Szkoła chicagowska (architektura)
Szkoła chicagowska – w architekturze określenie wczesnomodernistycznych trendów w twórczości architektów działających w Chicago pod koniec XIX i na początku XX w. Wznoszone przez szkołę chicagowską budynki posiadały kubiczną bryłę z płaskim dachem, stalową strukturę, widoczną w podziale elewacji oraz obszerne przeszklenia. Elewacja pokryta była najczęściej fabrycznie produkowaną terakotą, lecz obfitowały w ornamenty, zwłaszcza w postaci wici roślinnych.
W Europie w tym samym czasie rozwijała się architektura secesji.
Wybrane przykłady szkoły chicagowskiej
(Lista chronologiczna – wszystkie obiekty w Chicago)
- Wainwright Building, Dankmar Adler & Louis Sullivan, 1886-1890
- Second Leiter Building, William LeBaron Jenney, 1889-1891
- Auditorium Building, Dankmar Adler & Louis Sullivan, 1899
- dom towarowy Carson, Pirie, Scott, Louis Sullivan, 1899-1904
Wybrani przedstawiciele szkoły chicagowskiej
- Dankmar Adler
- Daniel Burnham
- Louis Sullivan
- William Le Baron Jenney