TKt48

TKt48

Parowóz TKt48-177 przed dworcem w Nowym Sączu
Producent	HCP Poznań Fablok Chrzanów
Lata budowy	1950–1957
Układ osi	1′D1′
Wymiary
Masa pustego parowozu	78 000 kg
Masa służbowa	98 000 kg
Długość	14 200 mm
Szerokość	3100 mm
Wysokość	4532 mm
Średnica kół napędnych	1450 mm
Średnica kół tocznych	850 mm
Napęd
Trakcja	parowa
Ciśnienie w kotle	16 at
Powierzchnia ogrzewalna kotła	123,1 m²
Powierzchnia przegrzewacza	48,6 m²
Powierzchnia rusztu	2,97 m²
Średnica cylindra	500 mm
Skok tłoka	700 mm
Parametry eksploatacyjne
Moc znamionowa	1060 KM (785 kW)
Maksymalna siła pociągowa	15 800 kG
Prędkość konstrukcyjna	80 km/h
Portal Transport szynowy

TKt48 – seria parowozów tendrzaków produkowanych w latach 1950–1957 w zakładach HCP (94 sztuki) i Fablok (199 sztuk). Przeznaczone były do ruchu podmiejskiego i pociągów towarowych. Ostatnia seria parowozów wyprodukowanych przez Fablok dla PKP.

Konstrukcja

Kocioł spawany, rury cyrkulacyjne w skrzyni paleniskowej i ruchomy ruszt. Z przodu i z tyłu wózki Kraussa-Helmholtza. Hamulce powietrzne systemu Westinghouse’a lub Knorra.

Cechy trakcyjne

Masa napędna „tekatki” była nieduża, co w połączeniu z czterema parami kół napędowych dawało doskonałe przyspieszenie rozruchu. Cecha ta sprawiała, iż zdecydowana część tendrzaków prowadziła składy osobowe, szczególnie z dużą liczbą przystanków. Niewielka średnica kół napędowych ograniczała prędkość maksymalną, jednakże była ona wystarczająca dla większości zastosowań „tekatki”. Często prowadziły składy w terenach podgórskich z uwagi na dobre wpisywanie się w łuki i tę samą prędkość konstrukcyjną w obie strony (częsta zmiana kierunku jazdy). Zastąpiły wysłużone OKl27. Bieg ich był dość spokojny, na dobrym torze do prędkości maksymalnej 80 km/h. Do zalet konstrukcji zaliczyć można dobrą wydajność kotła i dużą powierzchnię przegrzewacza pary. Moc była wystarczająca do przyjętych zastosowań. Popularne „tekatki” były (za swe cechy trakcyjne) ogólnie lubiane przez załogi.

W przypadku parowozów normalnotorowych maksymalna siła pociągowa maszyny jest ograniczona jej przyczepnością. Wartość siły pociągowej przy rozruchu TKt48 ogranicza więc przyczepność i wynosi 15 800 kG. Przy opalaniu lepszym gatunkiem węgla parowóz ten mógł ciągnąć po torze poziomym składy osobowe (złożone z wagonów 4-osiowych) o masie 515 t z prędkością 80 km/h. Mógł też ciągnąć składy towarowe o masie 1050 t z prędkością 60 km/h. W terenach górskich TKt48 mógł na wzniesieniu 20‰ ciągnąć składy osobowe (4-osiowe) o masie 155 t z szybkością 50 km/h.

Lista parowozów serii TKt48 zachowanych w Polsce

Przypisy

Bibliografia

• Józef Fijałkowski, Wiktor Kowalewski: Charakterystyki normalnotorowych pojazdów trakcyjnych. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacyjne, 1959. (pol.).
• Józef Fijałkowski, Wiktor Kowalewski: Charakterystyki normalnotorowych pojazdów trakcyjnych. Wyd. III rozszerzone i uzupełnione. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1970. (pol.).