Szwedzki lapphund

Szwedzki lapphund

Inne nazwy	Svensk lapphund, swedish lapphund, lapplandska spets
Kraj patronacki	Szwecja
Wymiary
Wysokość	41–43 cm
Masa	20 kg
Klasyfikacja
FCI	Grupa V, sekcja 3, nr wzorca 135

Szwedzki lapphund – rasa północnych psów pasterskich, zaliczana do V grupy FCI. Nie podlega próbom pracy^[1].

Rys historyczny

Przodkowie lapphunda byli używani przez Lapończyków do zaganiania reniferów, później pies ten zaganiał także owce. Rasa oficjalnie uznana w Szwecji w 1944 roku. Pies ten, jako nielicza z ras, posiada gen d1, który występuje jedynie w Skandynawii.

Wygląd

Ten średniej wielkości pies jest typowym szpicem, z charakterystyczną lisią mordką i silnie zakręconym ogonem. Przed zimnem chroni go gęsta, wełnista sierść. Umaszczenie lapphunda jest zwykle jednolicie czarne, choć czasami występują także białe znaczenia i brązowe refleksy.

Zachowanie i charakter

Jest to rasa życzliwa i czujna.

Zobacz też

• buhund norweski

Przypisy

Bibliografia

• David Alderton „Psy”, Wiedza i Życie Warszawa 2006
• Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.