Szkunciki
Cerkiew św. Proroka Eliasza | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | Radziuki |
Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Białorusi (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie Polski w 1939 r. | |
55°22′03″N 27°40′17″E/55,367500 27,671389 | |
Portal Białoruś |
Szkunciki (biał. Шкунцікі; ros. Шкунтики) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie szarkowszczyńskim, w sielsowiecie Radziuki.
Siedziba parafii prawosławnej pw. św. Proroka Eliasza[2].
Historia
W czasach zaborów wieś w gminie Ihumenowo, w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[3].
W latach 1921–1945 wieś i kolonia leżały w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, w gminie Hermanowicze.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 187 osób, 8 było wyznania rzymskokatolickiego, 128 prawosławnego a 51 mojżeszowego. Jednocześnie 1 mieszkaniec zadeklarował polską przynależność narodową, 135 białoruską a 51 żydowską. Były tu 33 budynki mieszkalne[4]. W 1931 w 35 domach zamieszkiwało 186 osób. Kolonię w 1931 zamieszkiwało 4 osoby, były tu dwa budynki mieszkalne[5].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Hermanowiczach i miejscowej prawosławnej. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Łużkach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Hermanowiczach[6].
W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR[7][8]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR[9].
Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi.
Zabytki
- Cerkiew prawosławna pw. św. Proroka Eliasza z 1825 roku, parafialna
Uwagi
- ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. Miejscowość leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926)
Przypisy
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Шарковщинское благочиние. eparhia992.by. [dostęp 2021-08-28]. (ros.).
- ↑ Szkunciki, wieś, powiat dzisieński, gmina Ihumenowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 925 .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 47 .
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 17 .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1682 .
- ↑ https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
- ↑ okupacja sowiecka ziem polskich, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-04-03] .
- ↑ Piotr Eberhardt , Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95-100 .
Linki zewnętrzne
- Szkunciki, wieś, powiat dzisieński, gmina Ihumenowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 925 .
Media użyte na tej stronie
Autor: Nzeemin, Licencja: CC BY-SA 2.0
Позиционная карта Витебской области.
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Belarus
(c) Lukasb1992 z polskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
Mapa lokalizacyjna Polski — 1939 (marzec – wrzesień).
Logo społeczności Wikimedia. Proszę zauważyć, że w przeciwieństwie do większości logotypów związanych z ruchem Wikimedia, to logo nie jest zarejestrowane jako znak towarowy.
Autor: В.Васіленка (http://fgb.by/viewtopic.php?p=75514#75514), Licencja: CC BY-SA 3.0
Шкунцікі. Царква Святога Ільі