TKw2
TKw2 w skansenie w Chabówce | |
Inne oznaczenia | Pruski T 161 |
---|---|
Producent | Berliner Maschinenbau-Actien-Gesellschaft |
Lata budowy | 1916-1925 |
Układ osi | E h2t |
Wymiary | |
Masa służbowa | 84,9 t |
Średnica kół napędnych | 1350 mm |
Napęd | |
Trakcja | parowa |
Ciśnienie w kotle | 12 at |
Powierzchnia przegrzewacza | 45,30 m² |
Powierzchnia rusztu | 2,30 m² |
Średnica cylindra | 610 mm |
Skok tłoka | 660 mm |
Parametry eksploatacyjne | |
Prędkość konstrukcyjna | 50 km/h |
Parametry użytkowe | |
Rozstaw szyn | 1435 mm |
Portal Transport szynowy |
TKw2 – parowóz zaprojektowany przez Roberta Garbe, zaprezentowany na światowej wystawie w Malmö jako typ T161. Parowóz okazał się bardzo cenioną przez koleje pruskie konstrukcją i do 1924 wyprodukowano 1242 sztuki. Po I wojnie światowej Polska otrzymała 37 sztuk T161 oznaczonych przez PKP jako TKw1.
Po II wojnie światowej na inwentarz polskich kolei wpisano 129 lokomotyw[1]. Zostały oznakowane jako TKw2[1]. Parowozy wykorzystywano stacjach rozrządowych[1]. Ostatni parowóz został skreślony z inwentarza w grudniu 1976 roku[1]. Lokomotywa TKw2-57 przez lata była deponowana na terenie lokomotywowni w Bytomiu[1]. W późniejszym okresie została sprowadzona do Krzeszowic w związku z planami utworzenia skansenu[1]. W listopadzie 2007 roku została przewieziona do Krakowa[1]. W 1971 roku została sprzedana do kopalni w Bielszowicach. W 1982 roku została odstawiona[1]. Natomiast 1993 roku została przewieziona do skansenu w Chabówce[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i Preußische Länderbahndampflokomotiven, [w:] Bastian Königsmann , Pomnik parowóz - die polnischen Denkmaldampflokomotiven. Ein Reisefuhrer zu Geschichte, Geschichten und Gegenwart aller normalspurigen Museums- und Denkmaldampflokomotiven in Polen., Norderstedt: Books on Demand, 2020, s. 67-71, ISBN 978-3-7504-8852-6 (niem.).
Bibliografia
- Kraina Żywych Maszyn. [dostęp 2009-09-08].
Media użyte na tej stronie
Autor: Tomasz Górny (Nemo5576), Licencja: CC BY-SA 4.0
Lokomotywa parowa TKw2-114.