Szwadrony śmierci (film)

Szwadrony śmierci
Gott mit uns
Gatunekwojenny
Rok produkcji1969
Data premiery9 września 1970
wrzesień 1971 (Polska)
Kraj produkcjiWłochy
Jugosławia
Językwłoski, niemiecki
Czas trwania113 minut
ReżyseriaGiuliano Montaldo
ScenariuszAndrea Barbato, Ottavio Jemma, Lucio Battistrada, Giuliano Montaldo
Główne roleFranco Nero
Larry Aubrey
Richard Johnson
Helmuth Schneider
Bud Spencer
MuzykaEnnio Morricone
ZdjęciaSilvano Ippoliti
ScenografiaŽeljko Senečić
KostiumyMaja Galasso
MontażFranco Fraticelli
ProdukcjaSilvio Clementelli
WytwórniaClesi Cinematografica
Jadran Film
DystrybucjaEuro International Films

Szwadrony śmierci, Gott mit uns (wł. Dio è con noi) – włosko-jugosłowiański film wojenny z 1970 roku.

Film oparty jest na prawdziwej historii dwóch niemieckich marynarzy, Bruno Dorfera i Rainera Becka, którzy zostali straceni za dezercję 13 maja 1945 po tym, jak zostali uznani za winnych tchórzostwa przez innych jeńców wojennych. Wyrok wykonali jeńcy niemieccy pod kontrolą kanadyjską, za zezwoleniem komendy obozu jenieckiego[1].

Polska premiera odbyła się we wrześniu 1971 roku w podwójnym pokazie z dokumentem O szarańczy inaczej WFO z 1969 roku[2]

Opis fabuły

Dwóch niemieckich dezerterów z marynarki wojennej, chorąży – Grauber (Franco Nero) i kapral – Schultz (Larry Aubrey) zostali internowani przez armię kanadyjską wiosną 1945 roku. Podczas internowania w kanadyjskim obozie jenieckim, w którym pułkownik von Bleicher był starszym wśród jeńców. Bohaterowie jako dezerterzy poddani zostali formalnemu sądowi wojskowemu, zorganizowanemu przez von Bleichera. Po procesie, skazani na śmierć mają zostać straceni w „piątym dniu pokoju”. Von Bleicher wywiera nacisk na kapitana Millera, komendanta kanadyjskiego obozu, aby zezwolił na wykonanie egzekucji. Prosi o broń i amunicję, aby wykonać wyrok i otrzymuje to. Wyrok wykonano.

Obsada

  • Franco Nero – chorąży Bruno Grauber
  • Sergio Graziani – chorąży Grauber (głos)
  • Larry Aubrey – kapral Reiner Schultz
  • Massimo Turci – kapral Rainer Schultz (głos)
  • Richard Johnson – kapitan Henry Miller
  • Giuseppe Rinaldi – kapitan Henry Miller (głos)
  • Helmuth Schneider – pułkownik von Bleicher
  • Pino Locchi – pułkownik von Bleicher (głos)
  • Bud Spencer – kapral Jelinek
  • Glauco Onorato – kapral Jelinek (głos)
  • Relja Bašić – porucznik George Romney
  • Michele Gammino – porucznik George Romney (głos)
  • Michael Goodliffe – generał Snow
  • Bruno Persa – generał Snow (głos)
  • Enrico Osterman – sierżant Trevor
  • Oreste Lionello – sierżant Trevor (głos)
  • Emilio Delle Piane – Gleason
  • Carlo Alighiero – Gleason (głos)
  • Oswaldo Ruggeri – kapitan Werner
  • Romano Malaspina – kapitan Werner (głos)
  • T. P. McKenna – Dick
  • Graham Armitage – Mark McDonald
  • Demeter Bitenc – major Brandt
  • Alessandro Sperlì – major Brandt (głos)
  • Renato Romano – sierżant Malley
  • Sergio Tedesco – sierżant Malley (głos)
  • Sven Lasta – kapitan Bosch
  • Torello Angeli – podporucznik Vaschel
  • Zlatko Madunić – Moller
  • Romano Ghini – spiker radiowy (głos)

Polska wersja

Reżyseria: Jerzy Twardowski[2]
Obsada:

Przypisy

  1. ↑ Chris Madsen. Victims of Circumstance: the Execution of German Deserters by Surrendered German Troops Under Canadian Control in Amsterdam, maj 1945.. „Laurier Centre for Military Strategic and Disarmament Studies”. 2 (1), 2012-02-04 (ang.). [dostęp 2020-05-13]. 
  2. ↑ a b Idziemy do kina. „Film”. 33, s. 15, 1971-08-15. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe. 

Linki zewnętrzne