Szpital Żydowski w Łomży

Szpital Żydowski

(c) Arkadiusz Zarzecki, CC BY-SA 3.0 III Liceum Ogólnokształcące (dawniej Szpital Żydowski)
Państwo	Polska
Miejscowość	Łomża
Adres	ul. Senatorska 13
Kondygnacje	3
Ukończenie budowy	1897
Ważniejsze przebudowy	1974-1977
Zniszczono	1944
Odbudowano	1951
Położenie na mapie Łomży Szpital Żydowski
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Szpital Żydowski
Położenie na mapie województwa podlaskiego Szpital Żydowski
53°10′39,7″N 22°05′05,4″E/53,177694 22,084833

Szpital Żydowski – dawny szpital położony w Łomży, przy ulicy Senatorskiej 13. Obecnie budynek III Liceum Ogólnokształcącego.

Szpital powstał w 1897 roku w nowo wybudowanym budynku szpitalnym. Zlokalizowany na wzgórzu, w obrębie ulic Senatorskiej, Szkolnej i Woziwodzkiej.

W 1939 sowieckie władze okupacyjne przemianowały szpital żydowski na szpital miejski. Mieściło się w nim około 70 łóżek w czterech oddziałach: wewnętrznym, położniczym, chirurgicznym i zakaźnym. W latach 1941–1942 szpital znajdował się w obrębie Żydowskiej Dzielnicy Mieszkaniowej (getto). W wyniku działań wojennych budynek byłego szpitala żydowskiego uległ znacznemu zniszczeniu, pozostały jedynie zewnętrzne mury.

W 1946 podjęto odbudowę budynku. Po zakończeniu prac w 1951 budynek stał się siedzibą Publicznej Średniej Szkoły Zawodowej. W latach 1974–1977 dokonano rozbudowy gmachu poprzez dobudowanie trzeciej kondygnacji.

W 1996 budynek przy ul. Senatorskiej 13 stał się siedzibą III Liceum Ogólnokształcącego^[1].

Architektura

Obecny budynek różni się od pierwotnego wyglądu szpitala. Zachowano jednak układ budynku: symetryczny, z bocznymi dwuosiowymi ryzalitami i rozmieszczeniem otworów okiennych. Korpus budynku trzykondygnacyjny, na wysokim cokole, podpiwniczony. Ściany budynku gładko tynkowane. Profilowany gzyms wokół szczytu budynku. Elewacja frontowa dziewięcioosiowa, symetryczna, z dwuosiowymi ryzalitami bocznymi. Pasmo środkowe pięcioosiowe, cofnięte. Wejście główne dekoracyjne, w środkowej części elewacji południowej dwie kolumny toskańskie o profilu kulistym. Elewacje ścian szczytowych sześcioosiowe, niesymetryczne, pierwsza oś ślepa. Podział pionowy i poziomy, analogiczny jak w elewacji frontowej. Elewacja północna dziewięcioosiowa. Ryzality boczne poszerzone do trójosiowej szerokości. Środkowa część trójosiowa, cofnięta w głąb budynku^[2].

Przypisy

Bibliografia

• Grażyna Karasiewicz, Stanisław Karasiewicz: Wróć na Senatorską... Podróż sentymentalna 1946-1996. Łomża: 2008.