Szcze-2

Szcze-2 Ще-2
Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Producent	OKB Szczerbakow
Typ	lekki samolot transportowy
Konstrukcja	górnopłat o konstrukcji drewnianej, podwozie klasyczne – stałe
Załoga	2
Historia
Data oblotu	1942
Lata produkcji	1943 – 1946
Dane techniczne
Napęd	2 silniki gwiazdowe, 5-cylindrowe Szwiecow M-11D
Moc	2 × 86 kW (115 KM) każdy
Wymiary
Rozpiętość	20,48 m
Długość	14,27 m
Wysokość	4,00 m
Powierzchnia nośna	63,88 m²
Masa
Własna	2270 kg
Startowa	3400 kg (normalna) 3 700 kg (maksymalna)
Osiągi
Prędkość maks.	157 km/h
Prędkość przelotowa	140 km/h
Pułap	3000 m
Zasięg	1000 km
Dane operacyjne
Liczba miejsc
16 pasażerów lub 10 spadochroniarzy z pełnym wyposażeniem
Przestrzeń ładunkowa
ładunek o masie 1130 kg (zamiast pasażerów)
Użytkownicy
ZSRR,  Polska

Szcze-2 (ros. Ще-2 także ТС-1) – radziecki samolot transportowy z okresu II wojny światowej

Historia

Silnik M-11D eksponowany w MLP w Krakowie

Samolot Szcze-2 został opracowany w 1942 roku w biurze konstrukcyjnym kierowanym przez Aleksieja Szczerbakowa jako lekki samolot transportowy, szczególnie do transportu spadochroniarzy. Istotne było wykorzystanie łatwo dostępnych materiałów oraz zastosowanie dostępnych silników M-11D. Posiadały one prymitywną konstrukcję, a także dużą masę przy niewielkiej mocy. Powodowało to konieczność zastosowania płata o małym obciążeniu powierzchni nośnej i czyniło z tego samolotu maszynę o cechach motoszybowca.

Prace nad płatowcem postępowały bardzo szybko. Jeszcze w tym samym roku został on oblatany. Ponieważ spełniał wymogi stawiane dla tego typu samolotów, w 1943 roku rozpoczęto produkcję seryjną, która trwała do 1946 roku. W tym okresie zbudowano 550 samolotów.

Opis konstrukcji

Samolot Szcze-2 był górnopłatem zastrzałowym o konstrukcji całkowicie drewnianej. Podwozie klasyczne, dwukołowe – stałe. Napęd stanowiły dwa silniki gwiazdowe zamontowane na skrzydłach. Usterzenie pionowe podwójne.

Użycie

Samoloty Szcze-2 w 1944 roku zaczęto wprowadzać do lotnictwa radzieckiego, gdzie służyły do transportu spadochroniarzy (10 żołnierzy z pełnym oporządzeniem), a także pasażerów oraz przewozu ładunków. Używano go również do transportu rannych partyzantów i żołnierzy z otoczonych oddziałów Armii Czerwonej, gdyż mógł lądować i startować z prowizorycznych lotnisk. Po wycofaniu z lotnictwa wojskowego używano ich w Aerofłocie.

Samoloty Szcze-2 znalazły się na wyposażeniu polskiego 13 Samodzielnego Pułku Lotnictwa Transportowego, gdzie użytkowano je do lutego 1946 roku a następnie zostały przekazane do Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie. W Dęblinie używano 5 samolotów tego typu, które służyły do treningu skoków spadochronowych.

Bibliografia

• Encyklopedia II wojny światowej wyd. MON Warszawa 1975
• TadeuszT. Królikiewicz TadeuszT., Polski samolot i barwa, Warszawa: MON, 1990, ISBN 83-11-07238-8, OCLC 233507733 .

Linki zewnętrzne

• Zdjęcia i rysunki techniczne samolotu