Szczelina Przysłopczańska

Szczelina Przysłopczańska
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo Polska
Województwo małopolskie
PołożenieTatry Zachodnie
Dolina Miętusia
WłaścicielSkarb Państwa
(Tatrzański Park Narodowy)
Długość17 m
Głębokość12,5 m
Deniwelacja12,5 m
Wysokość otworów1215 m n.p.m.
Wysokość otworów
nad dnem doliny		150 m
Ekspozycja otworówku ESE
Data odkrycia20 lipca 1985 roku
OdkrywcaA. Uchman
Kod(nr inwentarzowy PIG) T.B-10.03
Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Szczelina Przysłopczańska”
Ziemia49°15′47″N 19°53′15″E/49,262983 19,887506

Szczelina Przysłopczańska – jaskinia w Dolinie Miętusiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej położone jest pod szczytem Zawiesistej Turni od strony Przysłopu Miętusiego, na wysokości 1215 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 17 metrów, a jej deniwelacja 12,5 metra[1].

Zawiesista Turnia od strony Przysłopu Miętusiego. Pod szczytem pionowy, w kształcie szczeliny otwór jaskini

Opis jaskini

Główną częścią jaskini jest szczelinowa studnia o głębokości około 10 metrów. Od wysokiego otworu wejściowego w kształcie szczeliny prowadzi do niej wąski, idący w dół korytarz.

Przy otworze odchodzi w bok jedyna odnoga od głównego ciągu – krótki szczelinowy korytarzyk[2].

Przyroda

W jaskini brak jest nacieków. Ściany są mokre, roślinność na nich nie występuje[2].

Historia odkryć

Jaskinię odkrył A. Uchman 20 lipca 1985 roku. Plan i opis jaskini sporządzono w 1991 roku[2].

Przypisy

  1. ↑ Jaskinie Tatr, 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].
  2. ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy, jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-05-07].

Media użyte na tej stronie