Szibli-Umm al-Ganam

Szibli-Umm al-Ganam
‏שבלי-אום אל-גנם‎
Ilustracja
Państwo Izrael
DystryktPółnocny
PoddystryktJezreel
Powierzchnia2,879 km²
Wysokość185 m n.p.m.
Populacja (2013)
• liczba ludności
• gęstość

5470
1900 os./km²
Nr kierunkowy+972 4
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Szibli-Umm al-Ganam”
Ziemia32°41′17″N 35°24′15″E/32,688056 35,404167
Strona internetowa
Portal Izrael

Szibli-Umm al-Ganam (hebr. שבלי-אום אל-גנם; arab. الشبلي - أم الغنم; ang. Shibli-Umm al-Ghanam) – samorząd lokalny położony w Dystrykcie Północnym, w Izraelu.

Położenie

Miejscowość Szibli-Umm al-Ganam jest położona na wysokości od 100 do 220 metrów n.p.m. na płaskowyżu Sirin u podnóża góry Tabor w Dolnej Galilei, na północy Izraela. Na wschód od miasteczka przepływa strumień Keszet, który wpada na południu do strumienia Nachal Tawor. W jej otoczeniu są miejscowości Dabburijja, Ein Mahil i Kefar Tawor, kibuce Bet Keszet, En Dor i Dawerat, moszaw Kefar Kisch, wioska edukacyjna Kadoorie, oraz arabska wioska Tamra. Na południowym zachodzie jest strefa przemysłowa Alon Tawor i baza wojskowa Na’ura.

Szibli-Umm al-Ganam jest położone w Poddystrykcie Jezreel, w Dystrykcie Północnym Izraela.

Historia

Miejscowość Szibli-Umm al-Ganam powstała w 1992 roku w wyniku połączenia z sobą dwóch dużo wcześniej istniejących osad: Szibli i Umm al-Ganam. Wioska Szibli leży u północno-wschodnich podnóży góry Tabor. Została założona przez beduińskie plemię Szibli[1]. Natomiast wioska Umm al-Ganam leży u południowo-zachodnich podnóży góry Tabor i została założona przez dwa beduińskie plemiona Szibli oraz al-Sa'ud. Przez długie lata było to tymczasowe obozowisko koczowniczych Beduinów, które dopiero w 1940 roku przekształciło się w stałą osadę[2]. Po I wojnie światowej w 1918 roku tutejsze wioski przeszły pod panowanie Brytyjczyków. Utworzyli oni w 1921 roku Brytyjski Mandat Palestyny. Podczas arabskiego powstania w Palestynie w 1936 roku klan Szibli zawarł porozumienie o wzajemnej obronie z mieszkańcami sąsiedniej żydowskiej osady Kfar Tavor. Porozumienie to obowiązywało przez cały czas powstania. W poszukiwaniu skutecznego rozwiązania narastającego konfliktu izraelsko-arabskiego w dniu 29 listopada 1947 roku została przyjęta Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181. Zakładała ona między innymi, że wioski Szibli i Umm al-Ganam miały znaleźć się w granicach nowo utworzonego państwa arabskiego[3]. Arabowie odrzucili tę Rezolucję i dzień później doprowadzili do wybuchu wojny domowej w Mandacie Palestyny. W trakcie jej trwania rejon wiosek zajęły siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej, które sparaliżowały żydowską komunikację w całej okolicy. W ramach odwetowych działań, w dniu 19 kwietnia 1948 roku obie wioski zostały zajęte przez żydowskie siły Hagany. Żydowscy żołnierze dotrzymali warunków zawartego w 1936 roku porozumienia i w odróżnieniu od wielu wiosek w Galilei, nie wysiedlili mieszkańców Szibli i Umm al-Ganam. Dzięki temu zachowały one swoją arabską tożsamość[4]. W 1982 roku izraelskie władze formalnie uznały wioskę Umm al-Ganam, a w 1984 roku przyznały wiosce Szibli status samorządu lokalnego. W 1992 roku do miejscowości Szibli przyłączono sąsiednią wioskę Umm al-Ganam, tworząc w ten sposób miasteczko Szibli-Umm al-Ganam[5].

Demografia

Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych w 2013 roku w Szibli-Umm al-Ganam żyło prawie 5,5 tys. mieszkańców, w 100% Arabowie muzułmanie. Jest to niewielkie miasteczko, którego populacja charakteryzuje się niewielkim, lecz stałym wzrostem liczebności. Według danych z 2011 roku przyrost naturalny w porównaniu do poprzedniego roku wyniósł 1,6%. W roku tym urodziło się 149 dzieci, a zmarło 130 osób (odnotowano 1 zgon niemowląt). Według danych za 2011 rok liczba zatrudnionych pracowników wynosiła 1758, a liczba osób pracujących na własny rachunek wynosiła 139. Średnie miesięczne wynagrodzenie w 2011 roku wynosiło 5155 ILS (średnia krajowa 7964 ILS). Zasiłki dla bezrobotnych pobierało 31 osób, w tym 21 mężczyzn (średni wiek: 39 lat). Świadczenia emerytalne oraz rentowe pobierało 250 osób, a zapomogi społeczne 367 osób[6][7].

Populacja pod względem wieku (2010)
Wiek (w latach)Procent populacji w %
0 – 413,3
5 – 913,4
10 – 1411,7
15 – 199,4
20 – 2913,9
30 – 4421,0
45 – 5911,4
60 – 641,8
65 –4,2


Źródło danych: Central Bureau of Statistics.

Symbole

Siedziba władz samorządowych w Szibli-Umm al-Ganam
Widok na Szibli-Umm al-Ganam z góry Tabor

Herb Szibli-Umm al-Ganam przedstawia górę Tabor, za której wschodzi słońce. Po bokach umieszczono kłosy pszenicy, aby w ten sposób podkreślić rolnicze korzenie osady. Dodatkowo, na herbie widnieje nazwa miasta w języku hebrajskim i arabskim. Oficjalna flaga miasta jest w kolorze białym, z niebieskim lub kolorowym herbem pośrodku[5].

Gospodarka

Lokalna gospodarka opiera się głównie na handlu i rzemiośle. Część mieszkańców dojeżdża do pracy w pobliskich strefach przemysłowych.

Transport

Z obydwu dzielnic (Szibli i Umm al-Ganam) wyjeżdża się lokalnymi drogami na południowy wschód na drogę nr 65, którą jadąc na północny wschód dojeżdża się do miejscowości Kfar Tavor lub na południowy zachód do kibucu Dawerat. Dodatkowo z Umm al-Ganam lokalna droga prowadzi na północny zachód do miejscowości Dabburijja. W 2011 roku w miejscowości było zarejestrowanych 1665 pojazdów silnikowych, w tym 1170 samochodów osobowych (średnia wieku samochodów prywatnych wynosiła 10 lat). W roku tym w mieście doszło do 2 wypadków drogowych[6].

Architektura

Pierwotnie były to dwie wioski rolnicze, jednak wraz ze wzrostem liczebności mieszkańców w znacznym stopniu zaprzestano gospodarki rolnej. Kolejne domy budowano w sposób chaotyczny, bez zintegrowanej infrastruktury, która umożliwiałaby korzystanie z budynków publicznych i usług komunalnych.

Kultura

W dzielnicy Szibli znajduje się Centrum Dziedzictwa Beduinów.

Edukacja

W miejscowości są dwie szkoły podstawowe i jedno gimnazjum. W 2010 roku uczęszczało do nich 1,4 tys. uczniów.

Przypisy

  1. Szibli (hebr.). W: Bet Alon [on-line]. [dostęp 2012-12-05].
  2. Umm al-Ganam (hebr.). W: Bet Alon [on-line]. [dostęp 2012-12-05].
  3. Oficjalna mapa podziału Palestyny opracowana przez UNSCOP (ang.). W: United Nations [on-line]. 1948. [dostęp 2015-01-14].
  4. Chaim Herzog: Arab-Israeli Wars. New York: Vintage Books/Random House, 1984, s. 89-91. ISBN 0-394-71746-5.
  5. a b Mo'atza Mekomit Shibli-Umm Al-Ghanam (ang.). W: Flags of the World [on-line]. [dostęp 2012-12-05].
  6. a b Dane statystyczne Szibli-Umm al-Ganam (hebr.). W: Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2015-01-14].
  7. Welcome To Umm al-Ghanam (ang.). W: Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2012-12-05].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Israel location map.svg
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY-SA 3.0
English (en):
 
The 1949 armistice line, aka the "Green Line" or "pre-67 borders"
 
Borders of the Israeli-annexed East Jerusalem and Golan Heights
 
Non-Israeli borders
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Shibli2274.JPG
Autor: יעקב, Licencja: CC BY-SA 3.0
Shibli from mount Tabor
Shibli-Umm al-Ghanam local counsil.jpg
Autor: Own work by uploader, Licencja: CC BY-SA 4.0
Shibli-Umm al-Ghanam local counsil
Shibli-Umm al-Ghanam ap 002.jpg
Autor: Ariel Palmon, Licencja: CC BY 3.0
אום אל גאנם