Szpikowany zając

Kat podczas torturowania ofiary na madejowym łożu, które jest wyposażone w trzy rolki ze szpikulcami (szpikowane zające)

Szpikowany zając (też hiszpański zając) – średniowieczne narzędzie tortur. Narzędzie występowało w różnych kształtach i odmianach. Był to przeważnie drewniany lub metalowy wałek naszpikowany nawet 400 metalowymi kolcami. Ofiara była przywiązywana do pręgierza w pozycji stojącej, następnie kat przesuwał zającem po plecach skazańca. Innym zastosowaniem było zamontowanie go w madejowym łożu, na którym następnie za pomocą kołowrota przeciągano oskarżonego po wałkach^[1].

Historia

Szpikowany zając był używany w późnym średniowieczu i w początkowym okresie czasów nowożytnych. Tego narzędzia tortur używano do wymuszania zeznań i należało ono w ówczesnej praktyce sądowej do zwykłych środków „prawdy”, w szczególności w procesach czarownic^[2].

W krytycznym opracowaniu o procesach czarownic w Braniewie w Prusach Wschodnich, które zostało opublikowane w 1859 w periodyku „Neue Preußische Provinzial-Blätter”, autor Jacob Lilienthal skomentował je w następujący sposób: „Hiszpańskie buty, szpikowany zając oraz podobne nazwy narzędzi tortur są, jeśli nie szyderstwem, to przynajmniej okrutnym żartem, na który sobie pozwalano wobec godnych współczucia ofiar”^[3].

• 

  Szpikowany zając z drewnianym trzonkiem

• 

  Szpikowany zając – zbliżenie metalowej rolki z kolcami

• 

  Szpikowany zając z madejowym łożem

• 

  Zbliżenie: na dole trzy mniejsze walce z kolcami, na górze jeden większy z ręczną korbą

Przypisy

Narzędzia tortur Bocian Chińska tortura wodna Drabina Gruszka Szpikowany zając Hiszpańskie buty Kołyska Judasza Kozioł czarownic (hiszpański osioł) Krosno Krzesło inkwizytorskie Krzyż modlitewny Łamanie kołem Łoże sprawiedliwości (ława tortur, Madejowe łoże) Maski wstydu Szpikowany zając Wahadło (strappado, pendulum) Waterboarding Widełki heretyków Zgniatacz głowy Zgniatacz kciuków Zmiażdżenie Żelazna dziewica