Tęcza (czasopismo)
 Okładka 11. numeru z 1928 roku | |
| Częstotliwość | |
|---|---|
| Państwo | |
| Adres | |
| Wydawca | Wydawnictwo Tęczy |
| Tematyka | kultura |
| Pierwszy numer | 1927 |
| Ostatni numer | 1939 |
| Redaktor naczelny | |
| Średni nakład | 10 tys. egz. |
Tęcza – polskie czasopismo kulturalno-społeczne, wydawane w latach 1927–1939 w Poznaniu przez Drukarnię i Księgarnię św. Wojciecha[1].
Historia
Pierwszy numer pisma ukazał się 19 listopada 1927. Początkowo „Tęcza” była tygodnikiem, a następnie od 1931 miesięcznikiem. Redaktorami naczelnymi byli kolejno Szczepan Jeleński, od września 1928 roku Emil Zegadłowicz, Jerzy Drobnik oraz od 1931 Józef Kisielewski[2]. W skład redakcji wchodzili także Konstanty Troczyński oraz Jan Ulatowski skupieni w Kole Polonistów na UAM[3]. Stałymi współpracownikami byli krytyk literacki Artur Górski, pisarz Stanisław Wasylewski oraz Artur Grzymała-Siedlecki[3].
Pismo drukowane było w drukarni Księgarni Świętego Wojciecha[4]. Było jednym z nielicznych kolorowych gazet drukowanych w międzywojennej Polsce, które stało na wysokim poziomie edytorskim. Czasopismo publikowało reportaże, utwory literackie polskich poetów oraz pisarzy m.in. Konstantego Gałczyńskiego, Kazimiery Iłłakowiczówny, Adolfa Nowaczyńskiego oraz zamieszczało reprodukcje dzieł polskich artystów malarzy oraz grafików okresu międzywojennego m.in. Władysława Skoczylasa, Wacława Boratyńskiego[5] czy Stanisława Ostoji-Chrostowskiego.
Przypisy
- ↑ Evelina Kristanova: Program społeczny i kulturalny "Tęczy" (1927-1939) na tle prasy katolickiej w II Rzeczypospolitej. Łódź: Ibidem, 2006, s. 196 s.. ISBN 83-88679-52-X.
- ↑ Praca zbiorowa: "Mały słownik pisarzy polskich na Obczyźnie 1939-1980", hasło Kisielewski J.(1905-1966). Warszawa: 1992, s. 160-161.
- ↑ a b "Czasopiśmiennictwo w Wielkopolsce" (pol.). historiapolski.eu. [dostęp 2014-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-13)].
- ↑ "Historia Księgarni Świętego Wojciecha" (pol.). diksw.pl. [dostęp 2014-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-13)].
- ↑ Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski: "Wielkopolski słownik biograficzny", hasło Kisielewski J.(1905-1966). Warszawa-Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 71-72. ISBN 83-01-02722-3.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
The cover of Tęcza magazine, 11, 1928.