Szpiglasowa Czuba

Szpiglasowa Czuba
Malý Hrubý štít
Ilustracja
Szpiglasowa Czuba – widok z Doliny za Mnichem
Państwo Polska
 Słowacja
PasmoTatry, Karpaty
Wysokośćok. 2160 m n.p.m.
Wybitnośćok. 25 m
Pierwsze wejście1966
Janusz Mączka
Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Szpiglasowa Czuba”
Ziemia49°11′45″N 20°02′25″E/49,195833 20,040278

Szpiglasowa Czuba, Szpiglasowy Kopiniec (słow. Malý Hrubý štít, niem. Kleiner Liptauer Grenzberg, węg. Kis-Liptói-határhegy)[1] – szczyt o wysokości ok. 2160 m położony w głównej grani Tatr, w jej fragmencie zwanym Szpiglasową Granią. Biegnie nią granica polsko-słowacka. Szpiglasowa Czuba wznosi się pomiędzy Wyżnimi Szpiglasowymi Wrótkami (ok. 2135 m), oddzielającymi go od Szpiglasowego Wierchu, a Pośrednimi Szpiglasowymi Wrótkami (ok. 2110 m). Stoki północno-wschodnie opadają do polskiej Doliny za Mnichem, południowo-zachodnie do słowackiej Doliny Ciemnosmreczyńskiej (Temnosmrečinská dolina)[2].

Grań szczytowa Szpiglasowej Czuby jest prawie pozioma, ale wznoszą się w niej liczne zęby skalne. Najwyższa kulminacja, zwieńczona słupkiem granicznym i metalową tyką, znajduje się w pobliżu północno-zachodniego krańca tej grani. Na północny wschód, do Doliny za Mnichem, opada ściana o wysokości ok. 130 metrów. Od strony Doliny Ciemnosmreczyńskiej znajdują się 50-metrowe ścianki, poniżej których rozciąga się trawiasto-skaliste zbocze[3].

Do 1962 roku szczyt pozostawał bezimienny. Autorem nazwy jest Bernard Uchmański, który wtedy wraz z Urszulą Gorczyńską poprowadził pierwszą drogę wspinaczkową na północno-wschodniej ścianie. Na wojskowej mapie topograficznej z 1984 r. zwany jest Szpiglasowym Kopińcem (jest to nazwa autorstwa Witolda H. Paryskiego)[3].

Pierwszego wejścia na szczyt dokonał Janusz Mączka 27 lipca 1966 roku. Pokonał on wtedy całą Szpiglasową Grań bez obejść trudniejszych fragmentów[3].

Z racji trudności technicznych nawet najłatwiejszą drogą (II w skali tatrzańskiej) szczyt jest dostępny jedynie dla taterników[3]. Obecnie jednak wspinaczka nie jest tu dozwolona[4].

Widok z Doliny za Mnichem

Przypisy

  1. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2018-09-02].
  2. Tatry Wysokie i Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-26-8.
  3. a b c d Władysław Cywiński: Szpiglasowy Wierch. Tatry przewodnik szczegółowy tom 11. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2005. ISBN 83-7104-034-2.
  4. Taternictwo powierzchniowe. [dostęp 2018-09-05].

Media użyte na tej stronie

U+25B2.svg
Black up-pointing triangle , U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Szpiglasowa Grań LM2018.jpg
Autor: Adam Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dolinka za Nbichem i Szpiglasowa Grań
Szpiglasowa Czuba.jpg
Autor: Rafał Kozubek, Licencja: CC BY-SA 4.0
Szpiglasowa Czuba i Szpiglasowy Wierch – widok z Dolinki za Mnichem (polskie podpisy).