Szymon Majchrowicz

Szymon Majchrowicz
Kraj działania

I Rzeczpospolita

Data urodzenia

9 listopada 1717

Data i miejsce śmierci

przed 2 lipca 1783
Krosno

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

jezuici

Szymon Majchrowicz (ur. 9 listopada 1717 w Małopolsce, zm. przed 2 lipca 1783 w Krośnie[1]) – polski historyk, pisarz religijny, teolog i kaznodzieja jezuicki.

Życiorys

Z pochodzenia Małopolanin. Pierwsze nauki w zakresie filozofii pobierał w Koszycach (Słowacja). W Krakowie, 3 sierpnia 1741, wstąpił do nowicjatu jezuitów. W roku szkolnym 1743/1744 nauczał w łęczyckim kolegium (w syntaksie). Rok później (1744/1745) uczył gramatyki w Chojnicach. W latach 1746-1749 studiował teologię w Poznaniu. W roku 1750 znalazł się w swym 3. nowicjacie zakonnym w Jarosławiu. W latach 1752-1753 był misjonarzem jezuickim w diecezji poznańskiej, a przez następne 19 lat w diecezji przemyskiej (jej siedzibą początkowo był Sambor, a od roku 1758 Przemyśl). Słynny podówczas na Rusi Czerwonej kaznodzieja. Długoletni mieszkaniec Przemyśla. 23 kwietnia 1771 objął stanowisko rektora domu zakonnego w Przemyślu, pełniąc funkcję zarządcy budowy tamtejszego kolegium. Po kasacie zakonu jezuitów pracował jako misjonarz diecezjalny ("missionarius apostolicus dioecesanus") i proboszcz w Lisku. Zmarł w Krośnie, latem roku 1783 (najprawdopodobniej przed 2 lipca).

Twórczość

  • Autor popularnego modlitewnika Początki życia niebieskiego na Ziemi... (1772), przetłumaczonego na język ukraiński i używanego przez grekokatolików.
  • Twórca dzieła Trwałość szczęśliwa królestw, albo ich smutny upadek... (1764), wykładającego sarmacką historiozofię i mającego znaczny wpływ na romantyczny mesjanizm.

Ważniejsze dzieła

  • Trwała szczęśliwość królestw, albo ich smutny upadek, wolnym narodom przed oczy stawiona na utrzymanie nieoszacowanej szczęśliwości swojej cz. 1-4, Lwów 1764; wyd. następne Kalisz 1783; zawartość:
    • cz. 1: Upadłe królestwa[2]
    • cz. 2: Szczęśliwość polskiego narodu[3]
    • cz. 3: Znaki i przyczyny trwałości królestw albo ich upadku[4]
    • cz. 4: Trwałości albo upadku królestw sposoby, którymi w szczęśliwość trwają albo nieszczęśliwie giną[5]
  • Nauka zbawienna na misji Societatis Jesu zwyczajna, krótko objaśniająca, co każdy powinien wiedzieć, czynić i czego się wystrzegać, wyd. przed rokiem 1767; wyd. następne: Lwów 1767; pt. Nauka zbawienna na misji zwyczajna..., Przemyśl 1776
  • Początki życia niebieskiego na ziemi: przez złączenie się z Bogiem i świętymi Jego..., Przemyśl 1772[6]; wyd. następne: Berdyczów 1778; Kraków 1797; Przemyśl 1834; Lwów 1835; Bochnia 1846; "wyd. 2 poprawione" Lwów 1868; "wyd. 3 poprawione" Lwów 1879; przekł. ukraiński (XVIII wiek)
  • Cel miłości naszej, serc naszych jedyna pociecha w tym mizernym życiu: Najświętsze Jezusowe Serce..., Kalisz 1781[7].

Przypisy

  1. ↑ T. 5: Oświecenie. W: Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1967, s. 286.
  2. ↑ Szymon Majchrowicz, Trwałosc szczęsliwa krolestw albo ich smutny upadek : wolnym narodom przed oczy stawiona [...] z rozkazu [...] Wacława Hieronima Sierakowskiego arcy-biskupa lwowskiego, Lwów: w Drukarni Akademii S.J, 1764.
  3. ↑ Szymon Majchrowicz, Trwałosc szczęsliwa krolestw albo ich smutny upadek : wolnym narodom przed oczy stawiona [...] :, Lwów: Drukarnia Akademii S.J, 1764.
  4. ↑ Szymon Majchrowicz, Trwałosc szczęsliwa krolestw albo ich smutny upadek : wolnym narodom przed oczy stawione [...], wyd. [Wyd. tyt.]., Lwów: w Drukarni Akademii Coll. S.J, [1764].
  5. ↑ Szymon Majchrowicz, Trwałosc szczęsliwa krolestw albo ich smutny upadek : wolnym narodom przed oczy stawione [...], wyd. [War. A]., Lwów: w Drukarni Akademii Coll. S.J, 20 kwietnia 1772.
  6. ↑ Szymon Majchrowicz, Początki życia niebieskiego na ziemi: przez złączenie się z Bogiem i swiętemi iego [...]., 1772.
  7. ↑ Szymon Majchrowicz, Cel miłosci naszey, serc naszych jedyna pociecha w tym mizernym życiu, Nayświętsze Jezusowe Serce : o tym obiasnienia i sposoby do miłości ku Niemu tudzież nabożeństwa naymilszego Bogu, nayprzyiemnieyszego Niebu, naypożytecznieyszego nam, 1781.

Bibliografia

  • T. 5: Oświecenie. W: Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1967, s. 286-287.

Linki zewnętrzne