Szymon Konarski (heraldyk)

Szymon Konarski
Herb
Gryf
Data i miejsce urodzenia

26 kwietnia 1894
Bidziny

Data i miejsce śmierci

12 czerwca 1981
Paryż

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920-1941) Złoty Krzyż Zasługi Kawaler/Dama Honoru i Dewocji

Szymon Jaxa-Konarski (ur. 26 kwietnia 1894 w Bidzinach, zm. 12 czerwca 1981 w Paryżu) – polski ekonomista, heraldyk i genealog.

Życiorys

Pochodził ze szlacheckiej rodziny Jaxa-Konarskich herbu Gryf, był synem ziemianina Aleksandra Konstantego i Wiktorii Oktawii ze Świda-Polnych herbu Grabie. Absolwent Akademii Handlowej w Krakowie i Wyższej Szkoły Rolniczej w Warszawie. W latach 1914–1915 żołnierz II Brygady Legionów Polskich. W latach 1918–1928 gospodarował w swoim majątku w Hołudzy w powiecie stopnickim. Następnie pracował w bankowości, w latach 1930–1933 był dyrektorem Banku Ziemiańskiego, a w marcu 1935 roku został inspektorem bankowym w Ministerstwie Skarbu w Warszawie. W marcu 1939 został wysłany na stanowisko dyrektora Banku Polska Kasa Opieki do Paryża, gdzie pracował przez całą II wojnę światową opiekując się księgarnią polską w Paryżu i pomagając uchodźcom. Był więziony przez kilka miesięcy przez Gestapo za pracę w Caritasie[1]. W stolicy Francji pozostał do końca życia.

Szymon Konarski zasłynął jako heraldyk i genealog. Mimo że zajmował się tymi naukami amatorsko, dzięki usilnej pracy, zaczął odnosić sukcesy na tym polu. Pierwsza jego praca wydana drukiem w 1936, Szlachta Kalwińska w Polsce, spotkała się z uznaniem historyków. Na emigracji ukazały się dalsze publikacje Konarskiego w języku polskim i francuskim wysoko oceniane w kręgach naukowych.

Był jednym z inicjatorów i współautorów oraz redaktorem naczelnym wydawnictwa „Materiały do Biografii, Genealogii i Heraldyki Polskiej”, wydawanego od 1963 w Buenos Aires.

Był odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i Złotym Krzyżem Zasługi. Kawaler Honoru i Dewocji Orderu Maltańskiego[1].

Publikacje

  • Szlachta kalwińska w Polsce, Warszawa, Wyd. Naukowe Semper, 1992;
  • Kanoniczki warszawskie 24 IV 1744 – 13 VIII 1944, Paryż, 1952;
  • Armorial de la noblesse polonaise titrée, Paris, 1958;
  • Cztery lata w okupowanym Paryżu: 14.VI.1940 – 25.VIII.1944, Paris, Skł. gł. „Libella,” 1963;
  • O heraldyce i „heraldycznym” snobizmie, Paris, Księgarnia Polska W Paryżu, 1967; Warszawa, 1992;
  • Platerowie, Buenos Aires, Paryż, 1967;
  • Bomberaki, Cacypupki i Lapiduchy, Londyn, Polska Fundacja Kulturalna, 1967;
  • Poczet Kirkorow ułożony chronologicznie według ścisłych lub przybliżonych dat występowania osób względnie protoplastów wraz ze Stanisławem Kirkorem, Londyn, 1969;
  • Kirkorowie litewscy; materiały do monografii rodziny kresowej, wraz ze Stanisławem Kirkorem, Londyn, 1969;
  • Wykaz prac drukowanych w wydawnictwach Polskiego Towarzystwa Heraldycznego, 1908-1939, wraz Bernardem Klec-Pilewskim, Buenos Aires – Paryż, Dorrego, 1971;
  • Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Indeks nazwisk oprac. wraz ze Sławomirem Górzyńskim, Warszawa, Wyd. DIG, 1995;
  • Indeks nazwisk do „Herbarza polskiego” Adama Bonieckiego, oprac. wraz ze Sławomirem Górzyńskim, Warszawa, Wyd. Arbor DiG, 1993.

Przypisy

  1. a b Tadeusz Wojciech Lange: Zakon Maltański w Drugiej Rzeczypospolitej 1919-1939. Wyd. Poznańskie, 2000, s. 267–268, 304.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

POL Krzyż Walecznych (1920) BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Herb Szablon.svg
Autor: Zirguezi, Licencja: CC0
Generic Coat of arm
SMOM-gc.svg
Autor: Arturolorioli, Licencja: CC BY-SA 3.0
Order of Malta ribbon (Knight of Honour and Devotion)
POL COA Gryf.svg
Autor:
Tadeusz Gajl – projejt graficzny
Bastianow (Bastian) – wersja wektorowa
, Licencja: CC BY-SA 3.0
Herb Gryf