Szkoła Lingbao

Część serii na temat Taoizmu
Wierzenia
Dao · De
Wuji · Taiji
Yin i yang · Wu xing
Qi ·Neidan
Wu wei
Święte księgi
Daodejing · Zhuangzi
Liezi · Daozang
Główni myśliciele
Laozi · Zhuangzi
Zhang Daoling · Zhang Jiao
Ge Hong · Chen Tuan
Wang Chongyang
Szkoły
Wudoumi Dao · Tianshi Dao
Shangqing · Lingbao
Quanzhen · Zhengyi Dao
Xuanxue

Szkoła Lingbao (chiń. upr. 灵宝派; chiń. trad. 靈寶派; pinyin: Língbǎo pài; dosł. „Szkoła Świętego Klejnotu”) – szkoła taoistyczna, powstała na przełomie IV i V wieku.

Doktryna szkoły Lingbao przywiązuje wielką wagę do skrupulatnego wypełniania obrzędów liturgicznych i przestrzegania rytuału. Redakcja tekstów kanonicznych szkoły jest dziełem Lu Xiujinga (陆修静, 406-477). Rozbudowany rytuał doprowadził do wykształcenia się obdarzonej dużymi przywilejami warstwy kapłańskiej, pełniącej rolę pośredników między wiernymi i bogami, nieobecnej lub ledwie zarysowanej w kładących nacisk na samodzielną praktykę innych tradycjach taoistycznych.

Nauki Lingbao rozwijały się pod silnym wpływem buddyzmu, skąd zapożyczono koncepcje współczucia ze wszystkimi istotami żyjącymi i pomoc im w osiągnięciu zbawienia. Zbawienie rozumiane jest na sposób taoistyczny jako nieśmiertelność. W tym wypadku jest to zmartwychwstanie mające nastąpić po końcu świata, jako że szkoła Lingbao rozwinęła oryginalne nauki apokaliptyczne, często z wątkami mesjańskimi zapowiadającymi powtórne nadejście Laozi.

Bibliografia

• Federico Avanzini: Religie Chin. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2004. ISBN 83-7318-324-8.