Szczeciniec

	Szczeciniec
	Szczeciniec
	Thryonomys
	Fitzinger, 1867
	; Przedstawiciel rodzaju – szczeciniec większy (T. swinderianus)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Nadgromada	żuchwowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	jeżozwierzowce
Infrarząd	jeżozwierzokształtne
Parvordo	Phiomorpha
Nadrodzina	Petromuroidea
Rodzina	szczecińcowate
Rodzaj	szczeciniec
	Typ nomenklatoryczny
	Aulacodus swinderianus Temminck, 1827
	Synonimy
	Aulacodus Temminck, 1827; Triaulacodus Lydekker, 1896; Choeromys Thomas, 1922;
	Gatunki
	T. swinderianus Temminck, 1827; T. gregorianus Thomas, 1894;
	Zasięg występowania

Szczeciniec^[7] (Thryonomys) – rodzaju afrykańskiego ssaka z rodziny szczecińcowatych (Thryonomyidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce (Senegal, Gambia, Gwinea, Liberia, Wybrzeże Kości Słoniowej, Ghana, Togo, Benin, Nigeria, Kamerun, Czad, Sudan, Etiopia, Gwinea Równikowa, Gabon, Kongo, Demokratyczna Republika Konga, Rwanda, Burundi, Uganda, Kenia, Tanzania, Malawi, Zambia, Namibia, Botswana, Zimbabwe, Mozambik, Eswatini i Południowa Afryka)^[8].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 410–770 mm, długość ogona 110–195 mm; masa ciała samców 1,4–5,2 kg (wyjątkowo do 9 kg), samic 1,7–3,8 kg^[8].

Systematyka

Etymologia

Aulacodus: gr. αυλαξ aulax, αυλακος aulakos „bruzda, rowek”; οδους odous, οδοντος odontos „ząb”^[9]. Gatunek typowy: Aulacodus swinderianus Temminck, 1827.
Thryonomys: gr. θρυον thruon „trzcina”; μυς mus, μυος muos „mysz”; prawdopodobnie aluzja do życia wśród trzcin tego gryzonia^[10].
Triaulacodus: gr. τρι- tri- „trzy-”; rodzaj Aulacodus Temminck, 1827^[11]. Nowa nazwa dla Aulacodus Temminck, 1827 (nazwa zajęta przez Aulacodus Eschscholtz, 1822 (Coleoptera)).
Choeromys: gr. χοιρος khoiros „świnia, wieprz”^[12]; μυς mus, μυος muos „mysz”^[13]. Gatunek typowy: Aulacodus gregorianus Thomas, 1894.

Podział systematyczny

Rodzaj Thryonomys należy do parworzędu Phiomorpha – afrykańskiego odpowiednika taksonu Caviomorpha grupującego południowoamerykańskie gryzonie infrarzędu jeżozwierzokształtne (Hystricognathi)^[14]. Do rodzaju Thryonomys należą dwa gatunki^[8]^[7]^[15]:

Thryonomys swinderianus (Temminck, 1827) – szczeciniec większy
Thryonomys gregorianus (Thomas, 1894) – szczeciniec mniejszy

Przypisy

↑ Thryonomys, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ L. Fitzinger. Versuch einer natürlichen Anordnung der Nagethiere (Rodentia). „Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe”. 56 (1), s. 141, 1867 (niem.).
↑ M.N. Opara. Grasscutter: The haematology and major parasites. „Research Journal of Parasitology”. 5 (4), s. 214-223, 2010. Academic Journals Inc. (ang.).
↑ C.J. Temminck: Monographies de Mammalogie, ou description de quelques genres de mammifères, dont les espèces ont été observées dans lens différens musées de l’Europe. Cz. 1. Amsterdam: Chez G. Dufour, 1827, s. 248. (fr.)
↑ R. Lydekker: A geographical history of mammals. Campridge: The University press, 1896, s. 240. (ang.)
↑ O. Thomas. On the Animals known as "Ground-Hogs" in Africa. „The Annals and Magazine of Natural History”. Ninth Series. 9, s. 390, 1922 (ang.).
↑ ^a ^b W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 287. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.)
↑ ^a ^b ^c R. López-Antoñanzas: Family Thryonomyidae (Cane Rats). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 334–335. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.)
↑ Palmer 1904 ↓, s. 129.
↑ Palmer 1904 ↓, s. 676.
↑ Palmer 1904 ↓, s. 687.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 49.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 141.
↑ S.K. Mouchaty, F. Catzeflis, A. Janke, U. Arnason. Molecular Evidence of an African Phiomorpha–South American Caviomorpha Clade and Support for Hystricognathi Based on the Complete Mitochondrial Genome of the Cane Rat (Thryonomys swinderianus). „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 18 (1), s. 127–135, 2001 (ang.). [dostęp 6 stycznia 2011].
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Thryonomys. W: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2019-10-09].

Bibliografia

T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904 (ang.).
E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 1. Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256. (ang.)

[itis-1] Thryonomys, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Fitzinger-2] L. Fitzinger. Versuch einer natürlichen Anordnung der Nagethiere (Rodentia). „Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe”. 56 (1), s. 141, 1867 (niem.).

[OparaHem-3] M.N. Opara. Grasscutter: The haematology and major parasites. „Research Journal of Parasitology”. 5 (4), s. 214-223, 2010. Academic Journals Inc. (ang.).

[Temminck-4] C.J. Temminck: Monographies de Mammalogie, ou description de quelques genres de mammifères, dont les espèces ont été observées dans lens différens musées de l’Europe. Cz. 1. Amsterdam: Chez G. Dufour, 1827, s. 248. (fr.)

[Lydekker-5] R. Lydekker: A geographical history of mammals. Campridge: The University press, 1896, s. 240. (ang.)

[Thomas-6] O. Thomas. On the Animals known as "Ground-Hogs" in Africa. „The Annals and Magazine of Natural History”. Ninth Series. 9, s. 390, 1922 (ang.).

[Cichocki&inni-7] W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 287. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.)

[hmw6-8] R. López-Antoñanzas: Family Thryonomyidae (Cane Rats). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 334–335. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.)

[CITEREFPalmer1904[https://biodiversitylibrary.org/page/27791876_129]-9] Palmer 1904 ↓, s. 129.

[CITEREFPalmer1904[https://biodiversitylibrary.org/page/27792423_676]-10] Palmer 1904 ↓, s. 676.

[CITEREFPalmer1904[https://biodiversitylibrary.org/page/27792434_687]-11] Palmer 1904 ↓, s. 687.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=79_49]-12] Jaeger 1944 ↓, s. 49.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=171_141]-13] Jaeger 1944 ↓, s. 141.

[Mouchaty-14] S.K. Mouchaty, F. Catzeflis, A. Janke, U. Arnason. Molecular Evidence of an African Phiomorpha–South American Caviomorpha Clade and Support for Hystricognathi Based on the Complete Mitochondrial Genome of the Cane Rat (Thryonomys swinderianus). „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 18 (1), s. 127–135, 2001 (ang.). [dostęp 6 stycznia 2011].

[Wilson&Reeder-15] D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Thryonomys. W: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2019-10-09].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne