Sztafeta ze zniczem olimpijskim
Sztafeta z pochodnią olimpijską – ceremonia poprzedzająca otwarcie igrzysk olimpijskich. Polega na przeniesieniu ognia olimpijskiego zapalonego w Olimpii w Grecji do miejsca igrzysk, gdzie służy do zapalenia znicza olimpijskiego podczas uroczystego otwarcia igrzysk.
Historia
Inicjatywa przeniesienia ognia olimpijskiego z Olimpii została zgłoszona przez Ioannisa Ketseasa z Grecji i Carla Diema z Niemiec w 1934 i zaaprobowana przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski. Po raz pierwszy sztafeta ze zniczem poprzedzała otwarcie Igrzysk Olimpijskich w Berlinie w 1936. Liczyła 3075 biegaczy, którzy łącznie przebiegli 3075 km przez siedem państw podczas 11 dni i 12 nocy.
Na zimowych igrzyskach olimpijskich sztafeta po raz pierwszy pojawiła się w 1952 w Oslo. Ogień nie był jednak zapalony w Grecji, lecz w Norwegii.
Najdłuższa trasa sztafety ze zniczem to 130.000 km podczas 130 dni przed Igrzyskami Olimpijskimi w Pekinie w 2008. Sztafeta wzbudziła wówczas protesty zwolenników praw człowieka w związku z zamieszkami w Tybecie.
Zobacz też
Bibliografia
- Encyklopedia sportów świata, t. 14, Warszawa 2008, s. 82-84
Media użyte na tej stronie
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Own work, all rights released (Public domain)