Szymon Gąsienica-Krzyś

Szymon Gąsienica-Krzyś (ur. 1847 w Zakopanem, zm. 1907 tamże) – góral podhalański, gawędziarz, znany muzykant.

W młodości wędrował za pracą na Liptów, docierając nawet do Budapesztu. Później był przyjacielem i ulubionym woźnicą Kazimierza Przerwy-Tetmajera, którego woził po Tatrach i Podhalu. Był dla pisarza źródłem informacji o dawnej góralszczyźnie, które wykorzystał w zbiorze opowiadań Na skalnym Podhalu i epopei Legenda Tatr.

Szymon Krzyś był uznanym muzykantem porównywanym z Bartłomiejem Obrochtą. Od Kazimierza Przerwy-Tetmajera otrzymał skrzypce przywiezione specjalnie dla niego z Wiednia, były to prawdopodobnie pierwsze profesjonalne skrzypce na Podhalu[1]. Wcześniej grywano na wykonanych ręcznie, prostych złóbcokach.

Postać Szymka Krzysia uwiecznił Tetmajer poświęcając mu opowiadanie w zbiorze Na skalnym Podhalu. Potomkami Krzysia są polscy narciarze alpejscy Andrzej Bachleda-Curuś i jego syn, także Andrzej.

Przypisy

  1. ↑ Andrzej Bachleda: Narty lubię. Muzykę kocham. [dostęp 2010-01-27]. (pol.).

Bibliografia

  • Maciej Pinkwart, Lidia Długołęcka: Muzyka i Tatry. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK "Kraj", 1992. ISBN 83-7005-269-X.
  • Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 1995. ISBN 83-7104-009-1.