Szklarka żeberkowana

Szklarka żeberkowana
Nesovitrea hammonis
(Strøm, 1765)
Ilustracja
Dorosła szklarka żeberkowata
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

mięczaki

Gromada

ślimaki

Rząd

trzonkooczne

Rodzina

Oxychilidae

Rodzaj

Nesovitrea

Gatunek

szklarka żeberkowana

Synonimy
  • Helix hammonis Strøm, 1765
  • Perpolita hammonis (Strøm, 1765)

Szklarka żeberkowana (Nesovitrea hammonis) – gatunek ślimaka trzonkoocznego z rodziny Oxychilidae, dawniej zaliczany do szklarkowatych (Zonitidae s. l.).

Ma charakterystyczną dla szklarkowatych półprzezroczystą muszlę, wyraźnie prążkowaną. Średnica muszli w przedziale od 3,5 do 4,2 mm, najczęściej jasnobrązowa. Muszla składa się z 4,5 skrętów z czego ostatni jest co najmniej dwukrotnie szerszy od przedostatniego, zakończony szerokoowalnym otworem. Półmatowa powierzchnia muszli może przybierać barwę szarą lub zielonkawą. Ciało ślimaka jest dobrze widoczne poprzez ścianki skorupki i posiada kolor szaroniebieski.

Szklarka żeberkowana występuje w północnej Eurazji, w ekosystemach leśnych i na otwartych terenach pod liśćmi, drewnem skałami i kamieniami. W Polsce jest obecna na obszarze całego kraju.

Jest wszystkożerna.

Zobacz też

Bibliografia

  • Rafał Wąsowski, Aleksander Penkowski, Ślimaki i małże Polski, Warszawa: Wydawnictwo Multico, 2003, ISBN 83-7073-347-6, OCLC 749195338.

Media użyte na tej stronie

Earth Snail.jpg
Autor: Lilpop,Rau&Loewenstein, Licencja: CC BY-SA 3.0
Duży (średnica muszli ok. 10 mm) i wiekowy już ślimak glebowy, znaleziony w jednym z ogrodów we Wrocławiu (Biskupin), Polska.