Szefostwo Saperów
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1929 |
Tradycje | |
Rodowód | Wydział Saperów Departamentu Inżynierii MSWojsk |
Kontynuacja | |
Dowódcy | |
Pierwszy | ppłk Maksymilian Hajkowicz |
Ostatni | ppłk Stanisław Arczyński |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | II wiceministr MSWojsk. |
Szefostwo Saperów Ministerstwa Spraw Wojskowych – organ pracy II wiceministra spraw wojskowych właściwy w sprawach saperów Wojska Polskiego II RP.
31 stycznia 1929 rozwiązano Departament Inżynierii MSWojsk. Na bazie jego wydziałów utworzono szefostwa: saperów, łączności i broni pancernych. Szefostwo Saperów powstało z wydziału saperów oraz części wydziału ogólnego.
7 listopada 1934 na bazie Szefostwa Saperów utworzono Dowództwo Saperów Ministerstwa Spraw Wojskowych.
Zakres zadań
Zakres zadań szefa saperów MSWojsk. obejmował:
- opracowywanie wniosków w zakresie pokojowej i wojennej organizacji wojsk,
- przygotowanie mobilizacyjnego rozwinięcia jednostek saperskich,
- prowadzenie polityki personalnej w zakresie obsady korpusu oficerskiego do szczebla dowódców samodzielnych batalionów, podoficerskiego i szeregowych,
- przygotowanie i dystrybucja regulaminów i instrukcji saperskich,
- formułowanie wytycznych w zakresie szkolenia kadr saperskich,
- organizowanie zabezpieczenia materiałowo - technicznego
Struktura organizacyjna
- szef Szefostwa Saperów - ppłk Maksymilian Hajkowicz
- Referat Ogólny
- kierownik referatu - kpt. dypl. Bohdan Chojnowski (do 31 III 1930)
- kierownik referatu - mjr sap. Leon Bianchi (od 31 III 1930)
- Referat Personalny
- kierownik referatu - mjr Józef Bochnia
- Referat Techniczny
- kierownik referatu - kpt. Stanisław Olczak
- Referat Wyszkolenia
- kierownik referatu - mjr Bolesław Siwiec
Bibliografia
- Zdzisław Józef Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa [etc.]: Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.
- Zdzisław Józef. Cutter: Polskie wojska saperskie w 1939 r. : organizacja, wyposażenie, mobilizacja i działania wojenne. Częstochowa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 2003. ISBN 83-7098-834-2.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).