Szkoła Podoficerów Zawodowych Artylerii
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1920 |
| Rozformowanie | 1939 |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | Centralny Obóz Szkół Podoficerskich |
Szkoła Podoficerów Zawodowych Artylerii – szkoła podoficerska artylerii Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Szkoła Podoficerów Zawodowych Artylerii powstała w styczniu 1920 roku[1].
Obsada personalna szkoły
- Komendanci
- ppłk art. Michał Zdzichowski (1922 – III 1926)
- ppłk art. Jan Bokszczanin (III 1926 – IV 1928)
- mjr / ppłk art. Jan II Kijowski (VII 1928 – XII 1932)
- ppłk art. Edmund Zimmer (XII 1932 – XI 1935)
- ppłk art. Kazimierz Świderski (XI 1935 – 1939)
- Organizacja i obsada personalna w 1939
Pokojowa obsada personalna szkoły w marcu 1939[2][a]:
- komendant – ppłk Kazimierz Świderski †1940 Katyń
- adiutant – kpt. Wiktor Antoni Seweryn Steinauer
- instruktor terenoznawstwa – kpt. Alfons Ludwik Bogusław Oborski[b]
- instruktor łączności – kpt. Stanisław Hymoł[c]
- dowódca 1 baterii szkolnej – mjr Stanisław Eysmont
- instruktor baterii – kpt. Marian Kaczorowski
- instruktor baterii – kpt. Alfons Ludwik Bogusław Oborski
- dowódca 2 baterii szkolnej – kpt. Edward Węgrzyński
- instruktor baterii – kpt. Andrzej Jerzy Jeżyński
- instruktor baterii – por. Józef Miąsek
- dowódca 3 baterii szkolnej – kpt. Stefan Barański
- instruktor baterii – kpt. Stanisław Hymoł
- instruktor baterii – vacat
- dowódca 4 baterii szkolnej – kpt. Feliks Filejski †1940 Charków[4]
- instruktor baterii – por. Witosław Jan Kurowski †1940 Charków[5]
- instruktor baterii – vacat
Uwagi
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[3].
- ↑ kpt. Alfons Ludwik Bogusław Oborski pełnił jednoczenie funkcję instruktora 1. baterii szkolnej.
- ↑ kpt. Stanisław Hymoł pełnił jednoczenie funkcję instruktora 3. baterii szkolnej.
Przypisy
- ↑ Akta CAW ↓.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 467.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. VI.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 114.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 281.
Bibliografia
- Kazimierz Bar: Akta szkół wojskowych piechoty, kawalerii, i artylerii z lat 1918 —1939. [dostęp 2018-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-09)].
- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).