Szczerzec
![]() Kościół pw. św. Stanisława w Szczercu | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Rejon | |||
Powierzchnia | 2,49 km² | ||
Wysokość | 268 m n.p.m. | ||
Populacja (2001) • liczba ludności |
| ||
Kod pocztowy | 81161 | ||
Położenie na mapie Ukrainy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |||
![]() | |||
Portal ![]() |
Szczerzec (ukr. Щирець) – osiedle typu miejskiego w rejonie pustomyckim obwodu lwowskiego Ukrainy. 5744 mieszkańców (2020)[1], w 2001 było ich 5496[2].
Znajdują tu się stacja kolejowa Szczerzec II oraz przystanek kolejowy Szczerzec I, położone na linii Lwów – Stryj – Batiowo.
Historia
Najprawdopodobniej już w XII wieku istniał tutaj ruski gród warowny, który został zniszczony podczas najazdów tatarskich w XIII w.
W 1391 r. Jan Tarnowski (zm. 1409), wojewoda sandomierski i starosta ruski ufundował parafię katolicką, a w 1397 miejscowość otrzymała prawa miejskie z rąk króla Polski Władysława Jagiełły.
W XVI i XVII wieku miejscowość kilkakrotnie była niszczona przez najazdy tatarskie, oraz przez wielki pożar w 1638 roku. W tym okresie Szczerzec zasłynął z wyrobu gipsu i wapna.
W 1772 w wyniku pierwszego rozbioru Polski miasto (należące wtedy do Potockich) weszło w skład Galicji. W XIX wieku działały tutaj kamieniołomy i fabryka gipsu.
4 listopada 1937 została ustalona nowa nazwa dla miejscowej placówki edukacyjnej: Publiczna Szkoła Powszechna I stopnia im. 19 P. P. Odsieczy Lwowa w Szczercu[3].
W czerwcu 1941 roku około trzydziestu więźniów zostało zamordowanych przez NKWD w Szczercu, a ich zwłoki ukryto w stodole miejscowego probostwa[4]. Pod okupacją niemiecką w Polsce Szczerzec został pozbawiony praw miejskich, stając się siedzibą wiejskiej gminy Szczerzec[5]. Niemcy wywieźli prawie całą ludność żydowską do obozu zagłady w Bełżcu. 2 kwietnia 1944 roku miejscowość została napadnięta przez nacjonalistów ukraińskich, którzy zamordowali kilkudziesięciu Polaków.
Przez miasto przepływa potok Szczerek.
Obecnie Szczerzec jest jednym z większych skupisk ludności polskiej, działa tutaj oddział Towarzystwa Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej[6].
Zabytki
- kościół rzymskokatolicki pw. św. Stanisława, murowany o charakterze obronnym, najprawdopodobniej z przełomu XIV/XV wieku, czynny nieprzerwanie przez cały okres po II wojnie światowej. Nad wejściem marmurowa tablica z 1934 roku upamiętniająca 500-tną rocznicę śmierci Władysława Jagiełły, nieco wyżej druga tablica z 1910 roku z czarnego marmuru upamiętniająca 500-tną rocznicę bitwy pod Grunwaldem. We wnętrzu kościoła znajduje się niemal kompletne przedwojenne wyposażenie, oraz wmurowana w 1996 roku tablica upamiętniająca generała Stanisława Maczka
- cerkiew pw. św. Trójcy z XVI wieku, z przylegającą do niego XVI wieczną drewnianą dzwonnicą
- cerkiew pw. Narodzenia Bogurodzicy, najprawdopodobniej z XVI wieku, po raz pierwszy odbudowana w 1662 po najazdach tatarskich, obecny wygląd otrzymała w 1892, gruntownie odnowiona ze składek dobroczynnych w latach 30 XX wieku ze niszczeń wojennych. Położona na wschód od Szczerca na wzgórzu nad ul. Zolotohirską do Piasek.
- cmentarz katolicki, założony najprawdopodobniej z końcem XVIII wieku
W dwudziestoleciu międzywojennym w Szczercu istniał pomnik wystawiony przez architekta A. Stobieckiego, upamiętniający poległych Polaków podczas Wielkiej Wojny.
Miasta partnerskie
Kamienna Góra - od 2018 r.
Urodzeni w Szczercu
- Józef Antoniak – polski dowódca wojskowy, kapitan Wojska Polskiego, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej i obrony z września '39,
- Hryhorij Maciejko – działacz Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów, zabójca ministra Bronisława Pierackiego,
- Stanisław Maczek – polski dowódca wojskowy, generał broni Wojska Polskiego,
- Josef Theomim – rabin Frankfurtu nad Odrą, uczony.
Starostowie szczerzeccy
- Jerzy Jan Wandalin Mniszech
- Anna Ludwik de La Grange d’Arquien
- Aleksander Jan Potocki
- Józef Potocki
Przypisy
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2020 року. (ukr.).
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu lwowskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 roku. (ukr.).
- ↑ Nadanie nazwy szkole w Szczercu. „Dziennik Urzędowy Kuratorium Okręgu Szkolnego Lwowskiego”. Nr 11, s. 759, 25 listopada 1937.
- ↑ Jerzy Węgierski: Lwów pod okupacją sowiecką 1939–1941. Warszawa: Editions Spotkania, 1991, s. 277. ISBN 83-85195-15-7.
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG
- ↑ Towarzystwo Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej
Linki zewnętrzne
- Szczerzec 1.) miasto, powiat lwowski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 851 ., s. 851-854.
- Archiwalne widoki miejscowości w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
Autor: RosssW, Licencja: CC BY-SA 4.0
Районы Львовской области с 17 июля 2020 года.
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Ukraine
Flag of Lviv Oblast (Ukraine).
Logo społeczności Wikimedia. Proszę zauważyć, że w przeciwieństwie do większości logotypów związanych z ruchem Wikimedia, to logo nie jest zarejestrowane jako znak towarowy.
Flag of Lviv Oblast, Ukraine
Autor: I kynitsky, Licencja: CC BY-SA 4.0
To jest zdjęcie miejsca lub budynku wpisanego do Państwowego Rejestru Zabytków Nieruchomych Ukrainy pod numerem: 46-236-0050
Autor: Rbrechko, Licencja: CC BY-SA 4.0
To jest zdjęcie miejsca lub budynku wpisanego do Państwowego Rejestru Zabytków Nieruchomych Ukrainy pod numerem: 46-236-0048
Autor: Rbrechko, Licencja: CC BY-SA 4.0
To jest zdjęcie miejsca lub budynku wpisanego do Państwowego Rejestru Zabytków Nieruchomych Ukrainy pod numerem: 46-236-0032
Autor: Aeou, Licencja: CC BY-SA 3.0
Будинок № 12 на площі Ринок у Щирці.