Szkoła Specjalistów Morskich WOP
| Historia | |
| Państwo |  Polska |
|---|---|
| Sformowanie | 1950 |
| Rozformowanie | 1967 |
| Tradycje | |
| Nadanie sztandaru | 22 marca 1964 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | por. Włodzimierz Wójcik |
| Ostatni | kmdr por. Kazimierz Kornaga |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | Gdańsk |
| Rodzaj wojsk | Wojska Ochrony Pogranicza |
| Podległość | Dowództwo WOP |
Szkoła Specjalistów Morskich WOP – oddział szkoleniowy Wojsk Ochrony Pogranicza.
W 1950 roku w Gdańsku Nowy Port sformowano Szkołę Specjalistów Morskich WOP[a] o stanie etatowym 470 wojskowych[1].
Szkoła szkoliła podoficerów jednostek pływających WOP[1]. Rozformowano ją w 1967 roku[b] Braki kadrowe WOP w tym zakresie miała uzupełniać Marynarka Wojenna[1]. W 1961 roku dowództwo posiadało kryptonim Fala.
Sztandar szkoły
Od 1959 roku szkoła nawiązała współpracę z dziećmi górników z kopalni „Czeladź” przebywającymi na kolonii letniej w Gdańsku-Brzeźnie. Wzajemne wizyty delegacji z okazji świąt państwowych, wojskowych i górniczej „Barbórki” zaowocowały ufundowaniem sztandaru[2].
W 1964 roku Kopalnia Węgla Kamiennego Czeladź i społeczeństwo powiatu Będzin ufundowali sztandar szkole. Uroczystość wręczenia odbyła się 22 marca 1964 roku w Gdańsku[1] przy ul. Długiej, w ramach obchodów 19 rocznicy wyzwolenia miasta. Sztandar przyjął od delegacji górników ówczesny komendant szkoły, kmdr por. Kazimierz Komaga. Na sztandarze widnieje napis: „Załoga Kopalni Węgla Kamiennego Czeladź i społeczeństwo powiatu będzińskiego – 27 III 1964”[c].
W 1967 roku sztandar został przekazany do Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie[1].
Komendanci szkoły
- por. Włodzimierz Wójcik – do 7.07.1951
- kpt. Aleksander Minkiewicz – do 15.06.1952
- por. Feliks Krawczyk – do 3.10.1953
- kmdr ppor. Mieczysław Głusik – do 1.10.1958
- kmdr por. Kazimierz Kornaga – do rozformowania
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa Drukarnia w Łodzi, 1985.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza. (1945-1991). Krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Tadeusz Niedziela (red.): Wojska Ochrony Pogranicza w pięćdziesiątą rocznice objęcia służby w ochronie granicy Polski 1945-1995. Jednodniówka Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych Środowiska WOP. czerwiec 1995.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Bandera Wojsk Ochrony Pogranicza (1955-1980)