniesiona, rozgałęziająca się przy samej nasadzie.

Liście

Ulistnienie skrętoległe. Liście podługowate, zwężone u nasady.

Kwiaty

W drobnych koszyczkach skupionych w liczne główki otoczone liśćmi i zebrane w nibygrona. Kwiaty żółtawobiałe, bardzo drobne, wszystkie rurkowate; wewnętrzne w koszyczku są obupłciowe, zewnętrzne to kwiaty słupkowe. Listki okrywy koszyczków są brunatne i biało obrzeżone.

Owoc

Gładka lub krótko owłosiona niełupka.

Biologia i ekologia

Roślina jednoroczna. Lubi siedliska wilgotne: brzegi rzek, bagniste łąki, wilgotne pola i ugory (chwast). W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O. Cyperetalia fusci^[6]. Kwitnie od czerwca do października. Kwiaty przedprątne, zapylane przez błonkówki^[7].

Pokrój

Zastosowania

Była dawniej używana jako roślina lecznicza. Jej ziele Herba Gnaphalis uliginosi zawierające karoten, fitosterole i olejki eteryczne stosowano jako środek obniżający ciśnienie krwi^[4].

Przypisy