Szkoła Nauk Politycznych w Warszawie
Data założenia | 1917 |
---|---|
Data likwidacji | 1939 |
Typ | prywatna szkoła wyższa |
Państwo | |
Adres | |
Położenie na mapie Warszawy | |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
![]() |
Szkoła Nauk Politycznych w Warszawie – działająca w latach 1917–1939 prywatna szkoła wyższa z siedzibą w Warszawie.
Opis
Tradycje szkoły sięgały 1915 roku; powstała w 1917 roku w miejsce Szkoły Nauk Społecznych i Handlowych w Warszawie[1]. W roku akademickim 1937/1938 w uczelni było zatrudnionych 33 profesorów, a edukację odbierało 1750 studentów, co czyniło ją drugą pod względem liczby studentów uczelnią niepaństwową w Polsce[2]. Jej dyrektorem był Jan Edmund Reyman.
Pierwszą siedzibą szkoły był pałac Małachowskich przy ul. Senatorskiej 11[3]. Dysponowała ona także pomieszczeniami przy ul. Smolnej[3]. W 1927 przeniosła się do nowo wybudowanego własnego budynku na Ochocie[4].
Szkoła została zlikwidowana 31 sierpnia 1939 roku na podstawie rozporządzenia ministra wyznań religijnych i oświecenia publicznego z 28 kwietnia 1939 roku, na mocy którego w jej miejsce powstała Akademia Nauk Politycznych w Warszawie[5] o uprawnieniach równych państwowym szkołom wyższym. Nadanie prywatnej uczelni takich praw było najwyższą formą pozytywnego wyróżnienia uczelni przez władze państwowe, a ANP była jedną z siedmiu takich uczelni w kraju[2].
Obecnie w budynku Szkoły Nauk Politycznych przy ul. Wawelskiej 56 znajduje się siedziba Krajowej Szkoły Administracji Publicznej.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Szkoła Nauk Politycznych (Warszawa). Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. [dostęp 2015-03-07]. (pol.).
- ↑ a b Józef Koredczuk: Zarządzanie prywatnymi szkołami wyższymi w Polsce w okresie międzywojennym. Uniwersytet Wrocławski. [dostęp 2015-03-07]. (pol.).
- ↑ a b Tomasz Grygiel: Pałac Małachowskich i dom Roeslera. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1982, s. 77–78. ISBN 83-01-02662-6.
- ↑ Tomasz Grygiel: Pałac Małachowskich i dom Roeslera. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1982, s. 82. ISBN 83-01-02662-6.
- ↑ Dz.U. z 1939 r. nr 44, poz. 290.
Media użyte na tej stronie
(c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5
Mapa Warszawy - podkład lokalizacyjny
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.55N
- S: 50.95 N
- W: 19.15 E
- E: 23.25 E
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).