T-27
Czołg T-27 w Muzeum Wielkiej Wojny Ojczyźnianej w Kijowie | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Typ pojazdu | |
Trakcja | gąsienicowa |
Załoga | 2 (kierowca, dowódca-strzelec) |
Historia | |
Prototypy | 1930 |
Produkcja | 1931–1933 |
Wycofanie | 1941 |
Egzemplarze | 3328 |
Dane techniczne | |
Silnik | 1 silnik gaźnikowy, 4-cylindrowy GAZ-AA o mocy 40 KM |
Transmisja | mechaniczna |
Poj. zb. paliwa | 46 l |
Pancerz | nitowany z płyt walcowanych, grubość: 4 – 10 mm |
Długość | 2,60 m |
Szerokość | 1,83 m |
Wysokość | 1,44 m |
Prześwit | 0,24 m |
Masa | 2 700 kg (bojowa) |
Moc jedn. | 14,7 KM/t |
Nacisk jedn. | 0,75 kg/cm² |
Osiągi | |
Prędkość | 40 km/h (po drodze) |
Zasięg | 110 km (po drodze) |
Pokonywanie przeszkód | |
Brody (głęb.) | 0,50 m |
Rowy (szer.) | 1,20 m |
Ściany (wys.) | 0,50 m |
Kąt podjazdu | 30º |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 karabin maszynowy DT kal. 7,62 mm (zapas amunicji – 2520 szt.) | |
Użytkownicy | |
ZSRR |
T-27 – radziecki bezwieżowy czołg lekki (tankietka) z okresu przed II wojną światową.
Historia
Pod koniec lat 20. XX w. Armia Czerwona w programie budowy sprzętu pancernego przewidziała budowę małego, lekkiego czołgu rozpoznawczego przeznaczonego do współpracy z czołgami typu MS-1. Powstało szereg własnych projektów i prototypów, z których żaden nie okazał się odpowiedni. W tej sytuacji zdecydowano się na zakup 26 sztuk rozpowszechnionej na świecie angielskiej tankietki Vickers Carden Loyd Mark VI (w ZSRR otrzymały oznaczenie 25-W lub K-25), a także praw do produkcji licencyjnej. Jeszcze przed jej uruchomieniem, w biurze konstrukcyjnym fabryki Awtozawod Nr 2 WATO pod Moskwą, udało się dokonać modernizacji konstrukcji Carden-Loyda. Powiększono kadłub, stosując zamknięty przedział bojowy. Wydłużono podwozie o parę kół nośnych. Opracowano nowe jarzmo karabinu maszynowego. Konstrukcja i sylwetka nie zostały jednak zasadniczo zmienione w stosunku do Carden-Loyda (znacznie dalej poszli w tej kwestii polscy konstruktorzy, opracowując serię TK-3). Zmodernizowany pojazd 13 lutego 1931 r. został przyjęty do uzbrojenia i produkcji jako tankietka T-27. Produkcję rozpoczęto jesienią 1931 r. w Fabryce Nr 37, leningradzkich zakładach "Bolszewik" i Fabryce Samochodów GAZ. W latach 1931-1933 zbudowano 3328 tankietek.
Wersje czołgu i pojazdy pochodne
- OT-27: pojazd wyposażony w miotacz ognia zamiast karabinu maszynowego. W 1935 zbudowano serię 164 wozów.
- T-27PCH: doświadczalne egzemplarze wyposażone w urządzenia umożliwiające pokonywanie głębokich przeszkód wodnych po dnie.
- dwa prototypy z armatami kal. 37 mm
- SU-3 - prototyp z działem bezodrzutowym (DRP) 76 mm typu K.
- egzemplarz użyty do prób z niekierowanymi pociskami rakietowymi. Wyrzutnie mocowano z boków kadłuba. Pociski odpalano z wnętrza czołgu.
Służba
Czołgi T-27 znalazły się w uzbrojeniu oddziałów rozpoznawczych związków taktycznych piechoty. Były też pierwszymi radzieckimi pojazdami pancernymi, które wzniosły się w powietrze. W 1933 r., każdy z czterech batalionów spadochronowych miał po kompanii tankietek. Skonstruowano specjalne zaczepy do podwieszania czołgów pod kadłubami ciężkich bombowców TB-3
Czołgi T-27 szybko okazały się sprzętem prymitywnym. Z powodu małych rozmiarów miały ograniczoną zdolność jazdy w terenie, także ich zawieszenie, podobnie jak Carden-Loyda, nie zapewniało komfortowej jazdy, powodując zmęczenie załogi. Także z powodu rozmiarów, trzeba było do ich obsługi dobierać żołnierzy niskiego wzrostu. Umieszczenie karabinu maszynowego w kadłubie, typowe dla tankietek, uniemożliwiało szybką zmianę kierunku ognia. Wszystko to było przyczyną, że szybko czołgi T-27 zaczęły ustępować miejsca w charakterze pojazdów rozpoznawczych czołgom z uzbrojeniem umieszczonym w wieży obrotowej (T-37A i T-38).
Na początku lat 30., czołgi T-27 zostały użyte bojowo w walkach z tzw. "basmaczami" (antyradziecką partyzantką) na pustyni Karakum w Kazachstanie.
Po wycofaniu z oddziałów bojowych, tankietek używano do szkolenia. Po niewielkich przeróbkach, stosowano je także jako opancerzone ciągniki lekkich dział piechoty. Głównie w tej roli zostały użyte na początku wojny niemiecko-radzieckiej; po 1941 r. znikły z uzbrojenia.
Linki zewnętrzne
- Soviet Union's Tankette T-27, wwiivehicles.com [zarchiwizowane z adresu 2012-01-25] (ang.).
Media użyte na tej stronie
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
Autor: ChrisO, Licencja: CC-BY-SA-3.0
T-27 tank on display near the Museum of the Great Patriotic War, Kiev, Ukraine.
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.