Szpital Świętego Ducha w Bieczu
nr rej. A-175 z 2 września 1972 | |
Elewacja północna | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres | ul. Szpitalna |
Ukończenie budowy | 1395, XVI |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
49°43′49,9800″N 21°15′11,3760″E/49,730550 21,253160 |
Szpital Świętego Ducha – szpital działający od 1399 roku[1] w Bieczu, najstarszy zachowany szpital w Polsce.
Historia
Szpital powstał jako instytucja kościelna w VIII w. w Europie zachodniej. W Polsce zaczęły powstawać w największych miastach w XIII w. Szpitale były zakładane najczęściej przez zakony. W XIV w. powstawały tzw. parafie szpitalne z własnym kościołem i odrębnym uposażeniem, w źródłach określane jako prepozytury. Taki właśnie szpital z prepozyturą został ufundowany w Bieczu w 1395 przez królową Jadwigę wspólnie z rajcami bieckimi. W mieście liczącym już ponad 3000 mieszkańców taka instytucja okazała się niezbędna. W dokumencie z 25 lipca 1395 z Krakowa napisano, że królowa Jadwiga zgadza się na budowę szpitala, uwalnia od podatków 2 łany pod miastem i folwark w Libuszy z 3 stawami rybnymi stanowiące uposażenie, a nadto ofiaruje pod szpital plac koło murów, gdzie niegdyś stał zamek, zniszczony w czasie pożaru w 1388. Szpital działał już w 1399 roku[1]. Następni królowie zwiększają uposażenie szpitala. Ogólnie przyjmuje się, że uposażenie to było jednym z najbogatszych w kraju.
W 1837 roku kościół św. Ducha został rozebrany[1]. Natomiast w XIX w. szpital został odremontowany. Służył nadal do 1950 biednym. Następnie został przekazany szkole średniej na internat dla chłopców. Po wybudowaniu nowego gmachu liceum budynek opuszczono i zaczął popadać w ruinę. W latach 80. XX w. próbowano go remontować, jednak remont został przerwany ze względu na zmiany polityczne w Polsce. Dewastacja w latach 1991-97 doprowadziła do tego, że zachowane zostały tylko mury i dach. Od 2004 trwają prace remontowe.
Architektura
Budynek jest usytuowany na wschodnim cyplu wzgórza miejskiego. Jest to budowla piętrowa o wymiarach 21 m x 10,5 m. Ściany wschodnia i zachodnia zdobione są cegłą zendrówką. Od strony wschodniej znajdują się dwa portale. Od zachodu znajduje się portal kamienny, obecnie zamurowany. Nad portalem znajduje się rzeźbiony w kamieniu orzeł jagielloński z datą 1487, prawdopodobnie przeniesiony z zamku w XVII w.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Jan Barut, Stanisław Motyka, Tadeusz Ślawski, Nad rzeką Ropą. Z dziejów Biecza, Gorlic i okolic, Kraków 1963
- Tadeusz Ślawski, Biecz. Zarys historyczno-krajoznawczy, Biecz 1996
- Tadeusz Ślawski, Biecz i okolice, Biecz: Towarzystwo Kulturalne Biecza i Regionu im. bpa M. Kromera, 2005, ISBN 83-86744-97-9, OCLC 749770110 .
- Laskowski A., Biecki szpital Św. Ducha w kontekście ruchu budowlanego w Bieczu i budownictwa szpitalnego Małopolski, (w:) Teki Krakowskie, t. III, Kraków 1996, s.175-185
Linki zewnętrzne
- Beata Woźniak, Biedak w średniowiecznym przytułku, „Histmag.org”, 14 czerwca 2009.
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lesser Poland Voivodeship, Poland. Geographic limits of the map:
- N: 50.59 N
- S: 49.07 N
- W: 18.92 E
- E: 21.55 E
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
Autor: Henryk Bielamowicz, Licencja: CC BY-SA 4.0
miasto Biecz
Autor: Henryk Bielamowicz, Licencja: CC BY-SA 4.0
miasto Biecz
Autor: Henryk Bielamowicz, Licencja: CC BY-SA 4.0
miasto Biecz