T-34/122

T-34/122, T-122

Syryjska wersja czołgu T-34-85 z haubicą D-30 kal. 122 mm
Dane podstawowe
Państwo	Syria  Egipt
Typ pojazdu	haubica samobieżna
Trakcja	gąsienicowa
Załoga	6-7 osób
Dane techniczne
Silnik	dwunastocylindrowy silnik diesla V2 o mocy 494 KM
Poj. zb. paliwa	560 l
Długość	~ 6 m
Szerokość	2,99 m
Wysokość	2,7 m
Masa	29 t
Osiągi
Prędkość	55-60 km/h
Zasięg	300-360 km
Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)	1,3 m
Rowy (szer.)	2,29 m
Ściany (wys.)	0,7 m
Dane operacyjne
Uzbrojenie
haubica D-30 kal. 122 mm
Użytkownicy
Egipt, Izrael, Syria

T-34/122^[1][2] lub T-122^[2][3] – samobieżna haubica skonstruowana w Syrii i Egipcie w wyniku modyfikacji posiadanych przez te państwa czołgów T-34-85. W Syrii prace nad tymi pojazdami prowadzono pod koniec lat. 60 XX wieku, w Egipcie w latach 70. XX wieku. Pojazd był połączeniem podwozia T-34-85 i radzieckiej haubicy D-30 kalibru 122 mm.

Pojazdy te wzięły udział w działaniach zbrojnych podczas wojny Jom Kipur (1973). Nieznana ilość pojazdów została zdobyta podczas tego konfliktu przez Siły Obronne Izraela.

Historia

Widok na przód syryjskiego T-34/122.

Radzieckie haubice D-30 były w powszechnym użyciu Egiptu i Syrii w latach 60. XX wieku. Wojna sześciodniowa (1967) oraz doświadczenia z niej wyciągnięte sprawiły, że armia syryjska podjęła próby zmodyfikowania posiadanego sprzętu^[4]. Postanowiono zwiększyć mobilność w terenie haubic D-30 poprzez wykorzystanie posiadanych czołgów T-34-85. W tym celu usunięto wieżę czołgową, a w jej miejsce zamontowano haubicę wraz ze wszystkimi przyrządami celowniczymi. W tym przypadku jednak działo było skierowane do tył, aby zachować równowagę pojazdu^[2]. Po obu stronach pojazdu znajdowało się po pięć pojemników na amunicję (cztery pociski w każdym). Pojazdy były malowane standardowym syryjskim kamuflażu (ciemna zieleń z brązowymi i piaskowymi łatami)^[3].

Podobne prace przeprowadziła egipska fabryka zbrojeniowa na początku lat 70. XX wieku. Podjęto je na podstawie decyzji o zmechanizowaniu egipskiej artylerii polowej. Zdecydowano, że w tym celu wykorzystane zostaną podwozia, uznanych wówczas za przestarzałe w Egipcie, czołgów T-34-85. Podobnie jak w Syrii, usunięto dotychczasową wieżę, ale w jej miejscu zamontowano powiększoną wieżę mającą ochraniać załogę i przyrządy celownicze. Konstrukcja zapewniała możliwość zamontowania haubicy D-30 oraz armaty BS-3 kal. 100 mm. Egipskie pojazdy malowano w jasny piaskowy kolor z szarymi plamami^[3].

Pojazdy te wzięły udział w działaniach armii syryjskiej i egipskiej podczas wojny Jom Kipur. Część z nich została przejęta przez Izrael^[a][2][4].

Konstrukcja

Pojazd był połączeniem podwozia czołgu T-34-85 z obracaną mechanicznie haubicą D-30 kal. 122 mm^[3]. T-34/122 miał długość ok. 6 m^[1][2], szerokość 2,99 m, a wysokość 2,7 m^[1]. Po dwóch stronach kadłuba zamontowano po pięć pojemników na pociski, co łącznie dawało zapas 40 pocisków^[1]. Załogę pojazdów miały stanowić 6-7 osób^[2][4].

T-34/122 napędzany był dwunastocylindrowym silnikiem diesla V2 o mocy 494 KM, co pozwalało na poruszanie się z prędkością 55-60 km/h^[1][2]. Pojazd miał baki o pojemności 560 l. Dzięki temu mógł przejechać 300-360 km^[1][2].

Haubica D-30 kal. 120 mm mogła strzelać pociskami odłamkowo-burzącymi, kumulacyjnymi i dymnymi^[1].

Pojazd mógł pokonywać przeszkody pionowe o wysokości 0,7 m, brody o głębokości 1,3 m oraz rowy o szerokości 2,29 m^[1].

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Christopher Chant: A Compendium of Armaments and Military Hardware. New York: Routledge & Kegan Paul Ltd., 2013. [dostęp 2022-03-16].
• Steven Zaloga, Jim Kinnear: T-34-85 Medium Tank 1944-94. T. 20. Oxford: Osprey Publishing, 1996, seria: New Vanguard. ISBN 1-85532-535-7.