Szymon (Szlejow)

Święty
Szymon
święty biskup nowomęczennik
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 kwietnia 1873
Jawlej

Data i miejsce śmierci

18 sierpnia 1921
Ufa

Czczony przez

Rosyjski Kościół Prawosławny

Kanonizacja

2000
Moskwa
przez Rosyjski Kościół Prawosławny

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

16 czerwca 1918

Miejscowość

Piotrogród

Miejsce

Ławra Aleksandra Newskiego

Konsekrator

Tichon

Współkonsekratorzy

Beniamin (Kazanski)

Szymon, imię świeckie Siemion Iwanowicz Szlejow (ur. 20 kwietnia 1873 w Jawleju, zm. 18 sierpnia 1921 w Ufie) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

Pochodził z chłopskiej rodziny staroobrzędowców. W 1876, tj. w wieku trzech lat, został ponownie ochrzczony w Rosyjskim Kościele Prawosławnym. W 1895 ukończył seminarium duchowne w Niżnym Nowogrodzie jako drugi pod względem wyników absolwent w swoim roczniku. W 1899 ukończył z tytułem kandydata nauk teologicznych Kazańską Akademię Duchowną. 17 stycznia 1900, jako mężczyzna żonaty, został wyświęcony na kapłana i skierowany do cerkwi Czterech Ewangelistów w Kazaniu. Była to świątynia jednowierców; z ich społecznością pozostawał związany do końca życia.

W 1901 opublikował w Petersburgu pracę podsumowującą sto lat funkcjonowania jednowierstwa w Rosyjskim Kościele Prawosławnym. Od 1901 do 1904 był misjonarzem pracującym wśród staroobrzędowców w eparchii ufimskiej. Od lutego 1905 był proboszczem cerkwi św. Mikołaja w Petersburgu, świątyni jednowierców. Od 1907 był dziekanem wszystkich świątyń jednowierców w stolicy Rosji. Zorganizował przy cerkwi św. Mikołaja bractwo cerkiewne i szkołę realną, zaś w 1913 także szkołę żeńską. W 1910 opublikował monografię poświęconą rozwojowi jednowierstwa w Rosji. W 1916 zmarła jego żona.

Uczestniczył w przygotowaniach do Soboru Lokalnego Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w 1917, zaś na samym soborze był delegatem jednowierców eparchii petersburskiej i pracował w komisji zajmującej się problemem staroobrzędowców i jednowierców. Był również uczestnikiem I i II zjazdu jednowierców Rosji, jakie odbyły się w 1912 i 1917.

W maju 1918 złożył śluby mnisze w riasofor, zaś 16 czerwca 1918 w Ławrze św. Aleksandra Newskiego został wyświęcony na biskupa ochtieńskiego, wikariusza eparchii petersburskiej. Chirotonia została przeprowadzona według rytu sprzed reform patriarchy Nikona. W 1920 został jednowierskim biskupem ufijskim, zaś od 1921 był ordynariuszem eparchii ufijskiej i mienzielińskiej. Cieszył się znacznym autorytetem wśród wiernych eparchii.

18 sierpnia 1921 został zastrzelony przed swoim domem po powrocie z nabożeństwa w soborze w Ufie. Według oficjalnej wersji wydarzeń zabójcy działali w celach rabunkowych, przeciwne zeznania składały dwie mniszki, które były obecne przy morderstwie hierarchy. Duchowny został pochowany w soborze Zmartwychwstania Pańskiego w Ufie. W 1932 jego szczątki przeniesiono na cmentarz św. Sergiusza.

W 1981 Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji uznał go za jednego z nowomęczenników rosyjskich. W 2000 został kanonizowany przez Rosyjski Kościół Prawosławny jako jeden z Soboru Świętych Nowomęczenników i Wyznawców Rosyjskich.

Miał jedną córkę Ksieniję.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Simon (Shleev).jpg
Bishop Simon (Shleev) of Ufa