Szymon Hołownia
Szymon Hołownia (2022) | |
Data i miejsce urodzenia | 3 września 1976 |
---|---|
Przewodniczący Polski 2050 Szymona Hołowni | |
Okres | od 27 marca 2022 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Odznaczenia | |
Szymon Franciszek Hołownia (ur. 3 września 1976 w Białymstoku[1]) – polski dziennikarz, polityk, pisarz, publicysta, prezenter telewizyjny, działacz społeczny.
Kandydat na urząd prezydenta RP w pierwszych i drugich wyborach w 2020. Prezes powołanego w 2020 stowarzyszenia Polska 2050 i założyciel partii o tej nazwie, jej przewodniczący od 2022. Założyciel fundacji charytatywnych „Kasisi” (2013) i Dobra Fabryka (2014).
Jako felietonista lub redaktor współpracował z „Gazetą Wyborczą”, „Newsweek Polska”, „Rzeczpospolitą”, „Wprost”. Publikował też w magazynach katolickich, m.in. w „Tygodniku Powszechnym”. W 2005 był zastępcą redaktora naczelnego tygodnika „Ozon”. W latach 2007–2012 był dyrektorem programowym oraz prezenterem stacji Religia.tv. Wraz z Marcinem Prokopem współprowadził w telewizji TVN programy Mam talent! (2008–2019) i Mamy cię! (2015).
Życiorys
Młodość
Syn Wojciecha Hołowni, w latach 90. radnego i wiceprezydenta Białegostoku[2]. Ukończył Społeczne Liceum Ogólnokształcące Społecznego Towarzystwa Oświatowego (obecnie Społeczne Liceum Ogólnokształcące „Fabryczna 10”) w Białymstoku[3]. Zagrał w etiudzie filmowej „Człowiek z cienia”, zrealizowanej w 1994 w Klubie Filmowym „Projektor” w Białymstoku[4]. Przez 5 lat studiował psychologię w warszawskiej Szkole Wyższej Psychologii Społecznej, ale nie ukończył studiów[5].
Dwukrotnie przebywał w nowicjacie zakonu dominikanów[6][7].
Kariera dziennikarska i publicystyczna
W latach 1997–2000 był redaktorem działu kultury „Gazety Wyborczej”, a w latach 2001–2004 felietonistą i redaktorem działu społecznego „Newsweek Polska”[8]. Od kwietnia do lipca 2005 pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego „Ozonu”[8][9]. Od września 2005 do 2006 pracował dla „Rzeczpospolitej” jako redaktor działu Plus Minus[10]. Publikował w „Kulturze Popularnej”, „Machinie”, „Przewodniku Katolickim”, „Tygodniku Powszechnym”, „Więzi”[8][11]. W latach 2006–2012 ponownie był publicystą „Newsweek Polska”[12]. Od września 2012 do kwietnia 2013 był felietonistą tygodnika „Wprost”[12][13]. Od 2015 jest stałym felietonistą „Tygodnika Powszechnego” (w 2019 zawiesił pisanie w związku z ogłoszeniem startu w wyborach prezydenckich)[14].
Prowadził audycje w Radiu Białystok[8] i radiu Vox FM[15], współpracował także z Radiem PiN[16].
W 2006 był prowadzącym program Po prostu pytam w TVP1[17]. W latach 2007–2012 był dyrektorem programowym stacji Religia.tv[18], w której prowadził etyczny talk-show Między sklepami (2007–2010)[19][20] nadawany z centrum handlowego Złote Tarasy w Warszawie[21], a także programy Bóg w wielkim mieście (2010)[20][22] i Ludzie na walizkach (2009–2015)[23]. Prowadził przegląd prasy w Dzień dobry TVN[24]. Wraz z Marcinem Prokopem współprowadził w TVN programy Mam talent! (2008–2019)[25] i Mamy cię! (2015).
Działalność charytatywna i społeczna
Był jednym z założycieli białostockiego oddziału fundacji „Pomoc Maltańska”[26]. W kwietniu 2013 założył fundację „Kasisi”, skupiającą się na prowadzeniu domu dziecka w Zambii[27]. W 2014 założył fundację Dobra Fabryka[28], organizującą pomoc mieszkańcom m.in. Bangladeszu, Mauretanii, Rwandy, Burkiny Faso czy Senegalu[29]. Obie fundacje pomagają co roku łącznie niemal 40 tys. osób[30].
Działa na rzecz praw dziecka[31]. Pod koniec 2019 roku zorganizował w serwisie Facebook zbiórkę obywatelską, podczas której zebrano 2 miliony złotych (z czego ponad 1,5 mln złotych wpłaciła Kulczyk Foundation) na dalsze funkcjonowanie telefonu zaufania dla dzieci i młodzieży Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę. Wsparcie umożliwiło działanie telefonu przez kolejny rok (24 godziny na dobę). Wcześniej MEN odmówiło finansowania[32]. W 2020 był współinicjatorem założenia portalu internetowego kierowanego do osób w trudnej sytuacji życiowej[33][34][35][36]. Jest też działaczem na rzecz praw zwierząt[37].
Był ambasadorem Celów Zrównoważonego Rozwoju ONZ[38].
Działalność polityczna
8 grudnia 2019 w Gdańskim Teatrze Szekspirowskim oficjalnie ogłosił start w wyborach prezydenckich w 2020[39]. 7 lutego 2020 ogłosił program wyborczy skupiony na czterech obszarach: bezpieczeństwie narodowym, ochronie środowiska, solidarności społecznej oraz samorządności i działalności obywatelskiej[40][41][42]. Szefem jego sztabu wyborczego został Jacek Cichocki, ponadto znaleźli się w nim m.in. Michał Kobosko i Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz, a wśród ekspertów m.in. gen. Mirosław Różański, Wadim Tyszkiewicz, Maciej Grabowski, Przemysław Staroń i Barbara Borzymowska[43]. Swoją kampanię oparł niemal całkowicie na wolontariuszach działających przy biurach lokalnych w 16 największych miastach Polski oraz na środkach z obywatelskiej zbiórki publicznej[44][45][46][47][48]. Stał się kandydatem od początku notowanym w sondażach prezydenckich wraz z przedstawicielami sił parlamentarnych, uzyskując poparcie oscylujące w okolicach 10% (zajmując niemal zawsze miejsca 2.–5.). W czasie panujących licznych obostrzeń związanych z epidemią COVID-19 w pojedynczych sondażach na początku maja wśród wyborców deklarujących udział w głosowaniu osiągnął wyniki około 20% poparcia[49].
W czerwcowych wyborach zajął 3. miejsce z wynikiem 13,87% głosów[50]. W II turze zapowiedział oddanie głosu na Rafała Trzaskowskiego, przy motywacji sprzeciwu wobec kontynuacji prezydentury Andrzeja Dudy[51].
Jeszcze w trakcie wyborów Szymon Hołownia zapowiedział powołanie ruchu społecznego w formie stowarzyszenia o nazwie Polska 2050. Jego potencjalni przyszli członkowie nie udzielili w II turze oficjalnego poparcia żadnemu z kandydatów[52]. Stowarzyszenie zostało zarejestrowane w sierpniu 2020, a kilka dni po tym fakcie (29 sierpnia) odbyła się jego oficjalna prezentacja[53]. 8 września do ruchu Polska 2050 dołączyła posłanka Hanna Gill-Piątek, przechodząc z Wiosny i KKP Lewicy[54]. Trzy tygodnie później Szymon Hołownia zapowiedział powołanie i rejestrację związanej z Polska 2050 partii politycznej pod przewodnictwem Michała Koboski[55] (zarejestrowano ją 26 marca 2021). Równolegle został założony think tank pod nazwą Instytut Strategie 2050, mający zapewniać wsparcie merytoryczne dla budowanego ruchu[56]. 27 marca 2022 Szymon Hołownia został przewodniczącym partii, zastępując Michała Koboskę na tej funkcji[57].
Życie prywatne
Żonaty z Urszulą Brzezińską-Hołownią, pilotem myśliwca MiG-29 w stopniu porucznika w Siłach Powietrznych RP, uhonorowaną nagrodą Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych za udane lądowanie awaryjne z wyłączonymi silnikami[58][59]. Mają dwie córki: Marię i Elżbietę[60]. Mieszkają pod Warszawą[61]. W niewielkiej wsi w powiecie sokólskim, nad brzegiem rzeki Sidra mają dom z zabudową gospodarczą[62]. Jest praktykującym katolikiem[63].
Miał starszego brata Andrzeja, który zmarł jako małe dziecko[64].
Poglądy
Szymon Hołownia deklaruje przywiązanie do obowiązujących w Polsce zasad ustrojowych, jak demokracja parlamentarna, suwerenność, państwo prawa, społeczeństwo obywatelskie, trójpodział władzy i pluralizm polityczny[65]. Podkreśla wagę transformacji ustrojowej po 1989 roku, przy czym część jej skutków uważa za negatywne. Kładzie nacisk na rolę samorządów[66]. Konstytucję uważa za nadrzędny i niepodważalny akt prawny, na którym opiera się postępowanie prezydenta[67]. Jest krytyczny wobec rządu Mateusza Morawieckiego. Potępia kryzys wokół Trybunału Konstytucyjnego i uważa za niekonstytucyjne przeprowadzone przez Prawo i Sprawiedliwość zmiany w sądownictwie[68]. Nie chce być kojarzony z żadnym z powszechnie przyjętych nurtów politycznych (lewicowych, prawicowych i innych), wychodząc z założenia, że z przedstawicielami wszystkich poglądów może znaleźć obszary porozumienia i wspólnych celów[69][70]. Pozytywnie ocenia członkostwo Polski w NATO, Unii Europejskiej i Trójkącie Weimarskim. Popiera dobre relacje Polski z Ukrainą[71][72].
Proponuje referendum w sprawie zwiększenia składki zdrowotnej, celem naprawy systemu ochrony zdrowia w Polsce. Według niego Polska powinna przeznaczać na ten cel 7% PKB. Wskazuje na potrzebę odciążenia lekarzy i rozbudowy usług telemedycznych[31][73]. Sugeruje przekazanie szpitali z ich dochodami samorządom województw w celu poprawy jakości i dostępności usług, gdyż odpowiedzialnymi za nie byliby radni wybierani przez obywateli[40][41][42].
Jego zdaniem należy powołać Narodową Radę Klimatyczną dla opracowania planu osiągnięcia przez Polskę do 2050 neutralności klimatycznej w ramach Europejskiego Zielonego Ładu, w tym odejścia od energetyki węglowej[74]. Za jeden z głównych problemów ekologicznych Polski uważa kryzys wodny[71][75]. Jest zwolennikiem energetyki rozproszonej, opartej na odnawialnych źródłach energii (OZE)[76].
Popiera program 500+[77]. Opowiada się za tzw. przyjaznym rozdziałem państwa i Kościoła[78]. Jest za możliwością rejestracji związków partnerskich, w tym osób tej samej płci[a][b][80], jednak sprzeciwia się ich małżeństwom[81][82]. Potępia – uważane za homofobiczne[83][84] – uchwały o strefach wolnych od ideologii LGBT podjęte przez część samorządów[85]. W kwestii prawa do przerwania ciąży jest za utrzymaniem obowiązującej ustawy z 1993[86], przewidującej ogólny zakaz aborcji z wyjątkiem kilku ściśle określonych przypadków. Zaznacza przy tym, że nie jest to dla niego „wymarzona ustawa”, jednak wyraża obawę przed „wojną światopoglądową”. W 2013 roku deklarował, że osobiście poparłby ustawę ograniczającą możliwości przerywania ciąży, uznając, że „aborcja to zawsze zabójstwo”[87]. W 2019 stwierdził, że jako prezydent ogłosiłby pięcioletnie moratorium na wszelkie spory światopoglądowe i wetowałby dotyczące ich ustawy[88].
Książki
- Kościół dla średnio zaawansowanych (Świat Książki, 2004, ISBN 83-7391-690-3, Znak, 2010, ISBN 978-83-240-1291-6)
- Tabletki z krzyżykiem (Znak, 2007, ISBN 978-83-240-0835-3)
- Ludzie na walizkach (Znak, 2008, ISBN 978-83-240-1047-9)
- Monopol na zbawienie (Znak, 2009, ISBN 978-83-240-1290-9)
- Bóg. Życie i twórczość (Znak, 2010, ISBN 978-83-240-1496-5)
- Ludzie na walizkach. Nowe historie (Znak, 2011, ISBN 978-83-240-1512-2)
- Bóg, kasa i rock’n’roll wspólnie z Marcinem Prokopem (Znak, 2011, ISBN 978-83-240-1864-2)
- Last minute. 24h chrześcijaństwa na świecie (Znak, 2012, ISBN 978-83-240-2198-7)
- Niebo dla średnio zaawansowanych wspólnie z Grzegorzem Strzelczykiem (Znak, 2013, ISBN 978832402128-4)
- Wszystko w porządku. Układamy sobie życie wspólnie z Marcinem Prokopem (Znak, 2013, ISBN 978-83-240-2789-7)
- Holyfood, czyli 10 przepisów na smaczne i zdrowe życie duchowe (Znak, 2014, ISBN 978-83-240-3233-4)
- Jak robić dobrze (Czerwone i Czarne, 2015, ISBN 978-83-7700-186-8)
- Święci codziennego użytku (Znak, 2015, ISBN 978-83-240-4050-6)
- 36 i 6 sposobów na to, jak uniknąć życiowej gorączki, czyli Katechizm według Szymona Hołowni (Czerwone i Czarne, 2015, ISBN 978-83-7700-224-7)
- Instrukcja obsługi solniczki (Wydawnictwo WAM, 2017, ISBN 978-83-277-1442-8)
- Ludzie w czasach Jezusa (Czerwone i Czarne, 2017, ISBN 978-83-7700-276-6)
- Święci pierwszego kontaktu (Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, 2017, ISBN 978-83-240-5002-4)
- Boskie zwierzęta (Znak, 2018, ISBN 978-83-240-5449-7)
- Maryja. Matka rodziny wielodzietnej (Paulinianum, 2019, ISBN 978-83-66050-54-9)
- Pół na pół. Rozmowy nie dla dzieci wspólnie z Marcinem Prokopem (Znak, 2019, ISBN 978-83-240-4974-5)
- Teraz albo nigdy (Znak, 2019, ISBN 978-83-240-6016-0)
- Fabryka jutra (Znak, 2020, ISBN 978-83-240-5955-3)
Nagrody, odznaczenia i nominacje
- 2004: Ostre Pióro przyznawane przez Business Centre Club[89]
- 2004: nominacja do Nagrody „Ślad” im. bp. Jana Chrapka[90]
- 2006: Grand Press w kategorii „wywiad” – za rozmowę z teologiem ks. prof. Jerzym Szymikiem pt. Niebo dla gołębi[91]
- 2006: nominacja do Nagrody „Ślad” im. bp. Jana Chrapka[92]
- 2007: Grand Press w kategorii „dziennikarstwo specjalistyczne” – za wywiad z etykiem i filozofem dr. Kazimierzem Szałatą pt. Pamięta Pan Hioba?[93]
- 2007: Nagroda „Ślad” im. bp. Jana Chrapka[94]
- 2008: Nagroda Literacka Prezydenta Miasta Białegostoku im. Wiesława Kazaneckiego za rok 2007
- 2008: nominacja do Wiktora w kategorii „największe odkrycie telewizyjne”[95]
- 2008: MediaTor w kategorii „NawigaTOR”[96]
- 2010: nominacja do Nagrody im. Andrzeja Woyciechowskiego[97]
- 2011: Wiktor w kategorii „Wiktor publiczności” za rok 2010[98], wcześniej do nagrody Wiktory był nominowany za rok 2008 w kategorii „Największe odkrycie telewizyjne”
- 2016: Odznaka Honorowa za Zasługi dla Ochrony Praw Dziecka z rąk Rzecznika Praw Dziecka[14]
Uwagi
Przypisy
- ↑ Nota biograficzna na portalu Mam Prawo Wiedzieć. [dostęp 2020-05-17].
- ↑ Szymon Hołownia – biografia. zyciorysy.info. [dostęp 2021-01-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-14)].
- ↑ Szymon Hołownia. sto.org.pl. [dostęp 2020-05-08].
- ↑ „Człowiek z cienia” to osadzona w latach 90 opowieść nawiązująca do głośnej sprawy porwania 1994. youtube.com, 2020-02-22. [dostęp 2020-02-23].
- ↑ Anna Dryjańska: Hołownia przyznał, że nie ma wyższego wykształcenia. Przy okazji wbił szpilę Dudzie. natemat.pl, 2020-02-07. [dostęp 2020-02-08].
- ↑ Kędzierzyn-Koźle: Szymon Hołownia w bibliotece. pap.pl, 2010-12-09. [dostęp 2020-05-13].
- ↑ Niedoszły dominikanin. blogspot.com, 2011-11-05. [dostęp 2020-05-13].
- ↑ a b c d „Ozon” nadciąga. wirtualnemedia.pl, 2005-04-15. [dostęp 2011-05-17].
- ↑ Ewakuacja z tygodnika „Ozon”?. wirtualnemedia.pl, 2005-07-21. [dostęp 2011-05-17].
- ↑ Hołownia w „Rzeczpospolitej”. wirtualnemedia.pl, 2005-08-08. [dostęp 2011-05-17].
- ↑ Szymon Hołownia. tvn.pl. [dostęp 2020-02-19].
- ↑ a b Felietony Szymona Hołowni we „Wprost”. wprost.pl. [dostęp 2020-02-19].
- ↑ Szymon Hołownia: Wojna o pokój. stacja7.pl, 2013-04-02. [dostęp 2020-02-19].
- ↑ a b Szymon Hołownia. tygodnikpowszechny.pl. [dostęp 2020-02-20].
- ↑ Ruszyła nowa sieć radiowa – VOX FM. wirtualnemedia.pl, 2005-10-31. [dostęp 2011-05-17].
- ↑ Szymon Hołownia. zyciorysy.info, 2020-02-22. [dostęp 2020-04-26].
- ↑ Niska oglądalność programu Hołowni w TVP. press.pl, 2006-05-04. [dostęp 2011-05-18].
- ↑ Religia.tv – telewizja z duszą. religia.tv. [dostęp 2020-02-19].
- ↑ Religia.tv ma przyciągnąć platformie ‘n’ abonentów. wirtualnemedia.pl, 2007-10-16. [dostęp 2011-05-17].
- ↑ a b Patryk Pallus: Nowy program Szymona Hołowni w Religia.tv. wirtualnemedia.pl, 2010-02-08. [dostęp 2011-05-18].
- ↑ Religia.tv z 11 własnymi programami. wirtualnemedia.pl, 2007-09-26. [dostęp 2011-05-17].
- ↑ Religia.tv: program z „Gościem Niedzielnym”, mniej Szymona Hołowni. wirtualnemedia.pl, 2010-09-06. [dostęp 2011-05-17].
- ↑ Więcej Szymona Hołowni jesienią w Religia.tv. wirtualnemedia.pl, 2009-09-13. [dostęp 2011-05-17].
- ↑ Pieńkowska z Jagielskim obudzą widzów jako pierwsi. wirtualnemedia.pl, 2007-08-28. [dostęp 2011-05-28].
- ↑ „A już w sobotę – po raz ostatni...” Szymon Hołownia odchodzi z „Mam Talent”. onet.pl, 2019-11-28. [dostęp 2019-11-28].
- ↑ Szymon Hołownia w Pile. Zdjęcia. naszemiasto.pl, 2011-02-05. [dostęp 2011-05-18].
- ↑ Strona fundacji Kasisi. [dostęp 2019-12-05].
- ↑ Sebastian Kucharski: Hołownia: W Kasisi płakałem dwa razy. wyborcza.pl, 2014-12-20. [dostęp 2020-02-19].
- ↑ Archiwum Gdzie działamy. dobrafabryka.pl. [dostęp 2019-12-05].
- ↑ Co już zrobiliśmy. dobrafabryka.pl. [dostęp 2020-05-01].
- ↑ a b Szymon Hołownia. Program wyborczy kandydata w wyborach prezydenckich. onet.pl, 2020-04-20. [dostęp 2020-05-06].
- ↑ Marta K. Nowak: Telefon Zaufania Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę ma już 2 mln zł. Będzie działał non stop. oko.press, 2019-10-02. [dostęp 2020-05-08].
- ↑ Prezydent Gniezna kojarzony z PO poparł oficjalnie Szymona Hołownię. radiopoznan.fm, 2020-05-23. [dostęp 2020-05-24].
- ↑ Szymon Hołownia odwiedził Wielkopolskę. gloswielkopolski.pl, 2020-05-23. [dostęp 2020-05-24].
- ↑ Szymon Hołownia w Poznaniu. epoznan.pl, 2020-05-23. [dostęp 2020-05-24].
- ↑ Szymon Hołownia szturmem wziął Gniezno. wyborcza.pl, 2020-05-23. [dostęp 2020-05-24].
- ↑ O zwierzętach na warszawskim Paluchu – #Briefing Szymona #87. youtube.com, 2020-06-19. [dostęp 2020-06-26].
- ↑ Prelekcja Szymona Hołowni. ue.poznan.pl, 2019-05-30. [dostęp 2020-05-08].
- ↑ Szymon Hołownia ogłosił swój start w wyborach prezydenckich. onet.pl, 2019-12-08. [dostęp 2019-12-08].
- ↑ a b Szymon Hołownia: Nowy prezydent. Wizja i konkrety prezydentury. holownia2020.pl. [dostęp 2020-02-19].
- ↑ a b Szymon Hołownia przedstawił program. Jakie ma pomysły na prezydenturę?. onet.pl, 2020-02-07. [dostęp 2020-02-15].
- ↑ a b Leszek Rudziński: Wybory prezydenckie 2020. Szymon Hołownia przedstawił program wyborczy. „Nie zamierzam składać pustych obietnic”. polskatimes.pl, 2020-02-07. [dostęp 2020-05-05].
- ↑ Sztab i eksperci. holownia2020.pl. [dostęp 2020-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-27)].
- ↑ Wybory prezydenckie 2020. Szymon Hołownia otwiera biuro Ekipy Szymona w Szczecinie. wyborcza.pl, 2020-02-17. [dostęp 2020-05-12].
- ↑ Szymon Hołownia przedstawił swój sztab wyborczy. Chce zebrać od 5 do 10 mln zł na kampanię. wprost.pl, 2020-02-14. [dostęp 2020-05-12].
- ↑ Hołownia podsumowuje zbiórkę pieniędzy. Nie zabrakło narzekań: Polacy z zagranicy nie mogą wpłacać datków. Ten system jest zabetonowany. wpolityce.pl, 2020-02-25. [dostęp 2020-05-12].
- ↑ Wolontariat. holownia2020.pl. [dostęp 2020-05-12].
- ↑ Zbiórka. holownia2020.pl. [dostęp 2020-05-12].
- ↑ Sondaże prezydenckie. ewybory.eu. [dostęp 2020-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-30)].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2020. 2020-06-30. [dostęp 2020-06-30].
- ↑ Hołownia: Oczywiście, że zagłosuję na Trzaskowskiego. Bez przyjemności. rp.pl, 2020-07-01. [dostęp 2020-07-01].
- ↑ Szymon Hołownia zakłada ruch „Polska 2050”. Wiemy, na kogo zagłosuje. polsatnews.pl, 2020-06-30. [dostęp 2020-06-30].
- ↑ Stowarzyszenie Polska 2050. Hołownia pokazał logo. polsatnews.pl, 2020-08-29. [dostęp 2020-09-02].
- ↑ Hołownia ma pierwszą posłankę w Sejmie. „Dołączam do ruchu Polska 2050”. tvn24.pl, 2020-09-08. [dostęp 2020-09-09].
- ↑ Szymon Hołownia zakłada partię polityczną. polsatnews.pl, 2020-09-29. [dostęp 2020-09-29].
- ↑ Strona think tanku Strategie 2050. [dostęp 2020-10-01].
- ↑ Polska 2050 Szymona Hołowni zaprezentowała władze partii. polsatnews.pl, 2022-03-27. [dostęp 2022-03-29].
- ↑ Pierwsza pilot kandydata na prezydenta. Żona Hołowni w Mig 29. onet.pl, 2019-12-08. [dostęp 2020-05-04].
- ↑ Urszula Brzezińska-Hołownia. Kim jest żona Szymona Hołowni?. onet.pl, 2020-06-17. [dostęp 2020-06-18].
- ↑ Szymon Hołownia ponownie został ojcem. polsatnews.pl, 2022-01-13. [dostęp 2022-01-13].
- ↑ Renata Grochal: Tylko u nas: Szymon Hołownia o starcie w wyborach prezydenckich. newsweek.pl, 2019-11-30. [dostęp 2020-02-19].
- ↑ Szymon Jadczak, Patryk Słowik: Tego nikt wcześniej nie pokazał. Oto majątek Szymona Hołowni. wp.pl, 2021-09-03. [dostęp 2022-07-28].
- ↑ Tomasz Repeta: Szymon Hołownia zdradził, że ma żonę i córkę. Mało kto o tym wiedział. o2.pl, 2019-06-23. [dostęp 2020-05-31].
- ↑ Sylwia Bagińska: Szymon Hołownia o rodzinnym dramacie. Opowiedział o śmierci braciszka. wp.pl, 2021-02-20. [dostęp 2022-08-27].
- ↑ Konstytucja rozmieniona na drobne – Komentarz Szymona #41. youtube.com, 2020-05-03. [dostęp 2020-05-04].
- ↑ Hołownia: Samorządy jedną z rzeczy, które udały się najlepiej. portalsamorzadowy.pl, 2020-02-07. [dostęp 2020-05-05].
- ↑ Hołownia: Prezydent bierze ślub z konstytucją. dziennik.pl, 2020-03-13. [dostęp 2020-05-07].
- ↑ Prezydentura według Szymona Hołowni. Wskazuje na 4 filary. wnp.pl, 2020-02-07. [dostęp 2020-05-03].
- ↑ Szymon Hołownia: Wprowadzę zielone weto. rp.pl, 2020-05-01. [dostęp 2020-05-04].
- ↑ Szymon Hołownia: List do ludzi lewicy. krytykapolityczna.pl, 2020-05-04. [dostęp 2020-05-04].
- ↑ a b Hołownia pokazał „wizję prezydentury”. Chce mieć „pomysł na inteligentne i wrażliwe państwo”. gazeta.pl, 2020-02-07. [dostęp 2020-05-06].
- ↑ Szymon Hołownia ogłasza program wyborczy. Zapowiada „Wielkie sprzątanie”. newsweek.pl, 2020-02-07. [dostęp 2020-05-06].
- ↑ Hołownia: powinniśmy przeznaczać 7 proc. PKB na publiczny system ochrony zdrowia – Polityka zdrowotna. rynekzdrowia.pl, 2020-04-25. [dostęp 2020-05-06].
- ↑ Raport: Europejski Zielony Ład idzie naprzód pomimo koronawirusa. biznesalert.pl, 2020-04-04. [dostęp 2020-05-06].
- ↑ Zrobimy mapę bezprawia – Komentarz Szymona #34. youtube.com, 2020-04-27. [dostęp 2020-05-07].
- ↑ Hołownia: do 2050 r. Polska gospodarka może być w 75% oparta na OZE. energetyka24.com, 2020-02-18. [dostęp 2020-05-06].
- ↑ Hołownia: nie mam kompetencji politycznych, ale wykazałem, że mam kompetencje w działaniu. tvn24.pl, 2020-02-27. [dostęp 2020-05-06].
- ↑ Hołownia: Czas na coś, co nazywam przyjaznym rozdziałem Kościoła od państwa. gazetaprawna.pl, 2020-01-12. [dostęp 2020-05-06].
- ↑ a b Szymon Hołownia: Jestem przeciwko legalizacji związków homoseksualnych!. wp.pl, 2011-06-16. [dostęp 2020-06-01].
- ↑ Jarosław Dudała: Hołownia o swoich poglądach w kwestiach „światopoglądowych” i odmowie udzielenia mu komunii. gosc.pl, 2020-01-16. [dostęp 2020-05-30].
- ↑ Pytanie o równość małżeńską w trakcie debaty prezydenckiej. queer.pl, 2020-05-07. [dostęp 2020-05-30]. Cytat: Szymon Hołownia stwierdził bez wahania, że ustawa o małżeństwach jednopłciowych została, by przez niego „ponownie odesłana do rozpatrzenia przez Sejm, a więc zawetowana”
- ↑ Paweł Figurski: Szymon Hołownia zna osoby LGBT, które chcą wziąć ślub, ale w twarz im mówi, że na to nie pozwoli. „To nie ten moment”. wyborcza.pl, 2020-05-30. [dostęp 2020-05-30]. Cytat: – Zawetuję ustawę o małżeństwach jednopłciowych, bo uważam, że w Polsce nie ma narodowej zgody i nie jest to moment na podejmowanie tego typu decyzji – zadeklarował w sobotę w Krakowie kandydat na prezydenta Szymon Hołownia.
- ↑ Paweł Korzeniowski: Brytyjski Channel 4 nakręcił reportaż o „strefach wolnych od LGBT”. Mroczny obraz Polski. noizz.pl, 2020-03-05. [dostęp 2020-09-10]. Cytat: „W dalszej części reportażu dziennikarka Minnie Stephenson jedzie do Świdnika, innej miejscowości, która przyjęła homofobiczną deklarację.”
- ↑ Pokazał „strefy wolne od LGBT” i wywołał wstrząs. oko.press, 2020-01-24. [dostęp 2020-09-10]. Cytat: „mówi OKO.press Bart Staszewski, który umieścił tablice „strefa wolna od LGBT” przy wjeździe do miejscowości, których władze przyjęły homofobiczne uchwały.”
- ↑ Czy chłopak z Białegostoku nie może być prezydentem RP?. polsatnews.pl, 2020-02-08. [dostęp 2020-05-06].
- ↑ Krystian Winogrodzki: Szymon Hołownia o kłamstwie ws. prawa aborcyjnego. Partia Razem przeprasza. wp.pl, 2020-02-16. [dostęp 2020-05-06].
- ↑ Jacek Kowalski: Terlikowski pyta Hołownię o aborcję: Grzebanie przy prawie to jak negocjacje z terrorystą. wyborcza.pl, 2013-04-22. [dostęp 2020-05-30].
- ↑ Agnieszka Wiśniewska: Zagłosuję na Hołownię. krytykapolityczna.pl, 2020-01-22. [dostęp 2020-05-30].
- ↑ Dziennikarze nagrodzeni. wirtualnemedia.pl, 2004-02-24. [dostęp 2011-05-17].
- ↑ Nominacje do nagrody imienia biskupa Jana Chrapka ogłoszone. money.pl, 2004-01-19. [dostęp 2020-02-20].
- ↑ Renata Gluza: Laureaci nagród Grand Press 2006. press.pl, 2006-12-19. [dostęp 2020-02-23].
- ↑ Nominacje do Nagrody „Ślad” 2006. ekai.pl, 2006-02-01. [dostęp 2020-02-20].
- ↑ Szymon Hołownia zwycięzcą w kategorii dziennikarstwo specjalistyczne. press.pl, 2007-12-19. [dostęp 2020-02-19].
- ↑ Szymon Hołownia laureatem nagrody „Ślad”. ekai.pl, 2007-04-22. [dostęp 2020-02-20].
- ↑ Kinga Rusin, Tomasz Lis, Monika Olejnik i Szymon Majewski walczą o Wiktory. wirtualnemedia.pl, 2009-04-28. [dostęp 2011-05-17].
- ↑ Rymanowski, Hołownia i Cejrowski wśród laureatów Mediatorów 2008. wirtualnemedia.pl, 2008-12-01. [dostęp 2011-05-17].
- ↑ Tytuł Dziennikarza 20-lecia dla Jerzego Baczyńskiego. press.pl, 2010-10-21. [dostęp 2020-02-20].
- ↑ Superwiktor dla Michnika, Wiktory dla Werner, Wellman i Fidyka. press.pl, 2011-10-24. [dostęp 2020-02-20].
Linki zewnętrzne
- Blog Szymona Hołowni. [dostęp 2020-02-19].
- Strona stowarzyszenia Polska 2050. [dostęp 2020-10-30].
Media użyte na tej stronie
Baretka: Odznaka Honorowa za Zasługi dla Ochrony Praw Dziecka – Polska.
Autor: Tomasz Molina, Licencja: CC BY-SA 4.0
Szymon Hołownia w rozmowie z dziennikarzami TVN 24.