T-50

T-50
Czołg T-50 w malowaniu armii fińskiej
Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Typ pojazdu	czołg lekki
Trakcja	gąsienicowa
Załoga	4 osoby (kierowca, dowódca, ładowniczy, radiotelegrafista)
Historia
Prototypy	1941
Produkcja	1941–1942
Egzemplarze	65 szt.
Dane techniczne
Silnik	silnik wysokoprężny, 6-cylindrowy W-4 o mocy 300 KM (220 kW) przy 2000 obr./min.
Pancerz	spawany z płyt stalowych, 12 – 37 mm
Długość	5,20 m
Szerokość	2,45 m
Wysokość	2,165 m
Prześwit	0,35 m
Masa	13 800 kg (bojowa)
Osiągi
Prędkość	55 km/h (na drodze) 42 km/h (w terenie)
Zasięg	344 km (na drodze) 280 km (w terenie)
Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)	0,70 m
Rowy (szer.)	2,20 m
Ściany (wys.)	0,70 m
Kąt podjazdu	35
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 x armata czołgowa 20K wz. 1938 kal. 45 mm (zasiłek amunicji-150 szt.) 2 x km DT kal. 7,62 mm (4000 nab.)
Wyposażenie
radiostacja KRSTB albo 9R
Użytkownicy
ZSRR, Finlandia

T-50 – czołg lekki produkcji radzieckiej z okresu drugiej wojny światowej.

Historia

W 1939 roku zespół konstruktorów zakładu nr. 185 im. Kirowa w Leningradzie, kierowany przez inż. Siemiona Ginzburga rozpoczął pracę nad czołgiem oznaczonym początkowo SP, a później obiekt 126 lub T-126 (SP). Konstrukcyjnie nawiązywał on do czołgu T-34, a miał być następcą czołgu T-26. A ten ostatni podczas wojny zimowej z Finlandią okazał się już przestarzałą konstrukcją. To właśnie wielkie straty poniesione wśród T-26 były przyczyną zlecenia prac nad T-50. Pierwsze prototypy czołgu zbudowano w 1940 roku. Po wstępnych badaniach prototyp przekazano Fabryce nr 174 w Leningradzie, która miała podjąć produkcję seryjną czołgu. W następstwie zmian projektowych, powstał nowy prototyp o nazwie obiekt-127 (T-127), który następnie został skierowany do produkcji. Od pierwotnego projektu obiektu 126, różnił się m.in. mniejszą masą, co uzyskano głównie dzięki zmniejszeniu grubości pancerza z 45 do 37 mm. Dla czołgu opracowano nowy silnik dieslowski W-4 o mocy 300 KM. Po przeprowadzeniu badań dwóch nowych prototypów, które zbudowane zostały w styczniu 1941 roku, czołg T-50 został przyjęty do uzbrojenia Armii Czerwonej w kwietniu 1941 roku. Fabryka nr 174 zdążyła wyprodukować tylko 50 sztuk. Potem zakłady zostały ewakuowane do Niżnego Tagiłu i Omska. Zakład w Omsku wyprodukował tylko 15 pojazdów, a potem rozpoczął produkcję czołgów T-34. Ogółem wraz z prototypami zbudowano 65 wozów T-50.

Służba

Czołgi T-50 wyprodukowane w Leningradzie zostały użyte przez brygadę pancerną walczącą na Przesmyku Karelskim. Jeden pojazd tego typu został zdobyty przez armię fińską. Ponadto wozy tego typu walczyły w 1941 roku na Ukrainie w pasie natarcia niemieckiej 4 Dywizji Pancernej. Niewielka liczba wyprodukowanych pojazdów sprawiła jednak, że był to wóz tak rzadko spotykany, że nie umieszczono go nawet w niemieckich instrukcjach rozpoznawczych.

Linki zewnętrzne

• Aviarmor T-126 (SP)
• Aviarmor T-50
• Aviarmor projekt T-50 (LKZ)

Bibliografia

• Janusz Magnuski. Lekki czołg wsparcia piechoty T-50. Nieszczęśliwy następca T-26. „Nowa Technika Wojskowa”. 1999. nr 3. s. str. 27-31. ISSN 1230-1655. 

Radzieckie pojazdy wojskowe z okresu do 1945 roku Czołgi lekkie BT MS-1 (T-18) T-26 T-27 T-37A T-38 T-40 T-50 T-60 T-70 T-80 Czołgi średnie T-24 T-28 T-34 T-34/85 T-44 Czołgi ciężkie T-35 KW-1 KW-2 KW-85 IS-1 IS-2 IS-3 Działa samobieżne SU-12 SU-57 SU-76I SU-76 SU-85 SU-100 SU-122 SU-152 ISU-122 ISU-152 ZiS-30 ZSU-37 Samochody pancerne BA-I BA-3 BA-6 BA-10 BA-11 BA-20 BA-27 BA-64 D-8 D-12 FAI Inne pojazdy T-20 M-72 NKŁ-16 NKŁ-26 STZ-5 S-2 S-60 S-65 Komintern Woroszyłowiec 9G Kommunar ZiS-5 ZiS-6 GAZ-64 GAZ-67 Katiusza Teletank Prototypy i pojazdy doświadczalne A-20 A-32 AT-1 BA-5 BA-30 BAD-2 D-9 GAZ-TK KSP-76 KW-3 KW-13 PB-4 PB-7 PPG SU-1 SU-2 SU-3 SU-4 SU-5 SU-6 SU-8 SU-14 SU-26 S-51 SMK T-12 T-19 T-22 T-33 T-34M T-43 T-46 T-100 ZiS B-3