Sznur modlitewny

Sznur modlitewny – przedmiot służący kultowi religijnemu, używany w celu ułatwienia odprawiania modlitwy o charakterze cyklicznym, w której ma miejsce wielokrotne powtórzenie jej składowej części. Używany w większości religii świata zarówno do modlitwy, jak i medytacji.

• 

  różaniec (katolicyzm)
• 

  mala (buddyzm)
  i rudraksza (hinduizm)
• 

  subha (islam)

Chrześcijaństwo

W katolicyzmie używany jest różaniec, służący do odmawiania modlitwy o tej samej nazwie oraz do odprawiania Koronki do Miłosierdzia Bożego. W średniowiecznym chrześcijaństwie przy pomocy sznura modlitewnego zwanego paternoster odmawiano modlitwę Ojcze nasz^[1]. W chrześcijaństwie prawosławnym przy pomocy sznura modlitewnego (czotków) odmawia się głównie tzw. modlitwę jezusową^[2].

Islam

Tasbih, Misbaha, Masbaha, Subha muzułmański – sznur modlitewny składający się z 33 lub 99 koralików wykonanych w różnych materiałów: najczęściej z drewna, plastiku, kości słoniowej, pereł, bursztynu czy nasion oliwki; Często zakończony jest frędzlem lub ozdobnym koralikiem^[3]. Używany przez muzułmanów do odmawiania 33 razy lub 3-krotności tej liczby, czyli 99 razy jednego z atrybutów Boga, np.: Chwała Bogu lub Bóg jest wielki, albo On, który przychodzi lub 99 imion Allaha. Rzadziej odmawia się jednym ciągiem wszystkie 99 atrybutów Boga, gdyż trudno jest je zapamiętać i zazwyczaj poprzestaje się na jednym dowolnie wybranym atrybucie i jego powtarzaniu^[3][4].

Buddyzm

Jamdze, Mae – buddyjski sznur modlitewny, znany też pod nazwą mala i służy głównie do odliczania mantr podczas medytacji; Używany przez buddystów do odmawiania 108 razy jednej z mistycznych formuł, określających cnoty lub atrybuty oświeconego Buddy, np. O klejnocie w lotosie (klejnot to Budda i jego nauka, a lotos to świat). Podczas odmawiania tych inwokacji często czyni się pokłony^[5][6].

Przypisy