Szkoła Wojskowa Aplikacyjna

Gmach Szkoły

Szkoła Wojskowa Aplikacyjna (ówcześnie Szkoła Woyskowa Applikacyina) – szkoła kształcąca kandydatów na oficerów Wojska Polskiego Królestwa Kongresowego.

Historia

Szkoła została utworzona w 1820 roku w Warszawie po reorganizacji Szkoła Aplikacyjna Artylerii i Inżynierów. Istniała do wybuchu powstania listopadowego w 1830 roku. Jej siedziba mieściła się w gmachu Collegium Nobilium pijarów w Warszawie przy ul. Miodowej[1].

Szkoła kształciła podporuczników kwatermistrzostwa, inżynierii, artylerii oraz oficerów jazdy i piechoty. Słuchacze byli przyjmowani na podstawie egzaminu konkursowego, do którego stawali wyróżniający się absolwenci korpusu kadetów, korpusu kwatermistrzostwa i artylerii oraz podoficerowie artylerii.

Początkowo w szkole było 16 słuchaczy, od 1821 roku – 24. Pierwotnie 2-letni cykl szkolenia przedłużono do 3 lat, a od 1829 roku do 4. Zajęcia praktyczne odbywały się na Powązkach.

Kadra szkoły

  • komendant – pułkownik Józef Sowiński
  • dyrektor nauk i profesor fortyfikacji stałej – podpułkownik / pułkownik Korpusu Inżynierów Klemens Kołaczkowski
  • profesor architektury – kapitan Korpusu Inżynierów Henryk Rossmann
  • profesor fortyfikacji polowej i geometrii wykreślnej – podpułkownik Korpusu Inżynierów Józef Koriot
  • profesor artylerii – kapitan Baterii 2 Artylerii Konnej Józef Jaszowski
  • oficer inspekcyjny i profesor taktyki – kapitan Feliks Przedpełski
  • oficer inspekcyjny – kapitan Józef Koszucki
  • profesor religii i moralności – starszy kapelan Jan Marceli Gutkowski
  • profesor matematyki – Rafał Skolimowski
  • profesor fizyki – Józef Karol Skrodzki
  • profesor języka francuskiego – Mikołaj Chopin
  • profesor rysunków topograficznych – Ludwik Robert
  • profesor chemii – Jan Kanty Krzyżanowski
  • profesor języka rosyjskiego – Kazimierz Werbuch
  • profesor języka niemieckiego – Juliusz Schortius
  • profesor fechtowaniaMarcin Rengau

Wykładowcami chemii i fizyki byli profesorowie Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego.

Przypisy

  1. Franciszek Galiński: Gawędy o Warszawie. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Biblioteka Polska“, 1939, s. 68.

Bibliografia

  • Roczniki Wojskowe Królestwa Polskiego 1821-1830.
  • Stanisław Rutkowski, Zarys dziejów polskiego szkolnictwa wojskowego, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1970.

Media użyte na tej stronie