Tępogłów grubowargi

Tępogłów grubowargi

Chelon labrosus[1]
Risso, 1827
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Infragromada	doskonałokostne
Rząd	mugilokształtne
Rodzina	mugilowate
Rodzaj	Chelon
Gatunek	tępogłów grubowargi
Synonimy Chelon chelo (Cuvier, 1829) Crenimugil labrosus (Risso, 1827) Liza chelo (Cuvier, 1829) Mugil buosega (Nardo, 1847) Mugil chelo (Cuvier, 1829) Mugil chelon (Cuvier, 1829) Mugil corrugatus (Lowe, 1838) Mugil curtus (Yarrell, 1836) Mugil labrosus (Risso, 1827) Mugil septentrionalis (Günther, 1861)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
najmniejszej troski
Zasięg występowania

Tępogłów grubowargi, chelon grubowargi, (Chelon labrosus) – gatunek ryby z rodziny mugilowatych (Mugilidae).

Występowanie

Północny Atlantyk od Islandii i Lofotów do zachodniej Afryki. W okresie letnim także w zachodniej części Bałtyku.

Żyje w płytkich wodach przybrzeżnych, także w wodach słonawych i ujściach rzek, nad miękkim dnem porośniętym obficie glonami. Występuje w stadach, odbywając dalekie wędrówki w poszukiwaniu pokarmu. W okresie zapada w rodzaj „snu zimowego”, zaprzestając przyjmowania pokarmu.

Opis

Dorasta maksymalnie do 60 cm długości, osiąga wagę 4-5 kg. Ciało wrzecionowate, wydłużone z silnie spłaszczoną głową. Otwór gębowym mały, bez uzębienia, górna warga bardzo gruba, u dorosłych osobników pokryta małymi brodawkami. Ciało pokryte łuskami, dużymi, kolistymi. Linii boczna niezaznaczona. Płetwa grzbietowa podwójna, pierwsza podparta 4 twardymi promieniami, druga jednym twardym i 8 – 9 miękkimi promieniami. Płetwa odbytowa podparta 3 twardymi i 9 – 10 miękkimi promieniami.

Grzbiet ciemnoszarozielonkawy, boki jaśniejsze z 7 – 8 wąskimi, ciemnymi smugami. Brzuch srebrzysty. Płetwy ciemnoszare.

Odżywianie

Młode ryby odżywiają się planktonem, dorosłe drobnymi bezkręgowcami, detrytusem organicznym i glonami zbieranymi z dna lub odfiltrowanymi z namułów dennych.

Rozród

Tarło w Morzu Śródziemnym odbywa się od grudnia do marca, w Zatoce Biskajskiej od stycznia do kwietnia. Jaja zawierają kroplę tłuszczu i unoszą się swobodnie bezpośrednio nad dnem.

Przypisy

Bibliografia

• Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby morskie. Warszawa: Świat Książki, 1996. ISBN 83-7129-306-2.
• Chelon labrosus. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. www.fishbase.org [dostęp 16 czerwca 2010]