Szkoła Główna Służby Pożarniczej

Szkoła Główna Służby Pożarniczej
The Main School of Fire Service
Godło
Ilustracja
Data założenia

18 stycznia 1982

Typ

publiczna

Państwo

 Polska

Adres

ul. J. Słowackiego 52/54 01-629 Warszawa

Liczba studentów

2000

Rektor–Komendant

nadbryg. dr inż. Mariusz Feltynowski[1]

Położenie na mapie Warszawy
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Szkoła Główna Służby Pożarniczej”
Ziemia52°16′18,656″N 20°58′31,980″E/52,271849 20,975550
Strona internetowa
Budynek, w którym mieści się uczelnia, po wojnie

Szkoła Główna Służby Pożarniczej (SGSP) – publiczna uczelnia z siedzibą w Warszawie kształcąca pożarniczą kadrę oficerską oraz specjalistów w zakresie bezpieczeństwa pożarowego i bezpieczeństwa cywilnego.

Powstała w 1982 w miejsce rozwiązanej Wyższej Oficerskiej Szkoły Pożarniczej (WOSP).

Historia

Wyższa Oficerska Szkoła Pożarnicza

Powstała w 1971[2]. W 1975 pierwsi absolwenci szkoły otrzymali stopnie oficerskie i tytuły inżynierów pożarnictwa[2]. Oprócz zajęć teoretycznych studenci mundurowi WOSP (podchorążowie) razem z zawodowymi strażakami brali udział w akcjach gaśniczych oraz likwidowaniu skutków klęsk żywiołowych na terenie miasta i województwa warszawskiego[2]. W 1980 studiowało tam ok. 820 osób (z czego 420 w trybie stacjonarnym)[2].

25 listopada 1981 podchorążowie i część pracowników przystąpiła do strajku okupacyjnego, sprzeciwiając się podporządkowaniu uczelni przepisom ustawy o szkolnictwie wojskowym[3]. Do strajku przystąpiło 96% podchorążych[3]. Wyższą Oficerską Szkołę Pożarniczą rozwiązano decyzją Rady Ministrów z 30 listopada 1981, a strajk został zlikwidowany przez oddziały Ministerstwa Spraw Wewnętrznych[2]. 2 grudnia oddziały ZOMO staranowały bramę uczelni, a grupa antyterrorystów została zrzucona z helikoptera na dach i wtargnęła do budynku[3]. Studentów przewieziono autokarami na dworce PKP z poleceniem wyjazdu do domów[3]. Grupa 229 z nich kontynuowała jednak do 6 grudnia 1981 strajk na Politechnice Warszawskiej[3]. Niektórym z podchorążych uniemożliwiono później ukończenie studiów[3].

Szkoła Główna Służby Pożarniczej

W miejsce rozwiązanej uczelni rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 stycznia 1982 utworzono Szkołę Główną Służby Pożarniczej[4].

W 1993 uczelnię wyróżniono Medalem Honorowym im. Józefa Tuliszkowskiego[5].

Siedziba

Szkoła mieści się w budynku dawnego Centralnego Ośrodka Wyszkolenia Straży Pożarnej, wzniesionego w stylu funkcjonalistycznym w latach 1937–1938 według projektu Jana Redy[6][7]. Pierwsi kursanci rozpoczęli w nim naukę w marcu 1939[8]. Budynek został częściowo uszkodzony w 1944. Został odbudowany w 1948[6]. W latach 1966–1970 został rozbudowany, powstała wtedy m.in. hala sportowa[2].

W 1994 na fasadzie budynku umieszczono tablicę upamiętniającą jego obronę w 1944 podczas powstania warszawskiego przez żołnierzy zgrupowania „Żubr”[9].

Profil działania

SGSP jest państwową uczelnią techniczną, mającą pełne prawa akademickie, oraz jednostką organizacyjną Państwowej Straży Pożarnej, podległą Komendantowi Głównemu Państwowej Straży Pożarnej[10].

Uczelnia prowadzi studia inżynierskie i magisterskie w systemie dziennym oraz zaocznym. W systemie dziennym w SGSP studiują studenci mundurowi (podchorążowie) oraz studenci cywilni. Podchorążowie przez cały okres studiów są skoszarowani na terenie uczelni. W ramach praktyk zawodowych pełnią oni służbę w Jednostce Ratowniczo-Gaśniczej SGSP, która zabezpiecza operacyjnie teren warszawskiego Żoliborza, a także w Jednostkach Ratowniczo-Gaśniczych Komendy Miejskiej PSP m.st. Warszawy.

Kontrowersje

W lipcu 2017 grupa kilkudziesięciu podchorążych SGSP została wysłana przez komendanta głównego Państwowej Straży Pożarnej Leszka Suskiego do ustawiania barierek wokół kompleksu budynków Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej odgradzających protestujących przeciwko ustawie wprowadzającej zmiany w funkcjonowaniu Sądu Najwyższego zgłoszonej przez Prawo i Sprawiedliwość. Było to pierwsze wykorzystanie strażaków przez komendanta głównego Państwowej Straży Pożarnej do działań politycznych po 1989[11].

W kwietniu 2020, w czasie pandemii COVID-19, po wykryciu kilkudziesięciu zakażeń koronawirusem u podchorążych i stwierdzonych nieprawidłowościach w zarządzaniu uczelnią, stanowisko stracił rektor Paweł Kępka[12].

Władze[1]

Rektorzy-komendanci[13]

  • płk poż. doc. dr Józef Groba (1982–1987)
  • płk poż. prof. dr inż. Mirosław Zdanowski (1987–1990)
  • st. bryg. dr inż. Ludwik Wargocki (1990–1992)
  • nadbryg. prof. dr hab. Jerzy Wolanin (1992–2005)
  • nadbryg. dr Ryszard Grosset (2005–2006)
  • st. bryg. dr hab. inż. Zoja Bednarek (2006–2009)
  • nadbryg. mgr inż. Ryszard Dąbrowa (2009–2016)
  • nadbryg. dr hab. inż. Paweł Kępka (2016–2020)
  • st. bryg. dr inż. Jarosław Chodorowski (2020–2021)
  • nadbryg. dr inż. Mariusz Feltynowski (od 2021)

Struktura organizacyjna[14]

  • Jednostki podległe Rektorowi Komendantowi (RR)
    • RR-1 Rektorat
    • RR-2 Dział kadr
    • RR-3 Dział prawny
    • RR-4 Dział bezpieczeństwa informacji
    • RR-5 Dział analiz i kontroli
    • RR-6 Zespół ds. BHP i ochrony PPOŻ
    • RR-7 Archiwum
    • RR-8 Kancelaria ogólna
    • RR-9 Pełnomocnicy i samodzielne stanowiska
  • Jednostki podległe Prorektorowi-Zastępcy Komendanta ds. Operacyjnych (RO)
    • RO-1 Pododdziały szkolne
    • RO-2 Jednostka Ratowniczo-Gaśnicza SGSP
    • RO-3 Pracownia psychologiczna
    • RO-4 Dział doskonalenia zawodowego i poligonu
    • RO-5 Dział zabezpieczenia operacyjno-odwodowego
    • RO-6 Dział gospodarki transportowej
  • Jednostki podległe Prorektorowi ds. Nauki (RN)
    • RN-1 Instytut Inżynierii Bezpieczeństwa
    • RN-2 Instytut Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    • RN-3 Dział projektów
    • RN-4 Biblioteka
    • RN-5 Wydawnictwo
  • Wydział Inżynierii Bezpieczeństwa i Ochrony Ludności
  • Jednostki podległe Prorektorowi ds. Kształcenia i Studentów (RK)
    • RK-1 Zespół ds. jakości kształcenia
    • RK-2 Dział ds. e-nauczania
    • RK-3 Zespół ds. Erasmusa
    • RK-4 Dział studiów podyplomowych, kursów i szkoleń
    • RK-5 Dział spraw studenckich
  • Jednostki podległe Kanclerzowi (RA)

Absolwenci

Wykładowcy

Przypisy

  1. a b Władze. W: Szkoła Główna Służby Pożarniczej [on-line]. sgsp.edu.pl. [dostęp 2020-04-15].
  2. a b c d e f Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 988. ISBN 83-01-08836-2.
  3. a b c d e f Małgorzata Zaremba: Strajk w Wyższej Oficerskiej Szkole Pożarnictwa w Warszawie. W: Encyklopedia Solidarności [on-line]. encysol.pl. [dostęp 2017-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-09)].
  4. Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 837. ISBN 83-01-08836-2.
  5. Wykaz osób wyróżnionych Medalem w 1993 roku. straz.gov.pl. [dostęp 2015-12-19].
  6. a b Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie 1918–1939. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2006, s. 164. ISBN 83-60350-00-0.
  7. Grzegorz Mika. Piękna dzielnica na pięknym brzegu. „Skarpa Warszawska”, s. 19, lipiec 2017. 
  8. Grzegorz Mika: Od wielkich idei do wielkiej płyty. Burzliwe dzieje warszawskiej architektury. Agencja Wydawniczo-Reklamowa Skarpa Warszawska, 2017, s. 106. ISBN 978-83-63842-67-3.
  9. Stanisław Ciepłowski: Wpisane w kamień i spiż. Inskrypcje pamiątkowe w Warszawie XVII–XX w.. Warszawa: Argraf, 2004, s. 272. ISBN 83-912463-4-5.
  10. Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz.U. z 2022 r. poz. 1969)
  11. Monika Borys. Strażacy od stawiania płotów. „Gazeta Stołeczna”, s. 1, 19 lipca 2017. 
  12. Zmiany personalne i organizacyjne w SGSP. W: Forum Akademickie [on-line]. 2020-04-30. [dostęp 2021-12-21].
  13. Poczet Komendantów i Rektorów. sgsp.edu.pl. [dostęp 2020-05-02].
  14. Załącznik do Regulaminu Organizacyjnego SGSP. W: Szkoła Główna Służby Pożarniczej [on-line]. [dostęp 2022-05-09].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Warszawa outline with districts v4.svg
(c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5
Mapa Warszawy - podkład lokalizacyjny
Masovian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 53.55N
  • S: 50.95 N
  • W: 19.15 E
  • E: 23.25 E
Education - Grad Hat.svg
Autor: Krzysztof Szymański, Licencja: CC BY 2.5
Czapeczka studencka
Budynek Szkoły Oficerów Pożarnictwa 1945.jpg
Uszkodzony Budynek Szkoły Oficerów Pożarnictwa (obecnie Szkoła Główna Służby Pożarniczej) przy ul. Słowackiego 52/54 w Warszawie
Sgsp logo.svg
Autor: Mimooh, Licencja: CC BY-SA 4.0
Logo w wersji wektorowej
Szkoła Główna Służby Pożarniczej 2017.jpg
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Szkoła Główna Służby Pożarniczej w Warszawie
Logo-psp-nowe-wrzesien-2017.svg
Autor: Zbigniew Stasik & Michał Kłosiński, Licencja: CC BY-SA 4.0
Nowe Logo Państwowej Straży Pożarnej autorstwa Zbigniewa Stasika. Logo zostało zmienione i poddane wektoryzacji przez Michała Kłosińskiego