Szkoła Oficerska Wojsk Taborowych

Szkoła Oficerska Wojsk Taborowych
Historia
Państwo

 II Rzeczpospolita

Sformowanie

1921

Rozformowanie

1925

Tradycje
Kontynuacja

Szkoła dla Podoficerów Wojsk Taborowych

Organizacja
Dyslokacja

garnizon Lwów

Rodzaj wojsk

tabory

Podległość

Okręg Korpusu Nr V

Szkoła Oficerska Wojsk Taborowych – szkoła Wojska Polskiego kształcąca oficerów i podoficerów taborowych.

Szkoła Oficerska Wojsk Taborowych mieściła się we Lwowie. Nauka odbywała się na kursie przejściowym, trwającym pięć i pół miesiąca[1].

W celu podniesienia poziomu wykształcenia fachowego i ogólnego zawodowych podoficerów i chorążych wojsk taborowych, zaznajomienia ich z nowymi metodami szkolenia i przygotowania do roli instruktorów-wychowawców rekruta oraz dowódcy drużyny lub plutonu, minister spraw wojskowych zarządził utworzenie z dniem 15 maja 1923 roku Kursu doszkolenia dla zawodowych podoficerów i chorążych wojsk taborowych. Kurs trwał pięć miesięcy. Słuchacze, w liczbie 50, zostali zorganizowani w szwadron podoficerski. Kurs pod względem wyszkolenia, dyscyplinarnym i administracyjnym podlegał komendantowi szkoły, który odpowiadał za prawidłowy i odpowiedni poziom nauki[2].

4 kwietnia 1925 roku minister spraw wojskowych wydał rozkaz O. I. Szt.Gen. 3273 Org. w sprawie likwidacji Szkoły Oficerów Wojsk Taborowych i utworzenia Szkoły dla Podoficerów Wojsk Taborowych. Likwidacja miała zostać przeprowadzona do 15 kwietnia tego roku drogą redukcji personelu, koni i materiałów. W miejsce dotychczasowej szkoły należało zorganizować Szkołę dla Podoficerów Wojsk Taborowych. Zwolnione Koszary im. htm. Żółkiewskiego miały być wykorzystane dla zakwaterowania innych formacji, w taki sposób by znaleźć pomieszczenia dla powstającego 6 Pułku Lotniczego[3].

Kadra

Komendanci
  • ppłk tab. Edmund Schäffer – komendant (do IV 1923 → dowódca 8 dtab[4][5])
  • ppłk tab. Erwin Rössner (1923 – 1924)
Oficerowie
  • kpt. tab. Wojciech Bucior (do XII 1922[6])
  • kpt. tab. Szymon Skoczylas – komendant kursu doszkolenia dla zawodowych podoficerów i chorążych (od 20 VII 1923[7])
  • kpt. tab. Kazimierz Łukasiewicz (od 1 XI 1923[8])
  • kpt. tab. Stanisław Trzaska (do V 1924[9])
  • por. tab. Wilhelm Antoni Zagórski – instruktor (XII 1922[6] – V 1923 → 6 dtab[10][11])
  • por. tab. Józef Dyńko (od V 1923[10][11])
  • por. tab. Stanisław Kostka Głuszyk (od V 1923[10][11])
  • por. tab. Józef Sozański (od V 1923[10][12])
  • por. tab. Kazimierz Kapiszewski – instruktor jazdy konnej (od X 1923[13])
  • ppor. tab. Kazimierz Szczepański – dowódca sekcji adm. tab. (od XII 1922[6])

Przypisy

  1. ↑ Almanach 1923 ↓, s. 172, tu jako „Oficerska Szkoła Taborowa”.
  2. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 18 z 15 maja 1923 roku, poz. 244.
  3. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 11 z 4 kwietnia 1925 roku, poz. 120.
  4. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 18 kwietnia 1923 roku, s. 257.
  5. ↑ Almanach 1923 ↓, s. 172, tu jako Wilhelm Schäffer.
  6. ↑ a b c Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 56 z 16 grudnia 1922 roku, s. 919.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 48 z 18 lipca 1923 roku, s. 470.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 68 z 27 października 1923 roku, s. 728.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 49 z 16 maja 1924 roku, s. 283.
  10. ↑ a b c d Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 34 z 29 maja 1923 roku, s. 362.
  11. ↑ a b c Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 37 z 8 czerwca 1923 roku, s. 385.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 37 z 8 czerwca 1923 roku, s. 386.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 65 z 10 października 1923 roku, s. 701.

Bibliografia

Tabory i służba remontu Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej
Dywizjony taborowe

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).