Tõnis Lukas
Data i miejsce urodzenia | 5 czerwca 1962 |
---|---|
Minister edukacji Estonii | |
Okres | od 1999 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | Mait Klaassen |
Następca | Mailis Rand |
Minister edukacji i badań Estonii | |
Okres | od 2007 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | Mailis Rand |
Następca | |
Minister kultury Estonii | |
Okres | od 2019 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister edukacji i badań Estonii | |
Okres | od 2022 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Odznaczenia | |
Tõnis Lukas (ur. 5 czerwca 1962 w Tallinnie) – estoński historyk, samorządowiec i polityk, burmistrz Tartu w latach 1996–1997, minister edukacji (1999–2002), minister edukacji i badań (2007–2011, od 2022), minister kultury (2019–2021).
Życiorys
W 1987 ukończył studia historyczne na Uniwersytecie w Tartu. W latach 1998–1999 odbywał studia doktoranckie. Pracował jako nauczyciel historii w szkole w Rõngu. Od 1989 był wykładowcą na Uniwersytecie w Tartu. W latach 1992–1995 pełnił funkcję dyrektora Estońskiego Muzeum Narodowego. W 1996 został burmistrzem Tartu. Rok później odszedł z tego stanowiska i powrócił do pracy na uczelni.
Od 1993 do 2005 zasiadał w radzie miejskiej Tartu. W 1995 z ramienia koalicji ugrupowań RKEI i ERSP został wybrany do Riigikogu VIII kadencji. Cztery lata później uzyskał reelekcję jako kandydat Związku Ojczyźnianego. Po wyborach objął stanowisko ministra edukacji w rządzie Marta Laara, które zajmował do 2002. Rok później po raz kolejny uzyskał mandat parlamentarzysty i zasiadł w Riigikogu X kadencji. W 2005 stanął na czele swojego ugrupowania, zastępując Tunne Kelama. Doprowadził do jego połączenia z partią Res Publica w ugrupowanie Isamaa ja Res Publica Liit, którego do 2007 był współprzewodniczącym.
W kwietniu 2007 został ministrem edukacji i badań w drugim rządzie Andrusa Ansipa. Urząd ten sprawował do kwietnia 2011, wcześniej w tym samym roku wybrany do parlamentu na XII kadencję. W 2013 ponownie objął stanowisko dyrektora Estońskiego Muzeum Narodowego, rezygnując wcześniej z zasiadania w parlamencie. Placówką tą zarządzał do 2018. W 2019 ponownie został wybrany na deputowanego do Riigikogu[1] (jednak zrezygnował z objęcia mandatu).
W kwietniu 2019 otrzymał nominację na urząd ministra kultury w gabinecie Jüriego Ratasa[2]. Urząd ten sprawował do stycznia 2021. W lipcu 2022 w nowo utworzonym drugim rządzie Kai Kallas został ministrem edukacji i badań[3].
Odznaczenia
W 2021 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[4].
Przypisy
- ↑ Elected members of the Riigikogu (ang.). rk2019.valimised.ee, 4 marca 2019. [dostęp 2022-07-18].
- ↑ Kazimierz Popławski: Estonia ma nowy rząd. Jüri Ratas ponownie premierem. przegladbaltycki.pl, 24 kwietnia 2019. [dostęp 2022-07-18].
- ↑ Tiina Jaakson: Galerii: president nimetas uue valitsuse ametisse ja ministrid andsid vande (est.). err.ee, 18 lipca 2022. [dostęp 2022-07-18].
- ↑ M.P. z 2022 r. poz. 43
Bibliografia
- Nota biograficzna na stronie Rządu Republiki Estońskiej (est.). [dostęp 2022-07-18].
- Profil na stronie Riigikogu (est.). [dostęp 2022-07-18].
Media użyte na tej stronie
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Krzyża Komandorskiego Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej