Szerokość całkowita
Szerokość całkowita – odległość mierzona w płaszczyźnie poprzecznej w najszerszym miejscu statku między najdalej wysuniętymi zewnętrznymi punktami kadłuba[1]; innymi słowami jest to szerokość maksymalna. Wielkość ta znajduje się w dokumentach okrętowych i warunkuje manewrowanie w portach, przechodzenie przez kanały i śluzy oraz mijanie się statków w miejscach nawigacyjnie ograniczonych.
Przypisy
- ↑ Jerzy Kabaciński, Stateczność i niezatapialność statku, Wyższa Szkoła Morska w Szczecinie, Szczecin, 1993, str. 18.