Szkoła Podoficerów Zawodowych Kawalerii
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  II Rzeczpospolita | |
| Sformowanie | 1926 | |
| Dowódcy | ||
| Pierwszy | mjr kaw. Tadeusz Komorowski | |
| Organizacja | ||
| Dyslokacja | garnizon Lwów, Jaworów | |
| Rodzaj sił zbrojnych | wojsko | |
| Rodzaj wojsk | kawaleria | |
| Podległość | Departament Kawalerii Ministerstwa Spraw Wojskowych | |
Szkoła Podoficerów Zawodowych Kawalerii (Szk. Podof. Zaw. Kaw.[1]) – szkoła podoficerska kawalerii Wojska Polskiego.
Szkoła została zorganizowana latem 1926 roku w garnizonie Lwów. Z dniem 15 lipca 1926 roku Minister Spraw Wojskowych przeniósł do kadry oficerów kawalerii siedmiu oficerów i przydzielił ich do szkoły na stanowiska instruktorów oraz komendanta[2]. Następnie szkoła została przeniesiona do Jaworowa. Nauka w szkole trwała sześć miesięcy. Przez kolejnych pięć miesięcy kandydaci na podoficerów zawodowych doskonalili umiejętności w dywizjonach szkolnych organizowanych w dywizjach i brygadach kawalerii oraz w Szkole Jazdy Konnej w Centrum Wyszkolenia Kawalerii[3].
Kadra szkoły
Komendanci:
- mjr kaw. Tadeusz Komorowski (19 VII 1926 – XII 1927)
- mjr kaw. Edmund Heldut-Tarnasiewicz (XII 1927[4] - 1929)
- mjr kaw. Kazimierz Suski de Rostwo (1929 – I 1931[5])
Kwatermistrz:
- rtm. Władysław Jan Olszowski (od 19 VII 1926)
Instruktorzy:
- mjr kaw. Józef Trenkwald z 8 p.uł.
- por. kaw. Paweł Bierzyński z 24 p.uł.
- por. kaw. Jerzy Jasiewicz z 2 p.uł.
- por. kaw. Janusz Kapuściński z 15 p.uł.
- por. kaw. Bolesław Pieczyński z 16 p.uł.
- por. kaw. Karol Stefan Rudnicki z 6 p.uł.
- por. kaw. Aleksander Sitek z 15 p.uł.[6]
Przypisy
- ↑ Skrót stosowany na przełomie lat 20. i 30. XX wieku.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 28 z 19 lipca 1926 roku, s. 221.
- ↑ Stanisław Rutkowski, Zarys dziejów polskiego szkolnictwa wojskowego, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1970, s. 110, 116. Piotr Stawecki, Wojsko Marszałka Józefa Piłsudskiego 12 V 1926 - 12 V 1935, Oficyna Wydawnicza „Rytm”, Warszawa 2004, ISBN 83-7399-078-X, s. 118.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 28 z 23 grudnia 1927 roku, s. 364.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 14.
- ↑ Rotmistrz Aleksander Sitek urodził się 20 września 1897 roku w Miastkowie, w powiecie łukowskim. W kampanii wrześniowej 1939 roku dowódca szwadronu marszowego 7 psk. Zamordowany wiosną 1940 roku w Charkowie. 5 października 2007 roku mianowany pośmiertnie majorem.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).