Tętnica nabrzuszna dolna

Tętnica nabrzuszna dolna

Tętnica nabrzuszna dolna

Tętnica nabrzuszna dolna – (łac. arteria epigastrica inferior) tętnica o średnicy ok. 3 mm, będąca gałęzią tętnicy biodrowej zewnętrznej, od której odchodzi przyśrodkowo, w pobliżu jej końca, zwykle powyżej więzadła pachwinowego.

Przebieg i gałęzie

Po odejściu kieruje się skośnie przyśrodkowo, a następnie stromo do góry, kierując się ku tylnej powierzchni mięśnia prostego brzucha, po którym przebiega do góry. W swoim przebiegu po tylnej powierzchni mięśnia prostego wywołuje fałd otrzewnej zwany fałdem pępkowym bocznym. Wnika do mięśnia prostego i zaopatruje go wraz z odpowiednim obszarem skóry. Kończy się około 5–6 cm powyżej pępka poprzez zespolenie z tętnicą nabrzuszną górną, z którą tworzy ta zwaną pionową drogę tętniczą przednią tułowia.

Gałęzie:

• gałąź łonowa i zasłonowa
• tętnica mięśnia dźwigacza jądra u mężczyzn
• tętnica więzadła obłego macicy u kobiet.

Piśmiennictwo

• A.Bochenek, M.Reicher; Anatomia człowieka t. III. str.318. PZWL1993 ​ISBN 83-200-1628-2​