Szwadron Huzarów Króla
| ||
Historia | ||
Państwo | ![]() | |
Organizacja | ||
Rodzaj wojsk | Jazda |
Szwadron Huzarów Króla – oddział kawalerii armii koronnej wojska I Rzeczypospolitej.
Szwadron liczył 69 „głów”. Byli to: 1 major, 1 chorąży, 1 wachmistrz, 1 podchorąży, 2 kaprali, 1 dobosz, 2 trębaczy, 60 szeregowych[1].
Dowódcy szwadronu
- mjr Jan Załuskowski
- mjr Jan Strzeżyński[2].
Przypisy
- ↑ Machynia i Srzednicki 2002 ↓, s. 513.
- ↑ Machynia i Srzednicki 2002 ↓, s. 382.
Bibliografia
- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
- Konstanty Górski: Historya jazdy polskiej. Kraków: Spółka wydawnicza Polska, 1894.
- Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki: Oficerowie Rzeczypospolitej Obojga Narodów 1717-1794. T.1: Oficerowie wojska koronnego, cz.1: Sztaby i kawaleria. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Naukowe, 2002. ISBN 83-71-88-500-8.
|
|
Media użyte na tej stronie
Autor: Olek Remesz (wiki-pl: Orem, commons: Orem), Licencja: CC BY-SA 2.5
Chorągiew królewska z okresu panowanie dysastii Wazów (1587-1668) w Polsce