Szczeć sukiennicza
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | szczeć sukiennicza | ||
Nazwa systematyczna | |||
Dipsacus sativus (L.) Honck. Verz. Gew. Teutschl. 1:374. 1782[3] | |||
Synonimy | |||
|
Szczeć sukiennicza[5], szczeć barwierska[6] (Dipsacus sativus (L.) Honck.) – gatunek rośliny z rodziny przewiertniowatych. Rodzimy obszar jego występowania to południowa i środkowa Europa, Ameryka Północna i Ameryka Południowa[3].
Morfologia
- Pokrój
- Roślina zielna dwuletnia. Wysokości 1-2 m.
- Łodyga
- Sztywna, naga, pokryta kolcami[7].
- Liście
- Liście odziomkowe, podługowato-lancetowate, niejednakowo wycinane, ostro zakończone, z kolczastym nerwem od strony dolnej. Tworzą rozetę. Są u jej podstawy zrośnięte parami.
- Kwiaty
- Kwiatostan, główka o fioletowych kwiatach 4-kanciastych, 4-ząbkowych. Przysadka kwiatowa zakończona jest długim, odwiniętym kolcem.
Zastosowanie
- Jest czasami uprawiana jako roślina ozdobna
- Dawniej używano tej rośliny do wypychania utkanych tkanin[8]. Rozwinięta część główki używana była w przędzalnictwie do gręplowania wełny oraz do czesania wełnianych tkanin[7].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-29] (ang.).
- ↑ a b Dipsacus sativus. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2013-06-21]. (ang.).
- ↑ Catalogue of Life. [dostęp 2013-06-21].
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
- ↑ Zespół Encyklopedii PWN: Encyklopedia popularna PWN. Warszawa: PWN, 1998, s. 206. ISBN 83-7129-544-8.Sprawdź autora:1.
- ↑ a b Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
- ↑ Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .
Media użyte na tej stronie
Autor: , Licencja: CC BY-SA 3.0
Dipsacus sativus, Fuller's Teasel, seeds
Autor: Eugene Zelenko, Licencja: CC BY-SA 4.0
Made in San Jose, California.
Identified by Franz Xaver.