Szelężnik włochaty
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | szelężnik | ||
Gatunek | szelężnik włochaty | ||
Nazwa systematyczna | |||
Rhinanthus alectorolophus (Scop.) Pollich Hist. Pl. Palat. 2: 177. 1777 | |||
Synonimy | |||
|
Szelężnik włochaty (Rhinanthus alectorolophus) – gatunek rośliny należący do rodziny zarazowatych (Orobanchaceae). Występuje w środkowej Europie. W Polsce na pogórzu Sudetów i Karpat.
Nazewnictwo
Gatunek o wątpliwej pozycji taksonomicznej. Jest podawany przez The Plant List Kew Garden jako Rhinanthus alectorolophus Pollich[3], ale według GRIN jest synonimem szelężnika większego (Rhinanthus major L.)[4].
Morfologia
- Łodyga
- Prosta lub gałęziasta, kosmkowato owłosiona, wysokość od 10 do 50 cm.
- Liście
- Podługowato-lancetowate lub owalne, kosmkowato owłosione
- Kwiaty
- Żółte o słabo zagiętej rurce korony o długości 1,8–2,3 cm. Ząb górnej wargi niebieskofioletowy.
- Owoce
- Twarda torebka, w której podczas wiatru grzechoczą nasiona.
Biologia i ekologia
Roślina jednoroczna, półpasożyt. Kwitnie od mają do września. Siedlisko: łąki, murawy ciepłolubne, pola, przydroża. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Arrhenatheretalia elatioris[5]. Roślina lekko trująca.
Zagrożenia i ochrona
Podgatunek ssp. buccalis umieszczony jest na polskiej czerwonej liście w kategorii DD (stopień zagrożenia nie może być określony)[6].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-24] (ang.).
- ↑ Search results — The Plant List. [dostęp 2011-01-25].
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-01-17].
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
Bibliografia
- Bertram Münker: Kwiaty polne i leśne. Warszawa: Świat Książki, 1998. ISBN 83-7129-756-4.
Media użyte na tej stronie
Autor: Bernd Haynold, Licencja: CC BY-SA 3.0
Rhinanthus alectorolophus, Nördlinger Ries, Deutschland