Szyndzielnia

Szyndzielnia

Szczyt Szyndzielni w 2017 roku
Państwo	Polska
Położenie	Bielsko-Biała
Pasmo	Beskid Śląski, Karpaty
Wysokość	1030 m n.p.m.
Położenie na mapie Beskidu Śląskiego Szyndzielnia
Położenie na mapie Karpat Szyndzielnia
49°45′11,2″N 18°59′58,8″E/49,753111 18,999667

Schronisko na pocztówce z początku XX wieku

Szyndzielnia (dawniej również Szędzielnia lub Gaciok^[1]; niem. Kamitzerplatte – od nazwy leżącej u podnóża góry Kamienicy, spotykane również Kamnitzerplatte, 1030 m n.p.m.^[2]) – szczyt w Beskidzie Śląskim, wznoszący się tuż na północ od Klimczoka, usytuowany pomiędzy dolinami Olszówki, Wapienicy i Białki w granicach administracyjnych miasta Bielska-Białej. Mapy i przewodniki podają wysokość 1028 (zob. np.^[3]). Przyczyną nieścisłości jest punkt pomiarowy na wysokości 1028,3, który jednak leży nieco poniżej szczytu.

Masyw Szyndzielni porośnięty jest lasami bukowymi z domieszką drzew iglastych – świerków i jodeł. Na stoku tzw. Małego Gronia stanowisko modrzewi. Grzbiet opadający spod szczytu Szyndzielni na północ, w stronę Dębowca, zajmowała kiedyś Hala Kamienicka.

Szyndzielnia znajduje się w granicach Parku Krajobrazowego Beskidu Śląskiego.

Turystyka

Pod szczytem, na wysokości 1001 m n.p.m., znajduje się duże schronisko PTTK na Szyndzielni, wybudowane w 1897 przez organizację Beskidenverein. Jest to pierwsze schronisko w Beskidzie Śląskim^[4] i polskich Beskidach, rozbudowane w latach 1954–1957^[5].

Tuż poniżej schroniska znajduje się alpinarium o powierzchni około 400 m². Założone zostało w 1905 z inicjatywy ówczesnego prezesa Beskidenvereinu, Wilhelma Schlesingera, przez bielskiego muzealnika i przyrodnika Edwarda Schnacka^[6]. Zgromadzono w nim rośliny charakterystyczne nie tylko dla Beskidów, ale i Alp Wschodnich. Po II wojnie światowej ogrodem opiekował się bielski Oddział Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, jednak z biegiem lat ogród znacznie podupadł. Na początku 2010 zabroniono wejścia na jego teren ze względów bezpieczeństwa. W 2011 z inicjatywą jego rewitalizacji wystąpił Jacek Bożek z Klubu Gaja z Wilkowic. Dzięki wysiłkom władz Bielska-Białej i gminy Wilkowice, kosztem ok. 40 tys. zł ogród został odnowiony: usunięto samosiejki drzew, wypielono teren, przeprowadzono inwentaryzację roślin i dokonano nowych nasadzeń. Opiekę nad alpinarium objęło Nadleśnictwo Bielsko, które włączyło obiekt w trasę przyrodniczej ścieżki dydaktycznej biegnącej przez Szyndzielnię (tablica informacyjna). Ponowne otwarcie ogrodu dla zwiedzających miało miejsce 13 października 2011^[7]

Przy górnej stacji kolei linowej na Szyndzielnię znajduje się 18-metrowa wieża widokowa, którą oddano do użytku 14 sierpnia 2015^[8]

Przy schronisku węzeł szlaków pieszych, którymi dotrzeć można m.in. do: Wapienicy, Olszówki, Bystrej, Szczyrku, Brennej, Jaworza oraz na Klimczok, Błatnią, Kozią Górę.

Od 1953 pod szczyt dociera kolej gondolowa „Szyndzielnia” gruntownie zmodernizowana w latach 1994–1995 i 2017.

Szlaki turystyczne

• szlaki piesze:
  • z Cygańskiego Lasu (dawniej zwanego Parkiem Ludowym) w Bielsku-Białej przez Dębowiec i Cuberniok – 2,5 godz.
  • z Bielska-Białej przez Kozią Górę – 2,5 godz.
  • z Olszówki Górnej przez Dębowiec – 2 godz.
  • z Wapienicy – 1,5 godz.
  • z Klimczoka – 45 min.

Galeria

• 

  Polana na Szyndzielni

• 

  Szyndzielnia widziana z Wysokiego

• 

  Kolej linowa na Szyndzielnię z widokiem na Bielsko-Białą

• 

  Kolej gondolowa na Szyndzielni na tle Bielska-Białej

• 

  Widok z wagonika kolejki

Przypisy

Bibliografia

• Barański Mirosław J. – Beskid Śląski. Pasma Klimczoka i Równicy. Przewodnik turystyczny. Seria „Polskie góry” – nr 2. Wydawnictwo PTTK „Kraj”, Warszawa 1995, ISBN 83-7005-360-2.
• Beskid Śląski. Mapa turystyczna 1:50 000, wyd. „Compass”, wyd. II, Kraków 2004, ISBN 83-89165-68-6.

Linki zewnętrzne

• Schronisko na Szyndzielni
• Kolej linowa na Szydzielnię