Tịnh Không

Tịnh Không
Ngô
Data i miejsce urodzenia

1091
Phúc Xuyên

Data i miejsce śmierci

1170
klasztor Khai Quốc

Szkoła

Vô ngôn thông

Linia przekazu
Dharmy zen

Vô Ngôn Thông

Nauczyciel

Đạo Huệ

Zakon

Thiền

Tịnh Không (ur. 1091, zm. 1170) – wietnamski mistrz thiền ze szkoły vô ngôn thông.

Życiorys

Pochodził z Phúc Xuyên[1]. Jego nazwisko rodzinne to Ngô.

Mnichem został w świątyni Sùng Phúc w jego rodzinnym dystrykcie.

W wieku trzydziestu lat podróżował na południe i osiadł w klasztorze Khai Quốc w prefekturze Thiên Đức. Przez pięć czy sześć lat poświęcił się różnym ascetycznym praktykom. Każdego dnia jadł tylko ziarno sezamu i ziarno pszenicy. Siedział w medytacji całą noc, nie kładąc się spać. Kiedykolwiek wchodził w samadhi, trwało to kilka dni zanim wychodził z niego. Ludzie nieustannie przynosili mu dary.

Kiedy księżniczka Nam Khương postanowiła zostać mniszką, zaprosiła prywatnie Tịnha Khônga, aby dokonał ordynacji. Gdy dwór się o tym dowiedział wydano dekret, aby Tịnha Khônga aresztować. Jednak gdy przybył on dwór cesarski, zachowywał się niezwykle spokojnie. Cesarz Lý Anh Tông czuł wielki szacunek dla niego i uczcił go jako wielkiego mnicha. Jednak Tịnh Không odmówił pozostania na cesarskim dworze.

Pewnego dnia, gdy Tịnh Không wszedł do sali wykładów, pewien mnich z kijem podszedł i spytał: "Co jest Ciałem Prawdy?[2]." Tịnh Không powiedział: "Ciało Prawdy jest pierwotnie bez formy." Mnich kontynuował: "Co to jest Oko Dharmy?[3]" Tịnh Không powiedział: "Oko Dharmy jest pierwotnie bez przeszkód." Mnich powiedział: "Nie ma Dharmy przed okiem. Przed okiem jest tylko świadomość. Dharma nie jest w zakresie ucha i oka." Mnich zaśmiał się głośno. Tịnh Không powiedział: "Z czego się śmiejesz?" Mnich powiedział: "Jesteś tym typem, który opuszcza świat, aby zostać mnichem, ale nie uchwycił przekazu thiền. Powinieneś iść studiować z mistrzem Đạo Huệ." Tịnh Không powiedział: "Czy mogę wciąż iść i zobaczyć mistrza?" Mnich powiedział: "Powyżej nie ma ani jednej dachówki, poniżej nie ma wystarczająco ziemi, aby wetknąć szydło." Tịnh Không udał się więc do mistrza na górę Tiên Du[4].

Przez trzy lat był służącym mistrza. Pewnego dnia Đạo Huệ powiedział: "To nie jest tak, że tu nie ma prawdy, ale jak mógłbyś, Czcigodny, zachować ją?" Tịnh Không chciał argumentować, kiedy Đạo Huệ krzyknął: "Ona jest tuż przed tobą a ty potknąłeś się mimo tego!" Tịnh Không uchwycił prawdę.

Powrócił do swojej pierwotnej świątyni i tam nauczał przez resztę życia.

W ósmym roku okresu Chính Long Bảo Ứng, czyli w 1170 r., mistrz przed śmiercią wypowiedział ostatnie słowa do uczniów: "Powinniście się troszczyć o siebie, tak jak w dniach, w których byłem wciąż z wami. Nie wplątujcie się w światowe rzeczy i w żałobę i tęsknotę za mną[4]."

O północy usiadł w pozycji lotosu i zmarł.

Linia przekazu Dharmy zen

Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.

Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.

Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w danym kraju.

Przypisy

  1. ↑ Obecnie w chińskiej prowincji Fujian
  2. ↑ Czyli Dharmakają
  3. ↑ Sans. dharma-cakṣu; jedno z pięciu rodzajów oczu: Fizyczne Oko (maṃsa-cakṣus), Boskie Oko (divya-cakṣus), Oko Mądrości (prajñā-cakṣus), Oko Dharmy (dharma-cakṣus) i Oko Buddy (buddha-cakṣus). Gdy praktykujący osiąga Oko Dharmy, wchodzi w Dharmę (prawdę)
  4. ↑ a b Cuong Tu Nguyen. Zen in Medieval Vietnam. A Study and Translation of the 'Thiền Uyển Tập Anh'. Str. 142

Bibliografia

  • Cuong Tu Nguyen. Zen in Medieval Vietnam. A Study and Translation of the 'Thiền Uyển Tập Anh'. University of Hawai'i Press, Honolulu. 1997. Str. 481. ISBN 0-8248-1948-9