Szymon Dutkiewicz

Szymon Dutkiewicz
Data i miejsce urodzenia

1802
Czerniec

Data i miejsce śmierci

9 listopada 1877
Kraków

Miejsce spoczynku

Cmentarz Rakowicki

Zawód, zajęcie

nauczyciel

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Szymon Dutkiewicz (ur. 1802 w Czerńcu lub Kraśniku, zm. 9 listopada 1877 w Krakowie) – polski nauczyciel i kolekcjoner.

Uczył się w szkole prowadzonej przez cystersów w Koprzywnicy i liceum św. Anny w Krakowie, gdzie w 1822 r. zdał maturę, a następnie studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim. Był prywatnym nauczycielem w domach Tarnowskich i Szembeków, później prowadził internat i zakład naukowy dla chłopców przy ul. Kanoniczej w Krakowie.

Dutkiewicz utrzymywał żywe kontakty z krakowskim środowiskiem naukowym, a zwłaszcza z biskupem Ludwikiem Łętowskim i Wincentym Polem. Zbierał dokumenty i rękopisy. Przy współpracy Jana Wojnarowskiego i Franciszka Piekosińskiego tworzył dokumentację zabytków znajdujących się w krakowskich kościołach[1]; część zebranego materiału wydał w 1872 r. pt. Zbiór pomników i napisowych nagrobków w główniejszych kościołach krakowskich[2]. Na potrzeby wydawnictwa dzieł Długosza Dutkiewicz przepisał z rękopisu Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis[3], co nadwyrężyło jego zdrowie, doprowadzając kilka lat później do śmierci[4]. Zmarł bezpotomnie, a większość jego spuścizny trafiła do Biblioteki Jagiellońskiej. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim (kw. 1417)[5].

W zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie zachował się portret Dutkiewicza z ok. 1835 roku autorstwa Jana Nepomucena Głowackiego[6].

Przypisy

  1. ↑ Por. „Czas”, 1872, nr 132, s. 1-2.
  2. ↑ Szymon Dutkiewicz, Zbiór pomników i napisowych nagrobków w główniejszych kościołach krakowskich, wyd. 1872, polona.pl [dostęp 2020-11-03].
  3. ↑ Jak podano w sprawozdaniu z wydawnictwa dzieł Długosza, Na mozolnie i pilnie wykonaną edycyę nie mało złożyło się trudu. Najpierw p. Szymon Dutkiewicz odpisał kodex cały; do czego posłużyły mu transumpta sporządzone w pierwszej połowie XVIIgo wieku przez kapitulnych notaryuszów, Jakóba Ptaszyńskiego i Łukasza Groblickiego, plebanów bieżanowskich, a mające nadaną sobie przez konstytucye urzędową wiarogodność („Gazeta Warszawska”, 1865, nr 58, s. 3).
  4. ↑ „Czas”, 1877, nr 256, s. 3.
  5. ↑ Spis osób pochowanych na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (osoby pochowane do 1939 r.). cmentarium.sowa.website.pl. [dostęp 2016-05-13].
  6. ↑ Muzeum Narodowe w Krakowie, nr inw. MNK II-a-52 (Halina Blak, Barbara Małkiewicz, Elżbieta Wojtałowa, Nowoczesne malarstwo polskie. Katalog zbiorów MNK, cz. 1: Malarstwo polskie XIX wieku, pod red. Zofii Gołubiew, Kraków 2002, s. 89).

Bibliografia

  • Wanda Żurecka-Górecka, Dutkiewicz Szymon [w:] Polski słownik biograficzny, t. 6, Kraków 1946, s. 16-17.