Szymon z Trydentu
| męczennik | |
 Pietro Stefanoni: Szymon z Trydentu (portret nierealistyczny z 1607 roku). | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Czczony przez | |
| Beatyfikacja | 1588 |
| Kanonizacja | XVII w |
| Wspomnienie | |
| Szczególne miejsca kultu | Trydent |
Szymon, chłopiec z Trydentu (ur. 26 listopada 1472, zm. 23 marca 1475 w Trydencie)[1] − chłopiec porwany i zamordowany w nieznanych okolicznościach; jego śmierć była podstawą do oskarżenia miejscowych Żydów o mord rytualny, święty Kościoła katolickiego.
Szymon zaginął przed Wielkanocą 1475 roku, co zostało połączone z wygłaszanymi wówczas kazaniami, w których obszernie relacjonowano żydowskie mordy rytualne. W Poniedziałek Wielkanocny jego ciało, ze śladami ran kłutych, znaleziono w rzece obok dzielnicy żydowskiej. Przywódcy społeczności żydowskiej zostali aresztowani; 15 z nich skazano po torturach na spalenie na stosie, na których przyznali się do uprowadzenia i zamordowania dziecka.
Ks. Waldemar Chrostowski w książce „Kościół, Żydzi, Polska” podważa teorię o niewinności Żydów:
Dr Ariel Toaff po latach odkrył że przyznania się zabójców nie były podyktowane stosującymi tortury fanatycznymi śledczymi; gdyż zeznania zawierały informacje, o których włoscy przedstawiciele Kościoła lub policji absolutnie nie mogli niczego wiedzieć. Przestępcy byli członkami nielicznej gminy Aszkenazyjczyków pochodzących z obcego kraju, która miała swoje własne obrzędy, różniące się od tradycji miejscowych Żydów włoskich. Obrzędy te zostały dobrze opisane w zeznaniach oskarżonych, chociaż początkowo nie były znane ówczesnym kompetentnym organom. Toaff podkreśla: Te magiczne formuły w języku starohebrajskim, posiadające mocne antychrześcijańskie akcenty, nie mogły powstać w wyobraźni sędziów, ponieważ nie mieli oni pojęcia o tych modlitwach, które wchodziły w skład nieznanej we Włoszech tradycji Aszkenazyjczyków. Przyznanie się do winy jest ważne tylko wtedy, gdy zawiera pewne autentyczne i sprawdzalne szczegóły przestępstwa, o których nie wiedziała policja. Tę żelazną zasadę śledztwa sąd w Trydencie zachował.
Książka Ariela Toaffa, na której opiera się Waldemar Chrostowski spotkała się z szeroką krytyką historyków jako oparta na fałszywych założeniach i wykorzystująca historyczne źródła w sposób niezgodny z warsztatem naukowym. Ariel Toaff kilka tygodni po publikacji wycofał swoją książkę ze sprzedaży. W drugim wydaniu (2008) w reakcji na krytykę stwierdził że Żydzi nie mieli nic wspólnego z mordem w Trydencie[2].
Wobec oskarżeń o mord o charakterze rytualnym Kuria Rzymska wystąpiła o przedstawienie akt procesowych i wyraziła sprzeciw wobec represji.
Kult
Kult młodego błogosławionego zaczął się również szerzyć w całej Europie.
Papież Sykstus V w 1588 roku pozwolił na kult w Trydencie, który spontanicznie oddawany był ofierze mordu i tamże wspominano Szymona 24 marca[3] (oficjalnie do 1965)[4].
Jak podaje Jewish Encyclopedia według niektórych źródeł Szymon został kanonizowany, wraz z Bernardynem z Feltre (zm. 1493), przez Grzegorza XIII i ogłoszony męczennikiem[1].
Po soborze watykańskim II (1965) postanowiono zmniejszyć liczbę obowiązkowych obchodów ku czci świętych. W związku z tym dokonano rewizji kalendarza liturgicznego i we współczesnym Martyrologium Rzymskim[5] nie ma już wspomnienia św. Szymona.
Zobacz też
- oskarżenia o mord rytualny względem Żydów
- kult świętych
- wstawiennictwo świętych
- Gabriel Zabłudowski
- William z Norwich
- Werner z Oberwesel
- Antysemityzm
Przypisy
- ↑ a b SIMON (SIMEDL, SIMONCINO) OF TRENT (ang.). JewishEncyclopedia.com. [dostęp 2013-07-28].
- ↑ Adi Schwartz: Historian recants theory that Jews killed Christian child in ritual murder (ang.). Ha-Arec, 24.02.08. [dostęp 2010-08-23]
- ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 5: R-U. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2005 (wznowienie), s. 390-391. ISBN 83-7318-376-0.
- ↑ Simon of Trent (ang.). Saints.SQPN.com. [dostęp 2013-07-28].
- ↑ Martyrologium Romanum. Editio typica, Città del Vaticano 2001.
Linki zewnętrzne
- Szymon, chłopiec z Trydentu. – DEON.pl z inicjatywy SJ i Wydawnictwa WAM
- Antonio Borrelli: Beato Simonino (Simone) di Trento – Enciclopedia dei Santi (wł.)
- Męczeństwo pacholęcia Symona Trydentskiego z Żywotów Świętych Piotra Skargi
Media użyte na tej stronie
Das Bild stammt aus Hartmann Schedels Weltchronik von 1493
Übersetzung von der Schwabacher Schrift ins moderne Alphabet:
Symon das sellig kindlein zu Trient ist am xxi. tag des Mertzen nach der gepurt Cristi M.cccc.lxxv iar (1475) in der heiligen marterwochen in der statt Trient von den iuden getödt und ein martrer Cristi worden. dann als die iuden in derselben statt wonende ir ostern nach irem sytten begeen wolten und doch kein cristenlichs plut zu geprauch irs ungeseurten prots hetten do brachten sie diß kindlein verstolens in Samuelis eins iuden haus. in solcher gestalt. an dem dritten tag vor ostern umb versperzeit saße diß kindlein vor seins vater thür in abwesen seiner eltern do nehnet sich Thobias ein iüdischer verreter zu disem kindlein das noch nit dreymal zehen monat alt was. dem redet er mit schmaychlenden worten zu und trug es pald in das haus Samuelis. Als nu die nacht herfiele do freuten sich Samuel Thobias Vitalis Moyses Israhel und Mayer vor der synagog uber vergiessung cristenlichs pluts. Nu entplößeten sie das kindlein und legten ime ein faciletlein umb sein helßlein das man es nit schreyen hören möcht und spanneten ime sein ermlein auß. schnytten ime erstlich sein mänlich glidlein ab und auß seinem rechten wenglein ein stücklein und stachen es allenthalben mit scharpffen spitzigen stacheln heftlein oder nadeln. einer die hend der ander die füßlein haltende. und als sie nu das plut grausamlich gesamelt hetten do huben sie an lobsang zesingen und zu dem kindlein mit hönischen bedroewortten zesprechen: Nim hin du gehangner Jhesu also haben dir ettwen unßer eltern gethan. also sollen alle cristen in hymel auff erden und meer geschend werden. dieweil verschied das unschuldig mertrerlein. die iuden eyleten zum nachtmal und assen von dem plut des ungeseuert zu schmahe Cristo unßerm hayland und wurffen den toten leichnam in ein fließends wasser naheut bey irem haus unnd hielten ir ostern mit freuden. Die bekümerten eltern suchten ir verlorns kindlein. das funden sie uber drey tag ind dem fluß. Als solchs an Johanßen von Salis den edeln burger von Bririen kaiserlicher rechten doctor und deßmals obersten pfleger gelanget do hieß er nach den iuden greiffen und sie mit marter anziehen. also das sie nach ordnung ansagten wie sie dise mißtat beganngen hetten. und darauff warden sie mit gepürlicher straff außgetilgt. Als der leichnam auff befelhe Johanßen hinderbachs bischoffs daselbst bestattet wardt do fieng er alßpald an in wunderzaichen zescheinen und auß allen cristenlichen gegenten zu dises heilliges kindes grab ein zulauff zewerden. davon dan dise statt nicht kleine aussung unnd zunemung empfunden hat. und die burger daselbst haben disem leichnam ein schöne kirchen auffgerichtet.
Dergleichen ubeltat haben auch die iuden inden uber fünff iar darnach in dem stettlein Mota in Foriaul gelegen mit ertödtung eines andern kinds begangen. darumb warden der teter drey gefangen gein Venedig gefüert und nach grausamer payn verprent.