Szkolna imprezka

Szkolna imprezka (tytuł oryg. Fack ju Göhte) – niemiecka komedia wyreżyserowana przez Borę Dagtekina do scenariusza jego własnego autorstwa. Do października 2015 roku film został obejrzany przez ponad 7 300 000 widzów^[1].

Główne role grają Elyas M’Barek i Karoline Herfurth, role poboczne grali młodzi aktorzy Max von der Groeben i Jella Haase. Szkolna imprezka została wyprodukowana przez Rat Pack Filmproduktion wspólnie z Constantin Film.

Sequel Szkolna imprezka 2 pojawił się w kinach 10 września 2015 roku w niemieckich kinach^[2]. W roku 2016 powstał meksykański remake No Manches Frida^[3]. 26 października 2017 odbyła się premiera 3. części trylogii Fack ju Göhte^[4].

Fabuła

Rabuś Zeki Müller zostaje zwolniony z więzienia. Wyrusza na poszukiwanie łupu, żeby uregulować długi. Jego przyjaciółka Charlie zakopała trzynaście miesięcy wcześniej pieniądze na budowie, ponieważ myślała, że tam będą rozkładane tylko rury. Zeki lokalizuje zdobycz za pomocą GPS-u pod nowo wybudowaną salą sportową gimnazjum im. Goethe w Monachium. Aby dostać się do jego pieniędzy, Zeki ubiega się o wakat zmarłego dozorcy, ale przez nieporozumienie zostaje zatrudniony jako nauczyciel na zastępstwo.

Elisabeth „Lisi” Schnabelstedt jest praktykantką w tej samej szkole. Kiedyś sama była uczennicą tej szkoły.

Gdy Ingrid Leimbach-Knorr, nauczycielka trudnej klasy 10b, usiłuje popełnić samobójstwo i rzuca się przez okno, pani dyrektor Gerster przekazuje klasę Lisi Schnabelstedt, lecz to nie przynosi pożądanych skutków. Zeki pracuje w nocy w piwnicy szkoły nad tunelem, aby zdobyć łup, a następnie kopiuje świadectwo Lisi. Gdy Lisi się o tym dowiaduje, zaczyna szantażować Zekiego. Dzięki temu Lisi dostaje z powrotem swoją siódmą klasę a Zeki przejmuje 10b.

Stosując niekonwencjonalne metody, a nie najmniej przez aspiracje Lisi Zeki zyskał szacunek klasy i jej liderów, Daniela („Danger”) i Chantal. Dzięki akcji malowania pociągu Zeki poprawił wizerunek Lisi. Wtedy też jeden z uczniów uwiecznił tytułowy napis „Fack ju Göhte”. Poza tym organizuje romans młodszej siostry Lisi, Laury, z jej ukochanym, Danielem, i załatwia opiekę Lisi dla Laury. Także osobiście Zeki i Lisi zbliżają się i zakochują.

Zeki znajduje w tunelu swój łup. Wkrótce potem Lisi odkrywa tunel, ponieważ jedna uczennica wpadła przez podłogę do tunelu, i dowiaduje się o przeszłości Zekiego jako przestępcy. Lisi następnie urywa kontakt. Zeki chce ponownie wziąć udział w napadzie. Jego koleżance Charlie udaje się przekonać Lisi, że Zeki chce się dla niej zmienić. Fakt, że Zeki wybrał fotografię Lisi z czasów szkolnych, którą znalazł w kapsule czasu w tunelu, jako jego obraz motywacji, okazuje jej jego sympatię do niej.

Zeki przerywa napad, gdy nagle zaczepia go jeden z jego uczniów i widzi przejeżdżający pociąg z napisem „Fack ju Göhte” w tle. Następnie odwiedza Lisi z założonymi kajdankami, udając ucieczkę przed policją. Wkrótce potem wybawia przerażoną dziewczynę, wyjaśnia jej wszystko i podarowuje suknię na bal szkolny. Przyznaje się dyrektorce, że nie jest nauczycielem i że nawet nie ma matury. Ona jednak chce go zachować i fałszuje mu maturę. 10b jest teraz gotowa do nauki.

Produkcja

Kasting

Rola Zekiego Müllera została napisana przez Dagtekina dla Elyasa M'Barka. Daktekin i M'Barek pracowali już razem przy serialach takich jak Uczennica, Z pamiętnika lekarki i Turecki dla początkujących i kinowej adaptacji. Lena Schönmann chwaliła M'Bareka go za jego „niewiarygodną dyscyplinę”, gdyż miesiące przed rozpoczęciem prac nad filmem trenował z trenerem personalnym i schudnął osiem kilo, żeby mógł pokazać wytrenowane ciało tak jak w Tureckim dla początkujących.

Żeńską rolę główną przejęła nominatka nagrody Grimmie Karoline Herfurth, która po występie w Dziewczyny, dziewczyny (2001) i jej sequelu w 2004 grała w niewielu komediach. Rolę pani dyrektor dostała Katja Riemann, która występowała gościnnie w Turecki dla początkujących. Uschi Glas można zobaczyć w roli zdenerwowanej nauczycielki Ingrid Leimbach-Knorr.

Rola jednego z uczniów przypadła Maxowi von der Groeben, który gra szkolnego zawadiakę – Dangera, podczas gdy Jella Haase gra blacharę Chantal.

Scena szkoły im. Goethe pierwszego dnia

Pociąg użyty w filmie

Prace nad filmem

Film był kręcony głównie w Berlinie i w Monachium. Gimnazjum im. Lise-Meitner w Unterhaching zostało użyte jako filmowa szkoła im. Goethe. Szkołę tę można już było zobaczyć w filmie Szkoła jak i w ekranizacji powieści Chmura. W Berlinie zostały nakręcone sceny m.in. w pobliżu Kurfürstendamm jak i w dzielnicy blokowisk w Neukölln. Ponadto sceny na basenie nakręcono w pływalni sportowo-nauczycielskiej w Berlin-Schöneberg. Sceny w więzieniu w starym więzieniu NRD na ulicy Keibelstraße w Berlinie.

Prace filmowe zaczęły się 28 kwietnia 2013 i trwały 41 dni.

Premiera

28 lipca 2013 pojawiły się cztery trailery, jeszcze przed premierą kinowego traileru 10 października 2013. W dniu 29 października 2013 nastąpiła premiera w kinie Mathäser w Monachium. 2 listopada 2013 w Niemczech i Austrii rozpoczęła się tygodniowa trasa filmowa z udziałem Borego Dagtekina, Elyasa M'Barka i Karoline Herfurth, przed premierą 7 listopada 2013 w niemieckich kinach.

Nagrody

• 2014: Bambi w kategorii Film National^[5]
• 2014: Deutscher Comedypreis dla najbardziej udanej komedii kinowej^[6]
• 2014: Jupiter w kategoriach Najlepszy niemiecki film i Najbardziej udany niemiecki film^[7]
• 2014: Nagrodę publiki Bawarskiej nagrody filmowej^[8]
• 2014: Platynową nagrodę Bogey dla 5 milionów widzów w ciągu 50 dni^[9]
• 2014: Złote płótno z gwiazdą dla więcej niż 6 milionów widzów^[10]
• 2014: Nominacja do Niemieckiej nagrody filmowej w kategorii Najlepszy scenariusz^[11]
• 2014: Nominacja do Niemieckiej nagrody filmowej dla Jelli Haase und Katji Riemann w kategorii Najlepsze umiejętności aktorskie – damska rola poboczna^[11]
• 2014: Nagroda specjalna New Faces Award dla producentów Leny Schömann und Christiana Beckera^[12]
• 2014: Niemiecka nagroda filmowa dla najczęściej oglądanego filmu roku^[13]
• 2015: Nominacja w kategorii Kino Niemieckiej nagrody filmu dźwiękowego dla audiodeskrypcji mówionej przez Ari Mog^[14][15]

Przypisy