Szkoła Kadetów Piechoty w Łobzowie

Poświęcenie Szkoły Podchorążych w Łobzowie 12 stycznia 1919. Fotografia zbiorowa generałów i oficerów
Poświęcenie Szkoły Podchorążych w Łobzowie 12 stycznia 1919. Przemawia gen. dyw. Emil Gołogórski
Poświęcenie Szkoły Podchorążych w Łobzowie 12 stycznia 1919. Uczniowie jednostki

Szkoła Kadetów Piechoty w Łobzowie (niem. Infanteriekadettenschule Lobzow bei Krakau) - korpus kadetów piechoty Cesarskiej i Królewskiej Armii.

Historia

Szkoła zorganizowana została w 1875, w Łobzowie (dziś część Krakowa), w Pałacu Królewskim przy obecnej ulicy Podchorążych. W 1913 została przekształcona w Wojskową Wyższą Szkołę Realną (niem. Militär-Oberrealschulen). W 1860 C.K. Uprzywilejowana Krajowa Fabryka Maszyn Rolniczych i Narzędzi Ludwika Zieleniewskiego wyprodukowała pierwszy kocioł parowy dla korpusu kadetów. 30 października 1918 szkoła przejęta została przez Wojsko Polskie. Komendę nad szkołą objął najstarszy rangą oficer Polak, major Stanisław Hlawaty. 6 listopada 1918 ze szkoły odesłano kadetów narodowości niemieckiej. Na bazie austriackiej placówki oświatowej utworzony został Korpus Kadetów Nr 1, występujący początkowo pod nazwą Szkoła Podchorążych. 31 października szkołę odebrał w zarząd polski komendant Stanisław Hlawaty. 12 stycznia 1919 roku odbyło się poświęcenie budynku[1].

Do szkoły przyjmowani byli chłopcy w wieku 14-17 lat po ukończeniu czterech lat wojskowej lub cywilnej szkoły średniej. Nauka trwała cztery lata. Absolwenci powołani do czynnej służby wojskowej otrzymywali stopień "Kadeta zastępcy oficera" (Kadett-Officiers-Stellvertreter). W wypadku braku wolnych etatów absolwenci otrzymywali stopnie "Kadetów tytularnych sierżantów" bądź kaprali (Kadett titular Feldwebel, Kadett titular Korporal).

Kadra

Komendanci
  • mjr Alfred Scheinpflug (1894–1895)
  • kpt. Franz Neumayer (1895–1896)
Nauczyciele Szkoły Kadetów Piechoty w Łobzowie

Uczniowie

Absolwenci Szkoły Kadetów Piechoty w Łobzowie

Przypisy

  1. Poświęcenie szkoły podchorążych w Łobzowie Nowości Illustrowane 1919 nr 4 s 6-7 [1]

Bibliografia

  • Jan Rydel, W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918, Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001, ISBN 83-7188-235-1, OCLC 830250410.
  • Witold Lisowski, Polskie korpusy kadetów 1765-1956. Z dziejów wychowania, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1982, ISBN 83-11-06845-3

Media użyte na tej stronie

Szkoła Podchorążych Piechoty w Łobzowie (1919)c, przemowa Emila Gołogórskiego.jpg
Poświęcenie Szkoły Podchorążych Piechoty w Łobzowie (12 stycznia 1919). Przemawia gen. dyw. inż. Emil Gołogórski
Szkoła Podchorążych Piechoty w Łobzowie (1919)b.jpg
Poświęcenie Szkoły Podchorążych Piechoty w Łobzowie (12 stycznia 1919)
Naval Ensign of Austria-Hungary (1894–1915).svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Naval Ensign of Austria-Hungary, used from 1894 to 1915.
Austrian Imperial Standard - Infantry pattern mix early 19th century.svg
Autor:
creator QS:P170,Q113142
Upload David Liuzzo
, Licencja: CC BY-SA 3.0
Imperial Standard of the Austrian Empire with Medium Coat of arms. Used until 1915 also for the Austro-Hungarian Empire. >>> See <<<


With the inspiration and the main goal to recreate the 1806 infantry pattern shown here, this turned out a mixed work based on the three sources. I took the mainwork from the Imperial standard of 1828, added the eagle listed and used the order of the CoAs from the Hugo Gerhard Ströhl work. All in all, perhaps a bit of an anachronism, but it nevertheless looks cool.
Szkoła Podchorążych Piechoty w Łobzowie (1919)a.jpg
Poświęcenie Szkoły Podchorążych Piechoty w Łobzowie (12 stycznia 1919). Oznaczeni: 1) gen. dyw. inż. Emil Gołogórski, 2), gen. Józef Latour, 3) Jan Jacyna, 4) Gustaw Zygadłowicz, 5) gen. Paweł Cyrus-Sobolewski, 6) ppłk Stanisław Hlawaty, 7) kpt. Artur Manowarda