Szczeciniec

Szczeciniec
	Thryonomys
	Fitzinger, 1867
	; Przedstawiciel rodzaju – szczeciniec większy (T. swinderianus)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Nadgromada	żuchwowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	jeżozwierzowce
Infrarząd	jeżozwierzokształtne
(bez rangi)	incertae sedis
Rodzina	szczecińcowate
Rodzaj	szczeciniec
	Typ nomenklatoryczny
	Aulacodus swinderianus Temminck, 1827
Synonimy
	Aulacodus Temminck, 1827; Triaulacodus Lydekker, 1896; Choeromys O. Thomas, 1922; Chaeromys: W.L. Sclater, 1924; Chraeomys: Gyldenstolpe, 1932;
	Aulacodus Temminck, 1827; Triaulacodus Lydekker, 1896; Choeromys O. Thomas, 1922; Chaeromys: W.L. Sclater, 1924; Chraeomys: Gyldenstolpe, 1932;
Gatunki
	5 gatunków (w tym 3 wymarłe) (zobacz opis w tekście)
	5 gatunków (w tym 3 wymarłe) (zobacz opis w tekście)
	Zasięg występowania

Szczeciniec^[9] (Thryonomys) – rodzaju afrykańskiego ssaka z rodziny szczecińcowatych (Thryonomyidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce (Senegal, Gambia, Gwinea, Liberia, Wybrzeże Kości Słoniowej, Ghana, Togo, Benin, Nigeria, Kamerun, Czad, Sudan, Etiopia, Gwinea Równikowa, Gabon, Kongo, Demokratyczna Republika Konga, Rwanda, Burundi, Uganda, Kenia, Tanzania, Malawi, Zambia, Namibia, Botswana, Zimbabwe, Mozambik, Eswatini i Południowa Afryka)^[3]^[10]^[11].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 410–770 mm, długość ogona 110–195 mm; masa ciała samic 1,7–3,8 kg, samców 1,4–5,2 kg (wyjątkowo do 9 kg)^[10].

Systematyka

Etymologia

Aulacodus: gr. αυλαξ aulax, αυλακος aulakos „bruzda, rowek”; οδους odous, οδοντος odontos „ząb”^[12]. Gatunek typowy: Aulacodus swinderianus Temminck, 1827; młodszy homonim Aulacodus Eschscholtz, 1822 (Coleoptera).
Thryonomys: gr. θρυον thruon „trzcina”; μυς mus, μυος muos „mysz”; prawdopodobnie aluzja do życia wśród trzcin tego gryzonia^[13].
Triaulacodus: gr. τρι- tri- „trzy-”; rodzaj Aulacodus Temminck, 1827^[14]. Nowa nazwa dla Aulacodus Temminck, 1827.
Choeromys (Chaeromys, Chraeomys): gr. χοιρος khoiros „świnia, wieprz”^[15]; μυς mus, μυος muos „mysz”^[16]. Gatunek typowy: Aulacodus gregorianus O. Thomas, 1894.

Podział systematyczny

Do rodzaju Thryonomys należą dwa występujące współcześnie gatunki^[3]^[9]:

Thryonomys swinderianus (Temminck, 1827) – szczeciniec większy
Thryonomys gregorianus (O. Thomas, 1894) – szczeciniec mniejszy

oraz gatunki wymarłe^[17]:

Thryonomys asakomae Wesselman, Black & Asnake, 2009
Thryonomys kamulai Tanabe, Onodera, Nakatsukasa, Kunimatsu & Nakaya, 2020
Thryonomys wesselmani Denys, 2011

Uwagi

↑ ^a ^b Niepoprawna późniejsza pisownia Choeromys O. Thomas, 1922.

Przypisy

↑ Thryonomys, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
↑ L. Fitzinger. Versuch einer natürlichen Anordnung der Nagethiere (Rodentia). „Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe”. 56 (1), s. 141, 1867. (niem.).
↑ ^a ^b ^c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 544. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ C.J. Temminck: Monographies de Mammalogie, ou description de quelques genres de mammifères, dont les espèces ont été observées dans lens différens musées de l’Europe. Cz. 1. Amsterdam: Chez G. Dufour, 1827, s. 248. (fr.).
↑ R. Lydekker: A geographical history of mammals. Campridge: The University press, 1896, s. 240. (ang.).
↑ O. Thomas. On the Animals known as "Ground-Hogs" in Africa. „The Annals and Magazine of Natural History”. Ninth Series. 9, s. 390, 1922. (ang.).
↑ Sclater. Mammalia. „The Zoological record”. 59, s. 50, 1924. (ang.).
↑ N.C.G.F. Gyldenstolpe. A manual of Neotropical sigmodont rodents. „Kunglika Svenska vetenskapsakademiens handlingar”. 3 ser.. 11 (3), s. 122, 1932. (ang.).
↑ ^a ^b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 287. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b R. López-Antoñanzas: Family Thryonomyidae (Cane Rats). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 334–335. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Genus Thryonomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2019-10-09].
↑ Palmer 1904 ↓, s. 129.
↑ Palmer 1904 ↓, s. 676.
↑ Palmer 1904 ↓, s. 687.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 49.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 141.
↑ J.S. Zijlstra: Thryonomys. Hesperomys project. [dostęp 2022-03-11]. (ang.).

Bibliografia

T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).
E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 1. Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256. (ang.).

[uwaga1-7] Niepoprawna późniejsza pisownia Choeromys O. Thomas, 1922.

[itis-1] Thryonomys, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).

[Fitzinger-2] L. Fitzinger. Versuch einer natürlichen Anordnung der Nagethiere (Rodentia). „Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe”. 56 (1), s. 141, 1867. (niem.).

[Burgin&inni-3] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 544. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[Temminck-4] C.J. Temminck: Monographies de Mammalogie, ou description de quelques genres de mammifères, dont les espèces ont été observées dans lens différens musées de l’Europe. Cz. 1. Amsterdam: Chez G. Dufour, 1827, s. 248. (fr.).

[Lydekker-5] R. Lydekker: A geographical history of mammals. Campridge: The University press, 1896, s. 240. (ang.).

[Thomas-6] O. Thomas. On the Animals known as "Ground-Hogs" in Africa. „The Annals and Magazine of Natural History”. Ninth Series. 9, s. 390, 1922. (ang.).

[Sclater-8] Sclater. Mammalia. „The Zoological record”. 59, s. 50, 1924. (ang.).

[Gyldenstolpe-9] N.C.G.F. Gyldenstolpe. A manual of Neotropical sigmodont rodents. „Kunglika Svenska vetenskapsakademiens handlingar”. 3 ser.. 11 (3), s. 122, 1932. (ang.).

[Cichocki&inni-10] Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 287. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[López-Antoñanzas-11] R. López-Antoñanzas: Family Thryonomyidae (Cane Rats). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 334–335. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).

[Wilson&Reeder-12] D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Genus Thryonomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2019-10-09].

[CITEREFPalmer1904[https://biodiversitylibrary.org/page/27791876_129]-13] Palmer 1904 ↓, s. 129.

[CITEREFPalmer1904[https://biodiversitylibrary.org/page/27792423_676]-14] Palmer 1904 ↓, s. 676.

[CITEREFPalmer1904[https://biodiversitylibrary.org/page/27792434_687]-15] Palmer 1904 ↓, s. 687.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=79_49]-16] Jaeger 1944 ↓, s. 49.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=171_141]-17] Jaeger 1944 ↓, s. 141.

[Zijlstra-18] J.S. Zijlstra: Thryonomys. Hesperomys project. [dostęp 2022-03-11]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[a]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne